Pisarze i poeci ze złotego wieku

Aby dotknąć tematu "PoeciGolden Age”, konieczne jest przynajmniej zrozumieć jakim etapie w kulturze rosyjskiej rozumie, dlaczego on się nazywa. Samo określenie jest metaforyczny, a pochodzi go w starożytności, w czasach starożytnych. Okazało się jako interpretacji konkretnego stanu bogów w momencie, gdy byli w jakiejś harmonii.

Dzieła starożytności i ich twórcy

I takie mitologiczne idee,naturalnie, zostały schwytane przez starożytnych twórców. Pierwszy grecki, taki jak Hezjod. To była era historii, w której bóg Kronos stworzył całe pokolenie złotych potomków. Nieco później autor poetycki Wergiliusz użyje w swojej pracy właśnie tej frazy: złoty wiek. Ale tym razem nadszedł czas.

I Ovid przypomina to ironicznie, mówiąc toTeraz wszystko musi być opłacone złotem, ponieważ życie trwa w złotym wieku. Tak się złożyło, że literackie dzieła Rzymu stały się później znane na cześć tego szlachetnego metalu.

Rosyjska kreatywność, która pozostawiła niezapomniany utwór

Coś podobnego wydarzy się w sztucePaństwo rosyjskie na początku XIX wieku. Był to okres szczególnej ochrony dla wielu nauk, malarstwa i kultury. Warto wspomnieć, że Hercen, ciągle myśleć o rodzaju rozwoju kultury rosyjskiej z etapów zmian, że przeszedł aż do XIX wieku, z jego nieodłącznymi tylko jego sposób oświadczeniu podkreślił, że odwołanie od Peter Rosji powiedział sto lat później geniuszu Puszkina.

I należy zauważyć, że później stał sięaby określić złoty okres, zaczyna się dokładnie od tego czasu. W tym samym czasie, Petersburg znajduje swój klasyczny wygląd, który czytelnik zna z arcydzieła Aleksandra Siergiejewicza "Eugene Oniegin".

Złota rosyjska architektura

Architekt Zacharow założył Admiralicję,Francuz Tom de Thomon zajmuje się budową giełdy papierów wartościowych, w idei której odciśnięta jest forma wielkiej świątyni z czasów starożytnych. Carl Rossi tworzy własne unikalne zespoły. To wspaniały teatr aleksandryjski ze słynną ulicą, która otrzyma swoją nazwę. Michajłowski majestatyczny zamek, budynek słynnego Synodu. Wszystko to reprezentuje architekturę, która ponownie przywołuje starożytną tradycję.

I rozważając cały ten splendorOdnosiło się wrażenie, że Petersburg przeistaczał się w swoiste podobieństwo starożytnego Rzymu. Stał się jak dzieło sztuki. Oto, co dopełniło ideę ucieleśnienia "okna do Europy".

Poeci ze złotego wieku. Lista wymieniona przez przyjaciela Puszkina

Na tle tych wydarzeń nie jest to zaskakujące,że tysiąc osiemset dwudziestym piątym w pierwszej połowie XIX wieku, bliski przyjaciel Aleksandra Peter A. Pletnev - słynny poeta, krytyk, bardzo kompetentny nauczyciel literatury w jednym ze swoich artykułów napisał słynną opinię. Był związany z tematyką rosyjskiej poezji, która obejmowała okres ostatnich dziesięcioleci. Pletnev wspomina o pracy Żukowskiego, Batiuszkowa i, oczywiście, podkreśla geniusza Aleksandra Puszkina. To wtedy zaczyna się fraza: "Tu zaczął się złoty wiek literatury rosyjskiej".

Widok francuskiego imigranta i pisarza Valerie na rosyjską kreatywność

I dużo później, na początku XX wieku, wpo trzydziestce, w Paryżu, Nicholas Otsup tworzy słynny artykuł, w którym próbuje narysować linię między tym, kiedy pojawili się poeci złotego wieku, a początkiem istnienia srebra.

Oparł się na myślach słynnego pisarza FrancjiPaul Valerie, który omawia i bada oryginalność rosyjskiej literatury XIX wieku. Był zachwycony i przytłoczony ogromną liczbą błyskotliwych twórców, którzy dosłownie rozpromienili się jak gwiazdy w tym okresie w Rosji. To zarówno pisarze, jak i poeci ze złotego wieku, których listą kierują Aleksander Siergiejewicz Puszkin, Nikołaj Gogoł, Michaił Lermontow, a także Tołstoj i Dostojewski.

Paul Valerie porównał tę doskonałość Rosjaninawielowymiarowa sztuka z rozwojem antycznego teatru. W ciągu zaledwie kilku stuleci tylko kilku błyskotliwych twórców było w stanie stworzyć całą dramatyczną kulturę Europy. Podziwia wszystkie dzieła pisarzy, a także wiersze złotego wieku literatury rosyjskiej.

Szczególne stulecie i błyskotliwa sztuka rosyjskich twórców

Tak powstaje idea specjalnego wieku.Sztuka rosyjska, która obejmuje całą literaturę XIX wieku. Pisarze i poeci ze złotego wieku są kojarzeni przede wszystkim z epoką Puszkina. I w tym czasie podsumowano niektóre wyniki z całego XVIII wieku.

Wówczas powstają narodowe tradycje,Wielu nawykowo nazywa Aleksandra Siergiejewicza Puszkina twórcą nowej rosyjskiej literatury. Ale kiedy ten złoty wiek jest postrzegany w szerszym sensie, to trzeba przypomnieć cały XIX wiek.

I warto wspomnieć zarówno o epoce Puszkina, jak iobejmują dzieła Tołstoja, Fiodora Dostojewskiego, Antona Czechowa. Jest to wynik stulecia, kiedy pisarze i poeci ze złotego wieku pomagają dziełu literackiemu zdobyć charakter dźwięku świata. I tu nie tylko osiągnięcia narodu, ale także uznanie rosyjskiej kultury na innej, szerszej arenie sztuki.

Czasy wielkiego geniuszu Aleksandra Siergiejewicza

Mimo to, są wiersze poetów złotego wiekuprzede wszystkim do czasów Puszkina. I pierwotnie wiek literatury geniuszu był związany z twórcami pierwszej połowy XIX wieku. A jeśli opierasz się na wyrokach Pletnewa, to mówimy o dziełach Konstantina Nikołajewicza Batiuszkowa, Wasilija Andriejewicza Żukowskiego i oczywiście Puszkina.

Oto jakiś oczywisty pierścieńkompozycje, które tworzą poetów złotego wieku. Jasny błysk znajduje się w pracach poezji. A połowa XIX wieku będzie bardziej związana z pracami związanymi z prozą. Chociaż w tym okresie opublikowano kilka kolekcji równie niesamowitych twórców. Są to poeci złotego wieku literatury rosyjskiej, jak Niekrasow, Fiodor Iwanowicz Tiutczew i Fet. Okazuje się, że ci autorzy i ich trzy zbiory znajdują się dokładnie w połowie między dwoma wiekami literatury rosyjskiej. Mimo to są postrzegani jako poeci złotego wieku.

Rosyjska poezja tamtych czasów nie kłaniała sięTylko rosyjscy czytelnicy, ale także wielu znanych krytyków państw europejskich. Pomimo faktu, że nie mniej sławni i utalentowani twórcy urodzili się na terytorium krajów zachodnich, rosyjska poezja wywołała pewien rodzaj szacunku.

Geniusz rosyjskich twórców

W latach trzydziestych wysiłki Michaiła WasiljewiczaŁomonosowa, Trediakowskiego i trochę później - Sumarokowa, będzie specjalny system wersyfikacji, z którego korzystać będzie wielu poetów złotego wieku. Rosyjscy twórcy tego czasu zostali uznani za najbardziej pomysłowych i oryginalnych autorów. W ich pracach była niezależna, niezależna intonacja.

To oni zdołali nie tylko usłyszeć i zobaczyćcała wielkość rosyjskiej natury, ale chwała w jego wierszach. To właśnie poeci ze złotego wieku potrafili wyrazić filozoficzną harmonię związku człowieka z naturą. Praktycznie urosły do ​​żywiołu, wyrażając swoje niepokoje, radości i myśli w wierszach, wierszach, balladach, odesach i stansach.

A najwybitniejszym, oczywiście, był AlexanderSergeevich Pushkin. Jego wiersze są studiowane w szkole, jego czytelnicy znają wielu czytelników, a dziesiątki historyków z całego świata badają jego biografię. Ale nie mniej błyskotliwy był także Michaił Lermontow, który przez całe swoje krótkie życie znajdował się w cieniu Puszkina, który go przygnębił. Dzieła autora są zawsze pełne cierpienia, tęsknoty i pragnienia wolności.

Niewątpliwie jeden, geniusz, wyjątkowość,niezależność myślenia i bezgraniczna miłość do ojczyzny - absolutnie wszyscy poeci złotego wieku mieli te cechy. Rosyjska poezja posiada dziesiątki dzieł znanych autorów. Te wspaniałe dzieła i do dziś dotykają serc czytelników i powodują silne emocje i uczucia.