Scenarzysta i dramaturg Nikolai Pogodin: biografia, działania i ciekawe fakty

Życie twórczych ludzi jest zawsze żywezainteresowanie publicznością. Chodzi o to, że życie takiej osoby nie może być proste i nudne. W losach tych ludzi dzieje się coś ciekawego, o czym chce się pisać lub czytać. Pogodin Nikołaj Fiodorowicz jest scenarzystą i dramaturgiem. Według jego prac i scenariuszy nakręcono wiele interesujących filmów.

Pogodin Nikołaj Fiodorowicz, biografia: początek

Pogodin to literacki pseudonim. Prawdziwe imię tego człowieka to Stukalov.

Urodził się w 1900 r., 16 listopada w Gundorovskaya(obecnie Donieck w regionie Rostov). Chłopiec urodził się w rodzinie chłopów, spędził całe dzieciństwo z matką. Kobieta zarabiała na życie przez szycie.

Nikołaj Fiodorowicz Pogodin zaczął wcześnie pracować, aby pomóc swojej matce. Zajmował się hydrauliką i umiejętnościami wiążącymi. W wieku 20 lat zaczął pisać.

Nikolai Fedorovich Pogodin: biografia dramaturga

Jego pierwsze sztuki, które Pogodin tworzył, podróżowały dookoław całym kraju. Odwiedził fabryki, zapoznał się z pracownikami i ich pracą. Wyjazdy te były dostępne dla niego kosztem korespondenta-eseisty w "Molotu" i "Prawdzie".

Drapieżnik Nikołaj Fiodorowicz Pogodin podskoczyłinformacje o ich historiach z wyników rewolucji i kompletne przetasowania w strukturze władzy. Był to nowy trend w słynnym dramacie ze względu na specyficzny styl pisania i, oczywiście, sytuację w kraju.

Inni znani dramaturdzy tamtych czasówzwrócił uwagę na walkę "swoich" i "obcych", na Białą Gwardię i mężczyzn Armii Czerwonej. Pogodin Nikołaj Fiodorowicz próbował także opisać w swoich pracach "patos opanowania nowych roślin", praktykę budownictwa socjalistycznego jak najbardziej konkretną.

Bohaterowie Pogodina

Bohaterami dzieł Pogodina nie są przedstawiciele władz, nie królowie, nie odważni żołnierze czy zdrajcy ojczyzny, ale najzwyklejsi ludzie, tacy jak my.

W "Wierszu o siekierze" bohaterowie stali się najbardziej popularnipracownicy to Anna i Stepan. Ta para pracowała w zakładzie Zlatoust, który wydobył i przetworzył stal nierdzewną. Wiersz opowiada o walce o te drogie surowce.

W Tempe Nikołaj Fiodorowicz opowiedział historię budowy zakładu w Stalingradu do produkcji ciągników.

Trudności, problemy i sukcesy ekspedycji radzieckiejzachowane w „śniegu”, „Mój przyjaciel”, opowiedział, jak zbudować i wchłonąć nowo wybudowaną fabrykę „Po balu” - opowieść o zwykłych rolników, którzy starali się nauczyć żyć w nowy sposób.

Książka "The Aristocrats" stała się najbardziej znaną pracą. W nim Nikolai Fyodorovich Pogodin szczegółowo opisał, jak ludzie zostali "wykuci" przy budowie Kanału Morza Białego.

Wszystkie prace pokazują zwycięstwa i porażki wbudowa nowego kraju zwykłych obywateli. Chodzi o to, jak ważny jest socjalizm dla każdego człowieka. Malowane dramatycznie, jak ten socjalizm wchodzi nie tylko do domów, ale także do dusz ludzi. Wierzą w swoją pracę i robią wszystko, aby osiągnąć rezultaty.

Zalety sztuki Pogodina

Każdy czytelnik sztuk, napisany przez Nikołaja Fiodorowicza Pogodina, niewątpliwie zauważył szereg zalet tych dzieł.

Tutaj jest nie tylko dramatyczna fabuła,co jest podstawą, ale także subtelnym humorem dramaturga. Nie zajmował się problemami złożoności życia i niepowodzeń. Wiedział, jak pokazać te incydenty, aby sam uśmiech pojawił się na twarzy, nawet w najbardziej podejrzanej osobie.

W twórczości Pogodina nie ma ani kropli fikcji i przesady. Zabrał wszystko z prawdziwych sytuacji i prawdziwego, a nie fikcyjnego życia ludzi w tym trudnym czasie.

Negatywne aspekty prac

We wczesnych pracach można również zauważyć niedociągnięcia. Jest to przede wszystkim nieostrożny język non-fiction. Nikołaj Fiodorowicz Pogodin bał się i po prostu nie mógł sobie pozwolić na nawet kroplę fikcji.

Ze względu na lęk przed nawet niewielką wyobraźnią, pierwsząprace okazały się czysto gazetowymi i nowościami. Nie są tak interesujący, aby studiować prostą osobę, ponieważ ludzie nie potrzebują ciężkich myśli, po prostu chcą się zrelaksować czytając następną książkę.

Również w pracach można zobaczyć wiele wydarzeń i momentów, które nie są ze sobą powiązane i nie są przydatne dla całej gry.

Z czasem Nikołaj Fiodorowicz z nieudolnegoEsej stał się prawdziwym mistrzem. Zaczął wnosić do swoich prac jedynie niezbędne informacje, umieł je pięknie opisać i zaprezentować czytelnikowi. Nie, wcale nie zniekształcił rzeczywistości, niczego też nie wymyślił, po prostu mógł opisać wszystkie działania w specjalny sposób.

Humor Pogodina w pracach

Każdy z jego dramaturgów Pogodin starał się uczynić go łatwiejszym i czytelniejszym, nie aż tak nudnym. Czasem rozmywał smutne wydarzenia z humorem.

Ten humor może wydawać się niegrzeczny dla wielu, a nawet"czarny". Ale jeśli myślisz o tym, jak inaczej człowiek może żartować w rewolucji? Kiedy każdy zły krok lub prosta kpina urzędnika mogła spowodować związek lub gorzej.

W rzeczywistości humor Pogodina nie był dla tamtych czasów.niegrzeczny. Było to zwykłe przyjacielskie kpiny i motywacja, ale nie rozumiemy już tego, nie żyliśmy w tym czasie. Ani ludzie tamtych lat nie zrozumieliby naszego humoru.

Aby zrozumieć Pogodin, musisz zrozumieć wydarzeniapoczątek XX wieku, zanurzyć się w nich, przynajmniej znać trochę historii. Po przeczytaniu pierwszych prac Pogodina, choć trochę niezręcznej pracy, będziecie mogli docenić jego kolejne.

Pogodin jako scenarzysta

Od połowy lat trzydziestych XX wieku w radzieckim kinie pojawił się nowy scenarzysta - Nikolaj Fedorowicz Pogodin. Stał się popularnym dramaturgiem i jest zapraszany do pisania scenariuszy.

Jego pierwsze dzieło zostało napisane dla filmu "Więźniowie". Nie tylko publiczność, ale i władze doceniły scenariusz. To zdjęcie było pierwszym krokiem scenarzysty.

Potem było kilka scenariuszy do stworzeniafilmy "Człowiek z bronią", "Światło nad Rosją", "Kozacy Kubańskie", "Trzy spotkania", "Dzhambul", "Wrogie trąby powietrzne" i inne. Nie ma prawie osoby, która nie obejrzała przynajmniej jednego z tych filmów.

Pracował także Nikolai Fedorovich Pogodingra na scenie teatru. Jako scenarzysta nie zapomniał o swoim dramatycznym początku. Nikołaj Fiodorowicz napisał aż dwanaście dzieł, dziesięć scenariuszy do filmów i wiele sztuk teatralnych.

Nagrody i nagrody

Nikolai Fedorovich Pogodin napisał wiele sztuk o Leninie. Za taką kreatywność mogliby wysłać na Kołymę, ale Pogodin pisał o zaletach przywódcy. Za to został uhonorowany w 1941 r. Nagrodą Stalina.

Ta sama nagroda w tym samym roku, którą otrzymał za scenariusz "Kozaków Kuban".

Potem zaczyna się wojna, ale pod koniec i powojennej restauracji dramaturg i scenarzysta otrzymuje tytuł Honored Artist.

Nagroda Lenina ponownie otrzymana jako scenarzystka. W 1959 r. Władze doceniły scenariusz "Pierwszego Echelonu". Zakon Lenina dwukrotnie otrzymał Pogodin.

Dzieci Pogodin Nikołaj Fiodorowicz

Pogodin miał dwoje dzieci, najstarszego syna. Oleg Nikołajewicz Stukalow stał się, podobnie jak jego ojciec, scenarzystą. Na pamiątkę jego ojca postanowił nakręcić film "Brama Kremla" nad dziełem o tej samej nazwie. W tej chwili Oleg Nikołajewicz już nie żyje, zmarł w 1987 roku.

Córka Pogodina, Tatyana Nikolaewna, związana jest także ze światem sztuki. Została żoną wnuka Czukowskiego.

Nikołaj Fiodorowicz był ciekawy i intensywny.życie Dla potomków pozostawił nie tylko dzieła, ale całą historię trudnych czasów porewolucyjnych. Dramat zmarł w wieku 62 lat, kiedy film nie został jeszcze wydany w swoim najnowszym scenariuszu.