Typowi aktorzy: "Prawie zabawna historia" - triumf wczorajszych aktorów w drugim planie

Sukces filmów telewizyjnych, z reguły, jestaktorzy. „Prawie Funny Story” - telepovest gdzie wszystko zbiegło: niezwykły reżyser (Peter Fomenko), ciekawy materiał (scenariusz Emil Braginsky), niesamowita muzyka (pieśni S. Nikitin i V. Berkovskii) i duży plan zagospodarowania, urzekające publiczność nieme sceny, monologi , przekazując całą paletę emocji. Co zaskakujące, większość z nich to typowi aktorzy, którzy nie mają doświadczenia w wiodących rolach.

Fabuła obrazu

W Victor Meshkov, inżynier w dziedzinie technikibezpieczeństwa, nastąpiła duchowa cisza, i było jedno ciągłe zamieszanie. Wszystko zmieniło chęć pomocy jednej z sióstr przynieść walizkę podczas podróży służbowej do starożytnej Rosji, nieodróżnialnego miasta nad Wołgą. Zwykły akt męski spowodował tyle późniejszych wydarzeń, że w rozpaczy Mesłkow wykrzyknął: "Myślę, że teraz będę nosił twoją walizkę przez całe życie!". Ale główną konsekwencją jest miłość ekscentrycznej Illarii Pavlovny, samotnej kobiety o gorzkim losie.

Dla dwóch serii przed publicznościąrozwija powieść nietowarzyski, nastrojowy i ekscentryczny inżynier Meshkov chertozhnitsy Illariya mieszka w siostrzanej artysty rodziny, odwrócił się do niej w gospodyni i niani. Para nieustannie wpada w sytuacje komiczne, więc gatunek obrazu telewizyjnego - to komedia, ale aktorzy filmu „Prawie zabawna historia” z magicznych pieśni wykonywanej przez małżonków Nikitin zamienia ją w melodramacie że znajdzie oddźwięk w sercu każdego widza.

Magia duetu Michaiła Gluzsky i Olgi Antonowovej

W 1977 roku, kiedy obraz pojawił się na ekranie,Mikhail Gluzsky (Meshkov) skończył 59 lat. Aktor nigdy nie wiedział, co jest proste. Ale pomimo imponującej filmografii, miał bardzo mało ról w kinie, a sława pojawiła się dopiero czterdzieści po roli kapitana w "Quiet Don". Grając drugorzędne postacie, został zapamiętany z przenikliwym spojrzeniem spod grubych brwi, przedstawiając wszystkich: od chłopów po wielkich. Ale w jego arsenale nie było prawdziwej historii miłosnej. Umieszczenie "na Gluzsky" było pewnym ryzykiem, ponieważ istnieje więcej sprawdzonych aktorów wiekowych. "Prawie zabawna historia" to twórczy sukces paradoksalnej Fomenko, która wprowadziła sławnego artysty w nową rolę.

W przebudzeniu zmysłów tego się pogodziliwidz natychmiast uwierzył w samotność i sympatyzował z bohaterem, że sztuczka egzaltowanej Illarii Pavlovny, która postanowiła zniknąć z jego życia, nie pozostawiła nikogo obojętnym. Dla Olgi Antonovej, aktorki Petersburskiego Teatru Komediowego, ta rola była telewizyjnym debiutem. Przypomina, że ​​początkowo Gluzsky nie lubiła jej kandydatury. Narzekał na reżysera, że ​​była bardzo młoda w tej roli. Pomiędzy nimi była różnica 20 lat. Został jednak oblężony przez operatora: "Czy twój bohater mógłby być nieświadomy zakochania się w prawej starej cioci?".

Olga Antonova grała niewłaściwą kobietę,natura podniosła, wrażliwa, jakaś "wróżka elf", bezbronna i ufna. Jej obraz uderzająco zbiegał się z utworem w wierszach Novella Matwieje "Ukształtowałem z plasteliny" i przekonałem widza, że ​​tylko taka kobieta była w stanie rozerwać głównego bohatera komedii "Prawie zabawna historia".

Aktorzy, którzy stworzyli niezapomniane obrazy

Współpracownik Meshkov, Lazarenko,który odegrał ważną rolę w połączeniu głównych postaci, wykonał artysta BDT z Sankt Petersburga Michaił Daniłow. I siostra Illaria Pavlovna Taisia ​​- Ludmiła Arinina. Obaj aktorzy filmowali już z Fomenko w serialu "Do końca swojego życia" i byli całkowicie zgodni z planem odważnego reżysera. Jednym z najlepszych dialogów w filmie jest komunikacja Lazarenki z Illarią Pavlovną w jadalni i jego rozmowa z Meshkovem w Moskwie. Był pierwszym, który uwierzył w uczucia kobiety i jego pytanie po swoim oświadczeniu, że miał dobre serce: "Od kogo? U Meshkova? "- to nie jest tylko niespodzianka. Jest to nieoczekiwane odkrycie, że miłość jest w stanie czynić cuda: "Mówisz o tym z natchnieniem!".

Ludmiła Arinina już utworzyła początek strzelaninyRola jednej kobiety, heroicznie przezwycięża trudności życiowe. Wszystko zmieniło film "Prawie zabawna historia". Aktorzy i role w nich splecione są absolutnie niesamowici. Jest wrażenie, że każdy z jego bohaterów był nieskończenie blisko i zrozumiały. W artyście bohaterka Arinina, twórcza zasada i poświęcenie wybranej sprawie paradoksalnie połączone z odpowiedzialnością za siostrę, którą sama uważała, uważane są za bardziej udane i doświadczone. Jej Taisia ​​z pojęciami: "ufasz, a on jest spalony!", Nie spełnia zrozumienia publiczności. Ale aktorce udało się pokazać wewnętrzne przemyślenia rozwijających się wydarzeń, a widz może zobaczyć smutek w jej oczach, a nawet zazdrość jej siostry. Niespodziewanie sama aktorka spotka się z prawdziwym szczęściem dopiero za 60 lat.

"Prawie zabawna historia": aktorzy i role drugoplanowe

Wśród epizodycznych ról można znaleźćprawdziwie legendarni aktorzy. "Prawie zabawna historia" zapamięta wizerunek Marii Mironovy, matki Andrieja Mironowa, który grał operatora usług pocztowych. Przewodniczącym pociągu była Svetlana Kharitonova, która pokazała prawdziwą kobiecą solidarność z Illyariy Pavlovną i była świadkiem najszczęśliwszych chwil w jej życiu. Wszystko, co sobie wyobrażała w pociągu i przedstawiało, jak realistyczne byłoby to w oczach zdezorientowanej siostry i dyrygenta - kobiety, która straciła wiarę w proste ludzkie szczęście i zdawała się odzyskiwać nadzieję.

Niezapomniany obraz poszukiwacza mężczyznyuwaga została stworzona przez Lyudmila Polyakova, która w kilku odcinkach zademonstrowała tak tęsknotę w oczach, że nie mogła pomóc wzbudzić sympatii ze strony widzów. Podróżująca "ze znakiem jakości" była wspaniale grana przez Valentina Gaft, wyśmiewając przedstawicieli silnej połowy propagującej podwójną moralność. Wszyscy ci ludzie pośrednio przyczynili się do przebudzenia uczuć do siebie nawzajem przez bardzo młodych ludzi.

Młodsze pokolenie

Córka Meshkowa zagrała w filmie nieznana aktorkaMaria Velikanova. Ta rola pozostanie jej jedyną rolą w kinie, choć dalsze życie będzie związane z telewizją i przemysłem filmowym, ale już jako artysta. Jest żoną znanego aktora i prezentera telewizyjnego Siergieja Koleśnikowa. Jej zamężny chłopak o imieniu Tolik, osobowość obsesyjna, ale to także niezapomniany, grany przez Władimira Puchkowa. Po wielu pracach filmowych skoncentrował swoją uwagę na działaniach dydaktycznych, będąc obecnie profesorem w GITIS.

Film jest wyjątkowy w tym miejscuwszyscy aktorzy byli harmonijni. "Prawie zabawna opowieść" to dzieło filmowe w duchu "Ironia losu", ale jego los nie jest tak szczęśliwy. Ci, którzy zdążyli zobaczyć zdjęcie, nie mogą tego zapomnieć. Film, ujawniający talent wczorajszych aktorów w drugim planie, naprawdę leczy duszę, szarżując nadzieją i optymizmem.