Apologetyka to ... Apologetyka i patrystologia
Okres średniowiecznej filozofii w Europieobejmuje dziesięć wieków (od V do XV). Średniowiecze w filozofii dzieli się na trzy kolejne etapy: apologetyki, patrystyki, scholastyki.
Główną cechą średniowiecznej filozofii byłoteocentryzm, a ona sama opierała się na dogmacie biblijnym. Według wielu osób era średniowiecza związana jest z "ciemnym czasem", kiedy nauka europejska praktycznie zatrzymała się w swoim rozwoju. Ale czy naprawdę tak było? Artykuł opowiada o takich okresach średniowiecza, jak patrystyka i apologetyka, a także o ich najsłynniejszych przedstawicielach.
Apologetyka i patrystyka
Filozofia średniowiecza jest czasami bardzo udananazywany "filozofią tekstu", ponieważ ówcześni filozofowie zajmowali się głównie interpretacją pism religijnych. Okres ten zaczyna się w V wieku, a naukowcy wiążą jego początek z upadkiem potężnego Imperium Rzymskiego. Apologetyka i patrystyka to tylko pierwsze okresy w filozofii średniowiecza, następujące po sobie. Chodzi o te okresy, które zostaną omówione w tym artykule.
Apologetics to pierwszy kurs średniowiecznyfilozofii, powstałej w celu ochrony idei chrześcijaństwa przed dominującymi wówczas pojęciami pogańskimi. Apologeci uważali filozofię chrześcijaństwa za podstawę filozofii.
Później jest patrystyka - nauka jest takanazywany "Ojcami Kościoła", który określił kluczowe postanowienia chrześcijańskiej filozofii i teologii. W tym czasie opracowano złożone systemy religijno-spekulacyjne.
Co oznacza słowo "apologetyka"?
W tłumaczeniu z języka greckiego "apologia" oznacza "ochrona". Apologetyka jest obroną wczesnego chrześcijaństwa przed pogaństwem. Najbardziej znanym apologetą był Justinian Martyr.
Słowo "apologetyka" w filozofii pojawiło się absolutnienie przez przypadek. Faktem jest, że pisma obrońców chrześcijaństwa nazywane są przeprosinami. Później nazwa ta była również nazywana całym okresem historycznym.
Główne zadania wczesnych apologetów
Ochrona wspólnot chrześcijańskich i przestrzeganie prawa dowyznanie nowej religii - to są podstawowe zadania, które stawia sobie apologetyka. Zostało to wyrażone w pisaniu dzieł, które były adresowane przede wszystkim do przedstawicieli władzy - cesarzy i gubernatorów. W swoich pismach apologeci próbowali przekonać władców o lojalności fanów nowej religii. Większość ich pracy, po prostu wysyłali do władczych ludzi, aby je czytali.
W warunkach ciągłego ucisku są apologecisiły próbowały uzyskać uznanie swojej religii. Zwrócili się także do swoich wielbicieli, pierwszych chrześcijan. Jednocześnie mocno ich zainspirowały ideą wyłączności i selektywności oraz zachęcały do męczeństwa.
Pierwsi apologeci i ich stosunek do filozofii
Jak chrześcijańska apologetyka i onaprzedstawicieli do filozofii jako takiej? Jest to również bardzo ważna kwestia, na którą warto zwrócić uwagę. Ogólnie rzecz biorąc, warto zauważyć, że apologeci traktowali filozofię z większym prawdopodobieństwem lękiem i rodzajem wrogości. Przeważająca pogańska filozofia przeciwstawiła się mądrości Bożej. Jednocześnie apologeci nie wykluczali, że niektórzy poganie byli "oświeceni" właśnie z powodu filozofii i nawrócili się na chrześcijaństwo.
Wielu badaczy uważa, że apologeciich istota i nie byli filozofami jako takimi. Są raczej retorykami. Debatując z wykształconymi i doświadczonymi poganami, podnieśli kwestię Chrystusa, aby udowodnić, że wszystko, co dobre i rozsądne w pogaństwie, było niczym innym, jak manifestacją Chrystusa Logosu.
Prace wczesnych apologetów zaczęły się pojawiać od drugiego wieku. Wśród najbardziej znanych apologetów są Justyn Męczennik, Aristide, Tatian z Asyrii, Athenagoras, Quintus Tertulian i inni teologowie - filozofowie.
Marsjanin Aristide z Aten
Pierwsze przeprosiny, które dotarły do naszych czasów, są datowane przez naukowców w 125 rne. Jest to dzieło Marcian Aristide z Aten, które zostało skierowane do rzymskiego cesarza Adriana (lub Antoninusa Piusa).
W tekście przeprosin Aristide mówi, że światUruchamia jakąś zewnętrzną siłę, którą jest Bóg. Sam Bóg jest doskonały, nieosiągalny i nieporuszony. W tym samym czasie Aristeid uważa za błędne czytanie, jako prawdziwy Bóg, różnych bóstw Greków, ponieważ mają one ludzkie braki, a zatem są niedoskonałe. To z powodu błędnych wyobrażeń o Bogu, zdaniem filozofa, odbywają się wojny i wojny między ludźmi. Aristide zapewnia nas, że tylko chrześcijanie mają właściwe pojęcie o Bogu i wzywają wszystkie narody, aby go szanowały.
Justin Martyr z Samarii
Bez nauk Justina Męczennika bardzo trudno wyobrazić sobie taki okres filozofii, jak apologetyka. Ten podróżujący filozof-teolog, który żył 110-167 lat. Zmarł śmiercią męczeńską w Rzymie.
Pozostały trzy dzieła: "Pierwsze przeprosiny", "Drugie przeprosiny" i "Dialog z Żydem Trifonem". Filozofia, według Justina, jest właśnie drogą, która prowadzi nas do Boga. Według samego Justina, dla niego ważne było spotkanie ze starcem, z którym zaczął rozmowę o Bogu i duszy. Stary człowiek powiedział Justinowi, że wszystkie prawdy można odczytać w starym i nowym Testamencie. To było po tej rozmowie, według Justina stał się filozofem.
Tatian Asyryjczyk i jego dzieło
Średniowieczna apologetyka dała światu więcejjeden wybitny mędrzec: jest to Tatian Assyrian, który żył około 120-175 lat naszej ery. Dużo podróżował, a kiedy przybył do Rzymu, został uczniem Justyna Męczennika (krótko przed swoją śmiercią).
Główne dzieło Tatiana - "Speech against the Hellenes"napisane w 166-171 roku. W swojej pracy filozof przeciwstawia filozofię chrześcijańską starożytnej filozofii, nazywając ją "naszą filozofią". Dla swoich przeciwników, Tatian jest niezwykle pogardliwy, wierząc, że "splatają wszystko, co chcą". Z tego powodu, według mędrca, starożytni filozofowie spierają się bardzo ze sobą. Tatian zaprzecza, że Grecy wymyślili filozofię, nazywając "naszą filozofią" taką, która jest starsza niż sama litera. Wielu filozofów, według Tatiany, po prostu zmienił pism i nauk Mojżesza i innych podobnych mędrców.
Quintus Septimius Florence Tertullian z Carthage
Bez tego chrześcijańska apologetyka jest niemożliwaimię. Wyrażenie „Wierzę, ponieważ to absurd» ( «Credo quia absurdum») jest parafraza fragmentu jego pracy. Tertulian wprowadził wiele romańskich koncepcji do Kościoła katolickiego.
Tertulian surowo krytykuje filozofię pogańską,przeciwstawiając się koncepcji czystej wiary, bez roszczeń do intelektualizmu. Znany jest jako autor paradoksów, w których wiara znajduje się wyżej niż umysł, a nielogiczność każdego faktu powinna jedynie wzmacniać wiarę człowieka. "Wierzę, bo to absurd ...".
Augustyn błogosławiony i jego nauczanie
Najjaśniejszym przedstawicielem sztuki patrystycznej jestAugustyn Błogosławiony, który miał znaczący wpływ na całą średniowieczną filozofię. W swoim nauczaniu udało mu się skutecznie połączyć neoplatonizm z postulatami chrześcijaństwa. Na tej podstawie traktuje zło jako brak dobra.
"Wierzę, aby to zrozumieć" to główne mottoteoria poznania Augustyna. Nie wyrzekając się racjonalnej wiedzy, potwierdza bezwarunkową dominację wiary. Jedynym zbawieniem człowieka, zgodnie z przekonaniem św. Augustyna, jest przynależność do Kościoła chrześcijańskiego. Bardziej doskonały teolog uważa duszę ludzką, i dlatego nalega, aby zwracać na nią więcej uwagi, jednocześnie tłumiąc zmysłowe przyjemności i impulsy.
