Rosyjska filozofia religijna

Rosyjska filozofia religijna jest specjalną warstwąMyśl prawosławna i kultura duchowa Rosji XIX - XX w., Dla których charakterystyczne jest swobodne filozofowanie na tematy religijne. Kluczową rolę w kształtowaniu tego trendu odegrał rozwój idei VS Sołowjowa. On z kolei rozwinął idee sofiologii i założył filozoficzny nurt, jak metafizyka totalnej jedności. VS Sołowjow mówił o szczególnym wkładzie, jaki Rosja musi wnieść w rozwój cywilizacji.

P. A. Florensky był jednym z najciekawszych myślicieli, którego nazwisko kojarzy się z filozofią religijną w Rosji. Pod wieloma względami jego poglądy były sprzeczne z poglądami Sołowjowa. Rozwinął własną doktrynę Sophia (która jest rozumiana jako „idealnej osobowości świata”) na podstawie myśli prawosławnego. Filozof chciał połączyć idee naukowe i religijne, podkreślając w ten sposób "dualizm" prawdy.

Filozofię jedności kontynuował SN Bułhakow. Przechodząc od marksizmu do idealizmu, opracował koncepcję "chrześcijańskiego socjalizmu". Nadal rozwijał doktrynę Zofii jako "zasady twórczej energii w Jedności", rozróżniając jej boskie i ziemskie esencje, w wyniku czego mówił o dualności świata. Historia jest przezwyciężeniem zła, co wiąże się z możliwością katastrofy historyczno-światowej.

Rosyjski pomysł w filozofii najwyraźniej przejawił się wgłówny oryginalny nurt filozoficzny w Rosji - filozofia jedności. Jej pomysły opracował L. P. Karsavin, w którego twórczości przerodziły się w filozofię osobowości. Poprzez powołanie człowieka rozważał dążenie do Boga i komunię z Boską istotą, przez co rozumiano "litsukvorenie" (stając się prawdziwą osobowością).

Filozofia religijna obejmuje tradycjęRosyjski kosmizm. Jest to szczególny świat, objawy, które są uważane za ewolucjonista zrozumienia kosmosu (decydującą rolę odgrywa twórczej aktywności ludzi i nauka), analiza człowieka i świata (kosmos) w ścisłym związku, uznanie potrzeby jedności ( „katolickości”) całej ludzkości. Kierunek miał dwa niezależne oddziały: religijnych i filozoficznych (VS Sołowjow, N. Fyodorov, Bierdiajew) i nauki (K. Ciołkowskiego, Minds NA ALChizhevsky, B I. Vernadsky). Specjalne miejsce w przestrzeni należy do idei przezwyciężania ludzkiej śmierci przez miłość.

Jasny przedstawiciel kosmizmu - NF Fiodorow, który opracował w swoich dziełach oryginalną religijną utopię, w której powiedział, że "ludzkość jest narzędziem Boga w zbawieniu świata", która znajduje się w centrum chaosu i wrogości, które prowadzą do zniszczenia. Zadaniem ludzkości jest zbawienie świata poprzez naukowe zarządzanie naturą.

Dział nauk przyrodniczych obejmuje nauczanie K.E. Ciołkowski. Uważał kosmos za duchowy, żywy organizm. Świat i człowiek są w procesie stopniowego rozwoju, który służy jako instrument ludzkiej inteligencji.

Wybitny naukowiec V.I. Vernadsky jest kolejnym przedstawicielem tej gałęzi religijnej filozofii Rosji. Rozważa zjawisko życia związane z różnymi sferami planetarnymi. VI Wernadski opracował teorię biosfery (całość wszystkich żywych istot), wprowadził pojęcie żywej materii ("uniwersalność" życia). Zawarł także wniosek o narodzinach noosfery, dzięki której zrozumiał naturę rządzoną na podstawie nauki.

Na początku XX wieku przeżywa filozofię religijnązwrot światopoglądowy. Istnieje odrodzenie religijne i filozoficzne. Wielu wielkich filozofów zwraca się do religijnych poszukiwań, powstają całe społeczeństwa religijne i filozoficzne.

Symbolem tej ery była NA. Berdyaev - jeden z najwybitniejszych przedstawicieli epoki srebra. Jest znany jako egzystencjalista i osobistość religijna. Centrum jego nauczania to człowiek, którego uważał za istotę podobną do boga. Głównymi tematami jego filozofii były wolność (podstawa bycia), kreatywność (środki doskonalenia) i osobowość (podstawa wszystkich). Subiektywizm i indywidualizm człowieka zostają pokonane dzięki pomocy miłości w Boskim początku.