Na przełomie XIX i XX wieku w Europierozwój nowego stylu "nowoczesnego", który dotykał wielu aspektów społeczeństwa w tym czasie. Nowoczesność w sztukach pięknych, głównie w malarstwie i rzeźbie, dawała nowe impulsy twórczości artystów. Modernizm krajobrazowy wymagał radykalnych zmian w rozkładzie parków i ogrodów. Znacznie zmieniono aranżację wnętrz w domach, nie było niestandardowych rozwiązań w projektowaniu salonów, stołówek i buduarów.
Aby zaktualizować wnętrze, zajęłozupełnie inna sytuacja, a zatem w krótkim okresie stanowiły meble w stylu secesyjnym. Po baroku i rokoka nie jest łatwe do znalezienia nowych form dla krzesła i kanapy, ale złotników meble z powodzeniem poradził sobie z tym zadaniem. Nowoczesne szybko zdobył swoje miejsce w słońcu jako integralna część w kanonach poprzednich stylów i stopniowo wypierając ich z obiegu.
Pewnie i potężnie zamanifestował się nowy styl secesjiarchitektura. Architekci opuszczony nadmiernego symetrii, tak że nie było wyzwolenie od małych form architektonicznych, fasad budynków ożył, dominując kontury stają się bardziej zróżnicowane. W nowych budynkach nie było już tej samej kanciastości. Dokładniej, rogi zostały zaokrąglone. Wszystkie te innowacje dały architektowi swobodę działania, a styl modernistyczny w architekturze stał się głęboko kreatywnym procesem.
W pełni wykorzystałem nowe możliwości wbudując Antonio Gaudiego, słynnego katalońskiego, niezrównanie utalentowanego architekta. Dla niego modernizm w architekturze był podatny grunt dla dalszego rozwoju. Jedno z najpiękniejszych miast na świecie, hiszpańska Barcelona, zbudowane jest z domów w secesyjnym stylu. We wszystkich pracach Gaudiego fascynuje nowość stylu. Urzekający blask i Sagrada Familia, Park Guell, pozostawia nikogo obojętnym, głębokie wrażenie opuszcza dom Batlló, rzadkie piękno struktury, mimo że jest to wspólny dom mieszkalny. W tym samym rzędzie jest dom Vicensa i dom Calvet - obie rezydencje są wyjątkowe pod względem architektonicznym. Wszystkie bez wyjątku budynki Gaudiego - arcydzieła, które odzwierciedlają architekturę secesji.
Jednocześnie z modernistycznym stylem architekturypojawiła się tak zwana Północna Art Nouveau. Na początku XX wieku istniały wspólne interesy między krajami skandynawskimi a północną stolicą Rosji - Petersburgiem. Z inicjatywy Maecenasa S.P. Diagilew prowadził regularne wystawy obrazów. A później powstało społeczeństwo architektoniczne obopólnych interesów, które położyło fundament pod północną rosyjską nowoczesność. Na podstawie nowego prądu wzięto zabytkowe budynki dawnego Nowogrodu i Pskowa. W tym czasie wprowadzono ornamenty, będące charakterystyczną cechą modernistycznego stylu architektonicznego.
Ornament był organicznym dodatkiem do stylu Art Nouveauw architekturze. Jego tematyka mogła być bardzo różna, ale w każdym razie nosiła pieczęć abstrakcji, jakiejś metafizyki. Obrazy i wzory powtarzano w ściśle określonej kolejności. Przy dość swobodnej architekturze całego budynku modernistyczna ozdoba wprowadziła nutę eklektyzmu porządkowego do konturów elewacji, styl współczesny jest niezwykły, ale w skromnych dawkach bardzo mu się przydaje.
