Teatr Dramatyczny Gogola: historia powstania i repertuar

Moskwa to miasto, w którym nie brakujesłynne teatry. Każdy z nich ma ciekawą historię i widza, który z roku na rok przychodzi zobaczyć grę swoich ulubionych aktorów. Wśród takich centrów kultury stolicy znajduje się także dawny Moskiewski Teatr Dramatyczny Gogola, zreorganizowany w Gogol Center, który niebawem będzie obchodził 90. rocznicę. Znajduje się na: Kazakova Street, 8a. Dziś jego dyrektorem artystycznym jest K. S. Serebrennikov.

Teatr Gogola (Moskwa): historia stworzenia

W 1925 r. W ramach Centralnego Komitetu Związku Zawodowego Robotników Kolejowychpostanowiono zorganizować nową instytucję kultury. Stali się teatrem "przemysłowym", który został nazwany "Mobilny Teatr Dramatu i Komedii". Jego twórczy zespół, kierowany przez K. Golovanova, natychmiast zaczął prowadzić dużą działalność kulturalną i edukacyjną wśród pracowników kolei. W szczególności w pierwszych latach swojego istnienia teatr często występował z różnymi gatunkowymi występami - koncertami na dzień wściekłości, często o charakterze agitacyjnym i publicystycznym. W 1934 r. Patronat nad teatrem objęli czołowi artyści Moskiewskiego Teatru Artystycznego (Drugi), IN Bersenev, V. V. Gotovtsev i S. G. Birman. Dzięki ich wsparciu młodzi aktorzy nowego teatru zdobyli niezbędną wiedzę, która pozwoliła im przekroczyć granicę oddzielającą amatorskie wykonanie od profesjonalizmu. W 1938 roku teatr został czele NV Petrov, który jest biegły sztuka realistyczna, która na przestrzeni lat umieścił takie spektakle jak: „Skoro wszystko może się zdarzyć,” Borys Romashov, „Yesterday” AN Afinogenova i innych.

Pośród Wielkiej Wojny Ojczyźnianej teatr przeniósł się do budynku przedrewolucyjnego budynku, położonego wzdłuż ulicy Kazakova, która dziś jest jego stałym domem.

Działania w latach powojennych

Pod koniec II wojny światowej, kiedy jest głodnypubliczność ponownie zaczęła uczestniczyć w wydarzeniach kulturalnych, teatr osiągnął nowy poziom rozwoju. W 1959 r. Został nazwany imieniem Nikołaja Wasiljewicza Gogola, a na cześć tego wydarzenia odbyła się premiera spektaklu opartego na opowiadaniu "Taras Bulba".

Od początku lat 60. Teatr Gogol otrzymałnowi liderzy. Na czele instytucji kultury stali A. Dunajew i B. Golubovsky, którzy starannie zachowali jego tradycje. To właśnie w tym okresie były dostarczane do takich spektakli jak „Obiad w Senlis” Anouilh „Koledzy” na Aksenov, „Plaża” przez Bondarev, „Brzydula Elsa” Rislakki i innych.

Historia od 1987 do 2012

Szczególnie trudne, ale także interesujące dla teatruRozpoczęły się lata pierestrojki, prężnych lat 90. i pierwszej dekady nowego stulecia, kiedy zarządzanie trupą powierzono dyrektorowi S.I. Jashinowi. Wśród aktorów, którzy wystąpili na jego scenie, byli Igor Ugolnikov, Julia Avsharov, Alexander Bordukov i inni, a wśród najbardziej udanych występów znalazły się powieści teatralne po M. Bulgakovie, Mistralu, The Unknown Williams i Far Away. na wzgórzu "V. Maximov.

Finał opowieści

Każda era dyktuje swoje własne prawa i musi przejśćlata wcześniej staje się jasne, czy zmiany były uzasadnione, czy nie. Niezależnie od tego, w sierpniu 2012 roku Teatr Gogola otrzymał nowego dyrektora artystycznego, którym został Kirill Serebrennikov. Miesiąc później ogłosił, że ma zamiar stworzyć nowoczesne centrum wielokulturowe. Pomysł ten spotkał się z wrogością ze strony większości członków zespołu, którzy opowiadali się za zachowaniem tradycji, które ukształtowały prawie 90 lat ciągłego istnienia tego zespołu.

Walka aktorów zakończyła się niepowodzeniem, w październikuW 2012 roku Teatr Gogol przestał istnieć, a na jego podstawie powstało Centrum Gogola. Funkcjonuje w tym samym budynku przy ulicy Kazakov, a przez ostatnie półtora roku udało się już zdobyć pewną sławę ze strony metropolii.

"Centrum Gogola"

Obecnie mieszkańcami tej instytucji kultury nowego formatu są:

• "The Seventh Studio", powstałe na bazie aktorsko-reżyserskiego kursu K. Serebrennikova w Moskiewskim Teatrze Art School-Studio, gdzie studenci są przygotowani do udziału w różnych projektach, w tym projektach awangardowych;
• Studio "Soun Drama", którego celem jest połączenie elementów teatru, musicalu i koncertu;
• firma "Dialogue Dance", znana z niezwykłych produkcji choreograficznych, w której szczególne miejsce zajmuje słowo;
• trupa byłego MDT nazwanego po N. Gogol.

Odwiedzający centrum czekają na ciekawe wykłady iostre dyskusje nad najbardziej aktualnymi zagadnieniami związanymi ze sztuką współczesną znajdują się w murach klubu dyskusyjnego Gogol + i premierach filmów zagranicznych reżyserów, które nie dotarły do ​​rosyjskiej dystrybucji - w ramach projektu Gogol Cinema. Ponadto mają dostęp do rzadkich nagrań wielkich spektakli XX i XXI wieku, które są przechowywane w bibliotece publicznej centrum, a także możliwość stania się widzem koncertów muzycznych i występów najciekawszych krajowych i europejskich reżyserów teatralnych.

Teatr Gogola: aktorzy

Jak już wspomniano, część starej trupy MDTdziś są mieszkańcami nowo utworzonego centrum. Wśród nich jest najstarsza aktorka, która pojawiła się w Teatrze Dramatycznym w Gogolu w 1960 roku, Maya Ivashkevich, a także Alexander Mezentsev, Svetlana Bragarnik, Olga Naumenko, Irina Vybornova, Oleg Gushchin, Anna Gulyarenko, Sergey Reusenko, Wiaczesław Gilinov i inni aktorzy .

Jeśli chodzi o nową generację trupy, w zeszłym roku była to grupa absolwentów kilku szkół teatralnych.

Dyrektorzy

Występy na scenach Gogol Center jużPrzedstawiono publiczności wielu znanych i bardzo młodych reżyserów. Na przykład Zhenya Berkovich, absolwentka Moskiewskiej Szkoły Teatralnej w 2013 r., Zaprezentowała "Marina" po spektaklu L. Stryzhaka i "Rosyjskie piękno" na podstawie powieści V. Yerofiejewa. Interesujące są także prace Denisa Azarova, Iwana Estegnejewa, Jewgienija Kulagina, Władysława Nastawewowa, Władimira Pankowa i innych.

Czas pokaże, czy było to na korzyść MDT nazwanego po N. V. Transformacja Gogola w "Centrum Gogola". Jedno jest pewne - w stolicy pojawił się "teatr w mieście", który jest także "miastem wewnątrz teatru", w którym można zapoznać się z nowoczesnymi trendami światowej sztuki i zobaczyć niezwykle ciekawe premiery.