"Koń z różową grzywą." Krótka treść narracyjna

Wiele osób nadal zna tę historię ze szkolnej ławkisłynny pisarz Victor Astafiev "Koń z różową grzywą". Podsumowanie tego można powtórzyć przez wielu, ale wciąż są ludzie, których ta wzruszająca praca jest nieznana. Dla nich ten artykuł będzie przydatny.

Historia "Koń z różową grzywą" jest krótkatreść opowiada o osieroconym chłopcu z wioski syberyjskiej, wychowywanej przez babcię i dziadka. Babka wysyła go na truskawki z facetami sąsiada, obiecując zebrane jagody, które sprzedają w mieście i kupują "konia" wnuka marchewki. Ten słodki koń jest biały, a grzywa, kopyta i ogon są różowe. To jest największe marzenie wszystkich dzieci z wioski!

Oczywiście podsumowanie "Horse with a pinkMane „byłaby niepełna bez wzmianki o samych facetów, którzy będą odgrywać znaczącą rolę w wydarzeniach tej historii Sąsiadów Levonty i Vasenev. - specjalne ludzie głowa rodziny pracuje na pół lub dwa tygodnie, przez cały czas jego żona trafia do znajomych i trwa. pieniędzy i żywności, aby wyżywić liczną rebyatnyu Ale należy Levontiyu otrzymują wynagrodzenie, a tutaj to niszczy. - Długi rozprowadzane sąsiedzi „obfitości” w rublach, a następnie dwie rolki święto Jeśli bohater opowieści zarządzać dniu wsunąć do sąsiadów .. (która jest ściśle kobieca ushkoy zabronione), jest tu, i cześć, i troska i miłość. Jak levontevskie dzieci z rodzicami i był sierotą.

Uczta w domu sąsiada zazwyczaj kończy się zamieszkamigłowy rodziny, dzieci rozpraszają się, kto, gdzie, ciotka Wasenia zwykle znika w domu głównego bohatera pod skrzydłem swojej współczującej babci. Rankiem Levonti naprawia uszkodzone okna, naprawia ławki, krzesła i stół, po czym, przygnębiony, idzie do pracy. I Wasenia znowu idzie pożyczać od przyjaciół ...

Co więcej, historia Astafiewa "Koń z różową grzywą"krótki opis mówi o tym, jak nasz bohater wraz z sąsiadami poszedł zbierać truskawki. W rezultacie twój berry levontevskaya rebyatnya jedli, kłócili się ze sobą i zaczął „podnachivat” bohater, który boi się swojej babci. Rezultat "zwiastunów" jest rozpaczliwy - wylewają się jagody Vitka, a tłum natychmiast je odrzuca. A nasz bohater podnosi zioło w ziołach, a na górze pośpiesznie nalewa jagody.

Babcia nie ujawnia oszustwa, szczerze chwali Vityę,ale jego sumienie jest wciąż dręczone, więc cały następny dzień, gdy jest w mieście, chłopiec spędza z dziećmi Levontusa na połowach. A wieczorem, gdy zbliżamy się do domu, widząc babcię, nasz bohater ucieka do kuzyna, gdzie gra późno. Ale ciotka zabiera go do domu i wysyła do spiżarni.

Tam zasypia, a rano budzi sięta babka z oburzeniem mówi komuś o swoim oszustwie. Słyszy, jak wspomina swoją utopioną matkę, która przez sześć dni nie mogła znaleźć się w rzece, ponieważ oboje byli dręczeni - matka w rzece i babka w domu. Serce chłopca krwawi, już trzy tysiące razy żałował swojego oszustwa. A kiedy dziadek wyciąga go ze spieku w spiżarni, może tylko powiedzieć: "Jestem bardziej ... Jestem więcej ..." Ale babcia już mu wybaczyła, a po śniadaniu Vitya widzi przed sobą ... piernika. Przez całe życie będzie pamiętał ten niezasłużony dar od niego, który mówił o miłości swoich krewnych.

To krótka relacja. "Koń z różową grzywą" nie jest jednak tak obszerny i trudny do odczytania, tylko by go ograniczyć. Dlatego radzimy ci nadal czytać tę historię w formie, którą sam autor przedstawia. Opowiadanie "Koń z różową grzywą" nie daje wrażenia, które pozostanie po oryginale.