Co to jest litota i hiperbola: przykłady w fikcji

Język rosyjski jest dziś jednym z dziesięciu najbardziejpiękne i, według językoznawców, zawiera około pół miliona słów, nie licząc profesjonalnych i dialektów. Wielcy pisarze rosyjscy przyczynili się do rozwoju rosyjskiego języka literackiego, dzięki czemu język został uzupełniony artystycznymi środkami wyrazu, które są dziś używane w piśmie i w mowie.

Rozwój rosyjskiego języka literackiego i pierwszych szlaków

Literacki język rosyjski zaczął tworzyć więcejw XI wieku, w okresie istnienia państwa Rusi Kijowskiej. Następnie powstały pierwsze kroniki i arcydzieła literatury staroruskiej. Tysiąc lat temu autorzy wykorzystali artystyczne środki ekspresji języka (ścieżki): personifikację, epitet, metaforę, hiperbolę i litotę. Przykłady tych terminów są powszechne i nadal występują zarówno w fikcji, jak iw mowie potocznej.

Koncepcje "hiperboli" i "litota"

Przesłuchanie po raz pierwszy terminu "hiperbola", koneserówhistoria z pewnością koreluje ją z legendarnym krajem Hyperborei, a matematycy będą pamiętać linię składającą się z dwóch gałęzi, zwaną hiperbolą. Ale w jaki sposób termin ten odnosi się do literatury? Hyperball to postać stylistyczna, która służy wzmocnieniu ekspresji wypowiedzi i celowej przesady. Łatwo się domyślić, że termin ten ma antonim, ponieważ jeśli istnieją środki do przesady w języku, to z pewnością musi istnieć postać stylistyczna, która służy do zaniżania. Taki artystycznie ekspresyjny środek to litota. Poniższe przykłady wyraźnie pokazują, czym jest litota i jak często jest ona używana w mowie.

Tysiącletnia historia hiperboli

Hiperbola jest bardzo często spotykana w języku staroruskimliteratury, na przykład w „Lay”: „Tom Polotske jutrzni pozvonisha, na początku świętego Sofei dzwonu, a on Kyeve dzwonienie usłyszeć.” Analizując propozycję, można zrozumieć znaczenie: dźwięk dzwonka, który zadzwonił w Połocku, dotarł do Kijowa! Oczywiście w rzeczywistości tak być nie może, w przeciwnym razie mieszkańcy pobliskich osad stracą słuch. Termin jest pochodzenia łacińskiego: hiperbola w tłumaczeniu oznacza "przesadę". Hyperbol był używany przez prawie wszystkich poetów i pisarzy, ale szczególnie częste używanie ich w utworach to Nikołaj Gogol, Władimir Majakowski, Michaił Saltykow-Szczedrin. Zatem w sztuce Gogola „Rewizor” na stole był „arbuz sto rubli” - kolejny przesada, bo nie tak drogie, arbuz, jeśli jest, oczywiście, nie złota. Majakowski w swoim "niezwykłej przygodzie" świecił "w stu czterdziestu słońcach", co jest niesamowicie jasne.

Litota w fikcji

Po zrozumieniu znaczenia hiperboli, zrozum totaki litote, to wcale nie będzie trudne. Gogol często odnosił się do tego terminu. W opowiadaniu "Newski Prospekt" opisał usta osoby tak małej, że nie mogło jej zabraknąć więcej niż dwóch kawałków. W słynnym wierszu Mikołaja Niekrasowa "Chłopskie dzieci" bohater jest chłopem z paznokciem, ale nie oznacza to wzrostu w centymetrach: autor chciał tylko podkreślić, że stary mały człowiek niesie ciężką wiązkę drewna opałowego. Propozycje z litotusem można znaleźć również u innych autorów. Przy okazji, termin ten pochodzi od greckiego słowa litotes, co oznacza "prostota, powściągliwość".

Litota i hiperbola w mowie potocznej

Osoba, nie zauważając tego, używahiperbola i literatura w codziennym życiu bardzo często. Jeśli nadal można odgadnąć znaczenie hiperboli, ponieważ wszystkie znane pokrewny czasownik „przesadzać” co litotes - dla wielu pozostaje tajemnicą. Zniszczony, bogacz powie: „Nie mam pieniędzy - wystarczy przysięgam”, a widząc maleńką dziewczynkę ulicą, można rozpoznać co to jest, „Calineczka”, a jeśli jest to małe dziecko - „chłopiec-z palców”. To są najczęstsze przykłady lito. Hiperbola, każdy z nas zużywa zbyt często, na przykład, spotkał się przypadkowo z przyjacielem, pierwsza replika jest „sto lat nie widziałem”, a jego matka, zmęczony robi sama uwaga Fidget-syn mówi: „Powiedziałem wam tysiąc razy!” . Tak więc, możemy ponownie stwierdzając, że nie każdy wie, że taką hiperbolę i litotes, ale używa tych technik, nawet dziecko trzech.

Kulturowe znaczenie tropów

Rola postaci stylistycznych w języku rosyjskim jest świetna: nadają emocjonalny koloryt, wzmacniają obrazy i sprawiają, że mowa jest bardziej ekspresyjna. Bez nich dzieła Puszkina i Lermontowa straciłaby swój blask, a teraz będzie można wykorzystać do bardziej pewnie piękne skręty z frazy, jak wiadomo, na przykład, że taki litotes.

W literaturze nie da się obejść bez danychTechniki, dzięki którym język rosyjski jest jednym z najbardziej wyrazistych, złożonych i bogatych. Tak więc zadbajmy o język rosyjski - ten skarb, tę własność, przekazaną nam przez Turgieniewa i naszych innych znakomitych rodaków.