Victor Gusev (poeta): biografia

Gusiew Wiktor Michajłowicz to radziecki poeta urodzony w 1909 r. W Moskwie.
We współczesnej młodości ta nazwa jest kojarzona zkomentator sportowy. Faktem jest, że Gusiew, którego znamy jako komentatora sportowego, i Victor Gusiew (poeta) są krewnymi. Poeta jest dziennikarzem sportowym i prelegentem.

Poezja nie była jedyną działalnością Wiktora Gusiewa. Po drodze zajmował się także dramaturgią i tłumaczeniem tekstów innych osób.

Sesje szkoleniowe

W 1925 r. Wiktor Michajłowicz Gusiew wszedł wstudio dramatyczne, które zostało zorganizowane pod moskiewskim teatrem rewolucji. W studiu dramatycznym Victor studiował przez 1 rok, aw 1926 roku wyjechał na wyższe kursy literackie V.Ya. Bryusova. Już rok po studiach zaczyna publikować swoje wiersze i zostaje członkiem Stowarzyszenia Autorów Dramatycznych w Moskwie.

Po kolejnych 2 latach wydaje pierwszą poetycką książkę.

Na kursach Gusiew zamierzał uczyć się przez 5 lat, ale w związku z ich reorganizacją studiował tylko 3. Ostatnie 2 lata studiował na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym na Wydziale Literatury i Sztuki.

Praca

Aktywność Gusiew podczas studiów pomaga muZapoznanie się z właściwymi ludźmi i rozwój, dalsze rozwijanie umiejętności pisania. Zaczyna pisać scenariusze do filmów i zdjęć na żywo, ditties, teksty do filmów sowieckich, powtórki i artykuły. Pod koniec lat dwudziestych sam pisał komedie.

Gusiew Wiktor Michajłowicz jest poetą, zawsze jestCzułem czas i potrzebę ludzi, więc starałem się nie wczepić w ten dzień, wydając tylko świeży i pożądany produkt. Dlatego kiedyś był jednym z najbardziej znanych i popularnych na rynku kompozytorów, dramaturgów i scenarzystów. Chociaż początek jego kariery, kiedy publikował swoje pierwsze wiersze, nie był tak różowo. Jego prace zostały poważnie skrytykowane przez Majakowskiego, który widział w pracy Guseva tani rewolucyjny romantyzm.

Stał się powszechnie znany w 1934 roku, kiedy napisał piosenkę "Polushko-pole". Potem prawie cała jego praca zakończyła się sukcesem.

Na przykład w 1935 r. Napisał sztukę zatytułowaną "Chwała". Został umieszczony we wszystkich teatrach kraju.

Po spektaklu było sporo przyzwoitych dzieł głównie jako reżyser i scenarzysta.

W 1941 r. Gusiew był kierownikiem działu literackiego w komitecie radiowym i zaczął pisać raporty i skrypty radiowe.

Nagrody

Podczas swojej twórczej kariery Gusiew otrzymał 2 nagrody i 1 nagrodę:

1) W 1939 r. Otrzymał Order Odznaki Honorowej.

2) W 1942 r. Otrzymał Nagrodę Stalina II stopnia. Nagroda przyniosła scenariusz, który napisał dla filmu "Świnia i Pasterz".

3) Gusev otrzymał tę samą nagrodę w 1946 r., Którą otrzymał już pośmiertnie. Otrzymał nagrodę za scenariusz do filmu "O godzinie 18 po wojnie".

Rodzina Gusiewów

Victor Gusiew miał żonę - Stefanova Nina Pietrowna, która pracowała jako regularna nauczycielka w Moskwie. 29 maja 1934 r. Mieli syna. Nazwali go na cześć ojca Wiktora - Michaiła.

Victor Gusiew został oddzielony od żony i dzieci. Nina Pietrowna i jej dzieci zostały zmuszone do wyjazdu na ewakuację do Taszkentu, a poeta pozostał w Moskwie. Po powrocie żony i dzieci z ewakuacji Victor Gusev już nie żyje.

Michael i jego siostra Lena byli sierotami. W tym czasie chłopiec miał 10 lat. Żona Viktora Gusseva po raz drugi poślubiła słynnego pisarza Konstantina Jakowlewa Finna.

Syn poety wstąpił na Moskiewski Państwowy Uniwersytet Biologii i Gleby, a po kilku latach został światowej sławy biologiem.

Wnuk poety VM Gerweva został nazwany na cześć jego dziadka, dlatego otrzymał podobne imię, nazwisko i patronim, jak jego dobrze znany przodek.

W rodzinie Gusev dawno ustanowione tradycje - na przemian imiona Michaela i Victora. Jego syn został nazwany komentatorem sportowym Michaiła.

Wnukowi poety V. M. Guseva również zyskał szeroką popularność dzięki pracy nad pierwszym kanałem.

Mało znane fakty dotyczące poety Gusiewa

Gusiew był patriotą. W swoich wierszach chwalił kraj, jego idee i Stalina.

Gusev podziwiał postęp technicznyczasami obserwował polarników i pilotów. Kiedyś dowiedział się, w jaki sposób helikopter wspiął się na rekordową wysokość, aby uratować chorą dziewczynę w górskiej wiosce. Poeta tak zainspirował się tą historią, że nazajutrz napisał ją w formie poetyckiej. Historia została opublikowana w gazecie.

Wiktor Michajłowicz Gusiew nie służył w armii, a niewalczył na wojnie. Miał problemy zdrowotne od dzieciństwa, więc nie został nawet zabrany do wojska. Ale w swoich wierszach pisał tak, jakby osobiście walczył. Tak żywo przekazał swoje osobiste doświadczenia.

Właśnie za to skrytykował Majakowskiego, który otwarcie powiedział, że wiersze Gusiewa zostały napisane pod wrażeniem książek o wojnie autorów zagranicznych. Mayakowski sugerował, że VM Gusiew pisze jak szydełkowany wojownik.

Wiktor Gusiew nie poczuł się obrażany na Majakowskiego, ale, przeciwnie, wysłuchał jego krytyki i zaczął więcej podróżować po jednostkach wojskowych.

Poeta, dramaturg, dyrektor VM Gusiew zmarł na nadciśnienie w dniu 21 stycznia 1944 r. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczy.