Valery Gavrilin: biografia, fotografia, kreatywność

"Talenty, skąd pochodzisz? - Od dzieciństwa. Komponuję i żyję tylko tym, czym karmiono mnie w dzieciństwie w mojej ojczyźnie "(Valery Gavrilin). Biografia, którą bardzo trudno streścić, była ściśle związana ze sztuką. Ten kompozytor wniósł do swojej pracy całe duchowe piękno swojego miasta i regionu. Drżenie, wrażliwość, subtelność, czułość - wszystko to było zawarte w twórczości kompozytora.

Urodził się w głosie Wołogdy

Powstał Valery Aleksandrowicz Gawrilin17.08.1939 r. W rodzinie nauczycieli. Dla przyszłego kompozytora, podobnie jak wielu jego rówieśników, przedszkole było wojną, która przynosiła głód, nieszczęście, sieroctwo. Ojciec Władimira, który wyruszył na wojnę, ginie w dniu 42 sierpnia pod Leningradem. Rodzina przenosi się do życia w miejscowości Perkhuryev. Stamtąd matka jest blisko sierocińca, który znajdował się w wiosce Wozdwiaczeński, gdzie pracowała jako reżyserka.

Ciężki czas, ciężka praca, głodnyzima czterdziestu sześciu lat nie przeszkodziła wieśniakom w organizowaniu zimowych zgromadzeń z rozerwaniem akordeonu, tańczeniem i kręceniem "pod językiem" z powolnymi, smutnymi pieśniami. Cała ta Valera pochłonięta jak gąbka. Trwało to do 1950 r., A następnie skończyło się nocne dzieciństwo. Matka została aresztowana pod fałszywym oskarżeniem, nie pozwalając jej zobaczyć się z dziećmi, jej siostrę Galię przejęła ciotka, a jedenastoletni chłopiec w domu wszedł do domu dziecka Wołogdy.

Dom dziecka

Gdy sierociniec był chórem, fortepianem i muzykąpracownik Tatyana Tomashevskaya. Ani w chórze, ani w tańcach Valery Gavrilin, którego biografia podążała w innym kierunku, nie udało się. Nieważne, że grał na instrumentach. Ale kiedy patrzysz na akompaniatora, chłopak zapiera dech w piersiach. Był przytłoczony chęcią tworzenia muzyki i pisania notatek.

Kiedyś przybyłem do miasta z LeningradskayaProfesor Konserwatorium Ivan Mikhailovich Belozemtsev wybiera uzdolnione dzieci. Pokazano mu chłopca, który próbował pisać muzykę. Profesor zdecydował się zagrać na zeszycie Valery'ego, ale został zatrzymany przez przyszłego kompozytora, który postanowił zademonstrować własną kompozycję. Gość z Leningradu poprosił o niejedną niesamowitą muzykę. Od tego momentu życie Walerii zmieniło się.

Sesje szkoleniowe

W 1953 r. Za zgodą matki, która odniosła sukcesuzyskać wolność, został zabrany do szkoły muzycznej w Leningrad Conservatory. Gavrilin kształcił się w klasie klarnetu. Później przeniósł się do działu kompozycji. Studiował Valery z zapałem. Odtwarzał wszystkie znane symfonie i sonaty, wszystkie nowe utwory.

W wieku dziewiętnastym wchodzi młody kompozytorKonserwatorium na temat rozdziału teorii pisania. Po kilku latach nauki, nagle trafia do wydziału muzykologii i jest bardziej poważnie zainteresowany folklorem. W trakcie studiów Valery Gavrilin był na wyprawach, studiował życie na wsi, pamiętał przemówienia, nagrywał piosenki. Jazdy były trudne. Praca to nie tylko słuch, ale także dusza, serce. Powojenne, głodne wioski i kobiece, żartobliwe utwory pomogły Valeriyowi Gavrilinowi połączyć muzyczną klasykę ze sztuką ludową w przyszłości. Napisz także książkę o twórczości V. Solovyova-Sedoya.

Sukces w muzyce i kryzysie

Pod koniec studiów w Konserwatorium Gawrilin napisałSuita Tarakanische, kilka smyczków na kwartet i niemiecki notes, to wokalny cykl do wierszy Heine, który został przyjęty w Związku Kompozytorów owacjami i przez wiele lat był włączony w repertuar wykonawców.

Pod naciskiem Szostakowicza wszedł Valeryabsolwent szkoły. Egzaminy, które zdał na zewnątrz. Praca dyplomowa była cyklem "rosyjski notatnik". W 1965 roku, na koncercie finałowym dekady muzyki leningradzkiej, wykonanie tej kompozycji było ogromnym sukcesem. Gavrilin zaczął być nazywany "Esenin z muzyki". W 1967 roku kompozytor został najmłodszym laureatem nagrody państwowej imienia Glinki.

Po tak oszałamiającym sukcesie z GavrilinemRozpoczyna się kryzys twórczy. Zawsze pisze dużo, ale nie potrafi osiągnąć wysokich osiągnięć twórczych, które stworzył w swoich cyklach wokalnych. I wchodzi w cień przez kilka lat, gdzie tworzy gry na fortepian, suity, pisze muzykę do filmów i występów. I dopiero w siedemdziesiątym drugim roku udało mu się napisać kilka potężnych dzieł, takich jak opera "Opowieść o skrzypku Vanyusha", utwory symfoniczne "Listy wojny" i "Notatnik niemiecki 2." Nieco później pojawiają się inne: "Niemiecki notatnik 3", "Wieczór" z albumu starej kobiety "i cykl do wierszy Ziemi Szulgina."

We wszystkich tych dziełach Gawrilin odniósł sukcesstworzyć nowy gatunek, który jeden z muzykologów nazwał "song-symphonic". Jego pop-muzyczne utwory mają tak wysoki poziom, że są lubiane i wykonywane przez operowe i kameralne gwiazdy.

Teatr i muzyka

Kompozytor wniósł wielki wkład do teatru. Jego muzyka grana jest w wielu wykonaniach, a najważniejszym dziełem Gavrilina był "Chimes", zrodzony po przeczytaniu przez autora dzieł Wasilija Shukshina.

Chóralny utwór "Chimes" reprezentujemuzyczny obraz życia zwykłych ludzi. Wezwania w pracy uosabiają symbol życia w różnych jego przejawach. To rodzaj niepokoju dla ludzkości - nie zabijaj w sobie dobra, nie zazdrościj, nie twórz pozytywnych działań, kochaj piękna.

Balet

Valery Gavrilin, którego zdjęcie było znanewielu sowieckich obywateli odniosło ogromny sukces w balecie. W 1983 roku "Annie" otrzymuje "Złotą nagrodę". Trzy lata później został wystawiony na scenie Teatru San Carlo.

A ta praca pojawiła się dzięki dyrektorowiAlexander Belinsky, który postanowił umieścić "Annę na szyi" jako balet filmowy. Myśląc o fabule usłyszał występ "Walca" Gavrilina i był nim zafascynowany, zasugerował, by kompozytor łączył różne miniatury fortepianu w jedno z "Walcem" na czele całego akompaniamentu muzycznego baletu "Anyuta". Baletowe imprezy były wykonywane przez mistrzów sztuki Maximova i Wasiliewa. Następnie twórczy sojusz utalentowanych ludzi stworzył galerię telewizyjną "Dom przy drodze" w oparciu o dzieło Tvardowskiego.

W osiemdziesiątym dziewiątym roku Gawrilin napisał partyturę baletu "Balzaminow", który później wcielił się w film Belinsky'ego.

Valery Gavrilin, kompozytor i muzyk, napisał jeszcze kilka dzieł baletowych, w których wyraźnie słychać tragiczne cechy charakterystyczne dla jego muzyki.

Życie osobiste

Większość życia Walerija Aleksandrowa odbyła się w Leningradzie, ale mimo to nigdy nie zerwał związku z Wołogdą. Brał udział w wielu wydarzeniach z jego rodzinnej ziemi.

Życie osobiste jest tak dobre, jaktwórczość Valery Gavrilin. W 1959 r. Valery poślubił nauczyciela sierocińca Natashy Steinberg. Kiedy po raz pierwszy zobaczył swojego przyszłego współmałżonka trzy lata przed ślubem, Gavrilin od razu pomyślał, że ją poślubi. Z jego strony była to miłość od pierwszego wejrzenia. Między nimi była wielka różnica wieku, ale Valery Aleksandrowicz był w stanie zainteresować, urzekać i zakochać się w Nataszy, z którą żył przez prawie czterdzieści lat.

Utalentowani ludzie nie mogą żyć wiecznie, odchodzą, pozostawiając po sobie pamięć na rok. W 1999 roku, 28 stycznia, nie stał się Valery Aleksandrowicz Gawrilin. Po jego śmierci opuścił "Gavrilin Heritage".