Kreatywność i biografia Edwarda Muncha. Norweski artysta Edvard Munch

Dzisiaj porozmawiamy o norweskim malarzu igrafika, teoretyk sztuki i artysta teatralny Edward Munke. Uważany jest za przedstawiciela ekspresjonizmu i jednego z pierwszych. Jego dzieło ma wielki wpływ na współczesnych po dziś dzień. Jego obrazy obfitują w tematy samotności i śmierci, a także pragnienie życia. Ta osoba stworzyła wyjątkowe, ekscytujące obrazy, które dosłownie wciągnęły widza w inny, dziwny i straszny świat. E. Munch jest prawdziwym talentem i mistrzem swojego rzemiosła. Malował obrazy tylko wtedy, gdy przenikały go uczucia i emocje: w końcu prawdziwi twórcy tworzą arcydzieła w tym stanie.

Dzieciństwo

Artysta Edward Munch, którego data urodzeniaprzypada na 1863, urodził się w dużej rodzinie. Jego ojciec, Christian, był lekarzem wojskowym. Munch miał starszą siostrę, Johanna Sophię, brata Andreasa i dwie młodsze siostry, Laurę i Ingera. Rodzina żyła dość skromnie, można nawet powiedzieć, że jest biedna. Ale Munki byli dobrze wykształceni i kulturalni, więc stanowczo znosili swoją tymczasową sytuację. Ich kulturowe korzenie były dość głębokie: odległy krewny był słynnym neoklasycznym artystą, uczniem samego Jacquesa-Louisa Davida. Ojciec Christiana Muncha był kaznodzieją, którego wielu znał i kochał, a jego brat, Peter Andreas Munch, jest znakomitym historykiem.

Przez całe dzieciństwo Edwarda często jego rodzinaprzeniesiony z miejsca na miejsce. Wynikało to z długu służby ojca, a także dlatego, że brak pieniędzy regularnie zmuszał rodzinę do poszukiwania tańszych mieszkań. Najczęściej rodzina była w Christianii w Norwegii (obecnie w Oslo). Biografia Edwarda Muncha z dzieciństwa ma ciemne plamy: w wieku 5 lat stracił matkę, która zmarła na gruźlicę. I dokładnie po 10 latach siostra Sophie zmarła na tę samą chorobę. W swoich wspomnieniach E. Munch powiedział, że jego ojciec zawsze był dobry, ale jego maleńka była jego religijność, która przekraczała wszelkie granice zdrowego rozsądku. Mały Edward był często dręczony przez straszne wizje piekła, z tego powodu dorastał jako niespokojne dziecko. Znacznie później, krewni przypomnieli, że talent rysowania objawił się w chłopcu w bardzo młodym wieku.

Jak już wspomniano, gruźlica umarłaSiostra Edward, Sophie. To był kolejny cios dla niego, ponieważ byli bardzo blisko. Wielu badaczy życia i twórczości malarza twierdzi, że był to przełom w rozczarowaniu religią. Sam artysta Edvard Munch norweski przypomniał, że w tym dniu ojciec niespokojnie po pokoju, ręce złożone do modlitwy, ale nie mógł zrobić nic, aby pomóc biednej dziewczynie. Później wspomnienia te stanowiły podstawę obrazu "Chora dziewczyna".

Staje się

Biografia Edwarda Muncha trwa od latstawanie się. Idzie do uczelni technicznej, gdzie dokładnie studiuje doskonałe nauki. Facet często choruje, ale stara się nie opuszczać zajęć. Wkrótce młody człowiek podejmuje niezależną decyzję o opuszczeniu college'u, aby zostać artystą. W 1881 roku wstąpił do Królewskiej Szkoły Rysunku w Christianii. Jego nauczycielem jest artysta naturalistyczny Christian Krogh. Szybko wprowadził młodego człowieka w bohemy stolicy. Dzięki Christianowi Kroghowi Edward poznaje pisarza-anarchistę Hansa Egera. Szybko znaleźli wspólny język, a Munk często odczuwał wpływ tego człowieka. W 1883 roku miał miejsce publiczny debiut Edwarda - przedstawił obraz "Szkic głowy". Pod koniec przyszłego roku otrzymał stypendium, które pojechał do Francji. W 1886 r. Munch przedstawił swoje zdjęcie "Chora dziewczyna", krytycy przyjęli to bardzo negatywnie. Dezaprobata Muncha zdezorientowała Muncha, a jego kolejne zdjęcia były konserwatywne.

Paryż

Obrazy Muncha nadal brały udział w wystawach. A sam artysta po krótkiej przerwie pojechał do Francji. Tutaj uczęszczał na lekcje Leona Bonna, chodził na wystawy. Dużo eksperymentował ze stylami artystycznymi, szczególnie z impresjonizmem i pointillizmem. Wkrótce Edward dowiaduje się o śmierci swojego ojca, a ta wiadomość uderza go mocno. Nie ma czasu na pogrzeby i popada w długotrwałą depresję. Edward Munch, którego praca przeżywa okres stagnacji, wyszedł z depresji i tworzy jedno z najbardziej znanych obrazów - "Noc w St Cloud".

"Fryz życia"

W 1890 r. Biografia Edwarda Muncha nieco się rozjaśnia: W Christianii odbywa się wystawa jego obrazów, gdzie otrzymuje bardziej życzliwe odpowiedzi. Wkrótce udaje się na odpoczynek w Nicei i widzi tutaj obrazy Van Gogha i Gauguina, które później będą podziwiane. W tym czasie ostatecznie ukształtował się styl Muncha - jasne linie, tematy symboliczne i proste formy. Po powrocie do Norwegii namalował obrazy "Melancholia" i "Fryz życia". Od ostatniego zdjęcia, słynny "Krzyk" wkrótce się powiększy. Po chwili poznaje A. Normana, który jest zachwycony dziełem Edwarda. Bogaty patron organizuje osobiste wystawy Muncha w Berlinie. Obrazy artysty otrzymują wiele pozytywnych opinii, odczuwa on po raz pierwszy prawdziwe uznanie. W tym czasie Munk zostaje opatrzony powieścią bogatego norweskiego, który nie kończy się na niczym innym niż traumie psychologicznym.

Choroba

Z powodu nerwowej powieści Munch zaczyna się czućsama w sobie jest zła, ale nie przywiązuje do niej szczególnego znaczenia. Wkrótce ma inny związek z wiolonczelistą. Ale ta powieść kończy się trudnym rozstaniem z powodu dziwnego zachowania Muncha. Coraz częściej zaczyna wykazywać agresywność i podejrzenia. Duża liczba osób zauważa, że ​​Edward staje się porywczy i sam prosi o kłótnie. W 1908 roku został umieszczony w szpitalu psychiatrycznym w Kopenhadze z rozpoznaniem zaburzeń psychicznych. Spędza tam pół roku, aktywnie zaangażowany w kreatywność.

Późne lata

Edward Munch, ciekawe fakty, o których nie takniezliczona, wciąż może coś powiedzieć. Tak więc często dręczył go halucynacje, które opisał w swoim dzienniku. Uważa się również, że bał się rudowłosej kobiety. W ostatnich latach jego obrazy zyskały bardziej grube rysy, ale bardziej spokojne tematy. W 1916 r. Kupił willę, w której zajmował się ogrodnictwem. Już za dwa lata zachorował na "Hiszpana", ale szybko odzyskał zdrowie. W 1930 r. Miał problemy z widzeniem, dlatego prawie przestał pisać. Kiedy Norwegia była okupowana, Munch był nazywany "prawdziwie nordyckim" artystą. Wkrótce zmieniła się postawa nazistów wobec Edwarda i został napiętnowany. W ostatnich latach żył z obawy, że jego obrazy zostały skonfiskowane z jego własnego domu. Artysta zmarł w 1944 roku, miesiąc po swoich 80. urodzinach.

"Krzyk"

Edward Munch - impresjonista, który otrzymałogromna popularność dzięki jego obrazowi "Krzyk". W sumie istnieją 4 jego warianty, które zostały napisane w latach 1893-1910. Początkowo autor nazwał ją "Rozpacz". Człowiek, ogarnięty przerażeniem na zdjęciu, szybko stał się jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w sztuce. Jedna wersja obrazu znajduje się w rękach niezależnego kolekcjonera. Sprzedaż obrazu na aukcji sprawiła, że ​​"Krzyk" to najdroższe dzieło sztuki.

Zdjęcia kidning

Biografia Edwarda Muncha trwa do dziś,ponieważ w jego obrazach jest on sobą. Jego dzieła bardzo często stawały się przedmiotem podziału złoczyńców. W 1994 roku skradziono jego słynny obraz "Krzyk" z Galerii Narodowej. Przestępcy źle się zastanawiają nad kradzieżą, więc kilka miesięcy obraz został zwrócony. Zabroniono również kradzieży obrazu Muncha "The Vampire". Jednak organom ścigania udało się przeprowadzić udane dochodzenie, dzięki któremu znaleziono "Wampir". W 2004 roku, grupa złodziei nauczyli z Muzeum Muncha odmianami obrazów „Madonna” i „Scream”. W 2006 r. Wrócili do Muzeum, a sprawcy zostali ukarani. Oba zdjęcia zostały uszkodzone. Po powrocie obrazów w muzeum im zadrapania, ślady wilgoci stwierdzono, postrzępione i poszarpane krawędzie. Konserwatorzy zrobili wszystko, co mogli, ale niektóre plamy były nadal widoczne.