Aktorka Nina Kornienko: twórcza ścieżka i życie osobiste

Jasna, charakterystyczna aktorka Nina Kornienkodobra kariera w teatrze, a film nie był zbyt popularny. Ona żałuje nierozstrzygniętych ról, chociaż jej osiągnięcia są tego warte. Opowiemy o tym, jak twórczy sposób aktorki, o jej pracy i życiu osobistym.

Dzieciństwo

Nina Kornienko urodziła się w małym miasteczkuSolikamsk, w Kraju Permskim 11 stycznia 1943 r. Pomimo, że dzieciństwo dziewczynki było w trudnych latach, zawsze marzyła o byciu aktorką. Od dzieciństwa Nina wierzyła w swoje powołanie. Aktorstwo było we krwi, chociaż żaden z jej krewnych nie miał nic wspólnego z teatrem. Po szkole Nina Kornienko, której biografia od najmłodszych lat kojarzyła się z aktorstwem, dostaje pracę w Teatrze Perm. Wtedy nie było tak surowych wymagań dla aktorów i można było wejść na scenę bez wykształcenia. Ale Nina zrozumiała, że ​​brakuje jej umiejętności i wiedzy.

Edukacja:

Po pewnym czasie pracy w prowincjiTeatr Nina Kornienko przekonał o słuszności wyboru ścieżki zawodowej. I postanowiła pojechać do Moskwy, aby wstąpić do instytutu teatralnego. Mogła zapisać się do jednej z najlepszych szkół w kraju - Moskiewskiego Akademickiego Teatru Artystycznego. Tatyana Itsykowicz (Wasiljewa), Aleksiej Lewiński (syn reżysera Teatru Artystycznego), Anatolij Wasiljew, Galina Besedina, piękna Jekaterina Gradowa, badali jej przebieg. Ale Nina nie zagubiła się w ich tle, udało jej się uwolnić swój talent, a to pomogło jej znaleźć drogę.

Pracuj w teatrze

Wciąż w studiu Nina Kornienko zauważyła ValentinePuchek. Poprowadził ją do swojego teatru, słynnego Teatru Satyry, w którym aktorka nadal działa. Pierwsza rola - Suzanne w "Weselu Figara" - przyniosła Ninie natychmiastową i prawdziwą sławę. Na występach z jej udziałem stała kolejka, stała się gwiazdą trupy i łatwo dołączyła do zespołu. Chociaż trup w Satyrze był czymś więcej niż gwiazdą.

Wśród wybitnych występów w teatrze z niąz udziałem spektakli "Obudź się i zaśpiewaj", "Tartuffe", "Opera za trzy grosze", "Biegnij". Jej sława zwiększyła występy telewizyjne. Jednak Kornienko odegrała sporo ról dla aktorek takiego talentu, tylko nieco ponad 10 produkcji na jej koncie. To prawda, że ​​niektórzy poszli przez wiele lat z rzędu, ale nadal nie pozwolili Ninie w pełni ujawnić się jako aktorka. Osoby bliskie teatrowi mówią, że zaostrzone poczucie sprawiedliwości Kornienko ponosi winę za tak małe zatrudnienie. Ona nieustannie na spotkaniach trupa wstawała za kimś, prosiła o innych. I dyrektorzy ominęli ją w dystrybucji ról, ale ona nie wie, jak sobie zawracać głowę. Kiedy nadszedł wiek dojrzałości, role stały się jeszcze mniejsze. Ale do dziś Kornienko gra w dwóch przedstawieniach: Mistrzyni Hotelu i Homo Erectus. Nie obraża się na los, chociaż główny reżyser teatru A. Shirvindt przyznaje, że czuje się winna przed aktorką.

Praca w filmie

Ale z kino Nina Kornienko szczęściemniej niż z teatrem. Zaczynała z powodzeniem, w latach 70. miała około jednego filmu rocznie, choć z małymi rolami. W 1979 roku grała ze Stanisławem Govorukhin w serialu "Miejsce spotkania nie może być zmienione" jasne, choć niewielka rola. Ale potem nie było przepływu ofert. Kornienko rzadko występowała, choć teraz jest czasem zapraszana na plan. Tak więc w 2011 roku pojawiła się na trzech taśmach jednocześnie. W sumie filmografia aktorki ma 20 filmów, które są nieistotne dla aktorki o takim talencie.

Życie osobiste

Aktorka Nina Kornienko, której życie osobistezawsze był otoczony tajemnicą, szczęśliwy ślub. Poślubiła dość późno. W środowisku teatralnym mówią, że powodem była miłość Niny do Andrieja Mironowa. Ale sama aktorka nigdy nie mówi o tym temacie i nikt nie może stwierdzić, czy ma romans z popularnym faworytem. Pod koniec lat 70. Nina poznała swój los w obliczu kamerzysty Leva Streltsina. Małżonkowie wciąż są razem. W 1983 r. Mieli córkę Aleksandrę, która poszła w ślady swojej matki i dziś pracuje dla nich w teatrze. E. Wachtangow.