Fontanna Bakhchisaraya: typowe zaopatrzenie w wodę lub symbol romantyzmu?

Fontanna Bakhchisarai, lub, jak się ją nazywa,Fontanna łez została zbudowana w 1764 roku przez perskiego architekta Omer, który specjalizuje się w budowie luksusowych budynków dla potężnych. Trudno powiedzieć, dlaczego przedstawiciel szyickiego Iranu podjął pracę dla jednego z tureckich satelitów - krymskiego chana. Faktem jest, że antagonizm Turcji i Iranu (Persji) miał nie tylko polityczne, ale i ideologiczne korzenie.

Szyicka gałąź islamu przeważająca w Iraniemiał pewne różnice teologiczne od sunnitów, przyjęte w Imperium Osmańskim i jego sojusznikach i poddanych. Po ogłoszeniu się nawzajem heretykami oba stany toczyły niekończące się wojny od początku XVI wieku. Jednak od lat czterdziestych XVIII wieku przyszedł rozejm siedemdziesięciopięcioletni. Być może korzystając z nich, słynny perski architekt udał się na Krym i stał się "pracownikiem gościnnym", tworząc mały cud - fontannę Bakhchisarai.

Bakhchisarai, obecny krymski ośrodek dzielnicowy, w przeszłościbył stolicą chanatu krymskiego, który przyniósł wiele kłopotów swoim północnym sąsiadom - Rosji, Ukrainie i Rzeczypospolitej. Krymchacy dokonywali najazdów na ziemie Kaukazu.

Rezydencja krymskiego chana była w Bakczysaraju- piękny pałac, już w naszych czasach wpisany na listę zabytków o światowym znaczeniu. Starając się urzeczywistnić swoje idee raju na ziemi, muzułmańscy architekci stworzyli "pałacowy ogród" (jak tłumaczono z krymsko-tatarskiego języka, którego nazwa brzmi miasto Bachczysaraj). A samo miasto zawdzięcza swój wygląd początkowi budowy pałacu. Kiedy na początku szesnastego wieku krymski chan był bliski swojej późniejszej wartości, postanowił zbudować nowy.

W pałacu chana znajdują się dwie fontanny. Jeden z nich nazywany jest "złotym" ze względu na złotą okładkę ornamentu, który symbolizuje Ogród Edenu. Drugi był nazywany "fontanną łez" z powodu romantycznej legendy, którą Puszkin usłyszał podczas swojej krymskiej podróży. Według legendy jedna z żon chana zatruła drugą, dla której lord Krymu był bardziej wspierający. Opierając się o stratę, chan kazał zbudować "fontannę łez". Dzięki talentowi Puszkina ta historia została przekształcona w dobrze znaną pracę opisującą konflikt między gruzińską Zaremą a litewską Maryją, który zakończył się śmiercią tego ostatniego.

"Fontanna łez" otrzymała literacką nazwę"Fontanna Bakhchisarai" w tytule wiersza. Kiedy Puszkin odwiedził Bakczysaraj, był nieco ponad dwadzieścia, najbardziej romantyczny wiek. Biorąc pod uwagę, że Aleksander Siergiejewicz był także poetą, czyli podwójnie romantycznym, historia, którą usłyszał, nie mogła nie wywrzeć wrażenia na nim, nie mógł pomóc w stworzeniu wiersza o fontannie Bachczysarajów! Puszkin napisał ten mały kawałek przez dwa lata. Ukończył szkołę w 1823 roku, aw 1824 roku ujrzał światło.

Muszę powiedzieć, że pod względem architekturyFontanna Bakhchisarai nie jest niczym oryginalnym, tego typu struktury są szeroko rozpowszechnione w świecie muzułmańskim. Słynny obraz przez Karł Briułłow, napisany pod wpływem poematu Puszkina, daje całkowicie błędne wyobrażenie o kształcie fontanny, która w rzeczywistości jest bardziej przypomina, że ​​w typowej konstrukcji kranu.

Ale to jest moc mistrza! Nic dziwnego, że honorowy tytuł "twórcy współczesnego rosyjskiego języka literackiego", zdaniem większości krytyków literackich, został nagrodzony Puszkinem! Fontanna Bachczysaraju, dzięki talentowi geniusza ze zwykłego elementu architektury parkowej, stała się symbolem romantyzmu.