"Tezy kwietniowe Lenina" - kurs rewolucji socjalistycznej

Naszym zadaniem nie jest zbadanie konsekwencji, aleokreślić źródło. Będzie to kwestia pojedynczej pracy teoretycznej - "tez kwietniowych" Lenina. Dzisiaj, jak nigdy przedtem, spotykamy różne wizje roli Władimira Ilicha Lenina (Uljanowa) w historii naszego kraju. Ponadto, punkty widzenia są często polarnymi przeciwieństwami. Z tradycyjnego sowieckiego poglądu: "On jest przywódcą światowego proletariatu", by kierować oskarżeniami dotyczącymi organizacji represji przeciwko inteligencji i chłopstwu. Temat do dyskusji na ten temat jest bezdenny, jak cała nasza historia. Ten artykuł w ogóle jej nie pyta.

Tylko dziesięć konceptualnych pomysłów odzwierciedla "tezy kwietniowe" Lenina. Podsumowanie tego dokumentu podano poniżej.

• Pierwsza teza jest strategiczna. Logicznie uzasadnia potrzebę obalenia potęgi kapitału jako jedynego sposobu istotnego wycofania się Rosji z maszynki do mięsa z I wojny światowej.
• Drugi jest taktyczny. Vladimir Iljicz uważa, że ​​wyniki rewolucji burżuazyjno-demokratycznej w 1905 roku są pośrednie, nieprzekonujące, ponieważ burżuazja przejęła inicjatywę. "To, co się wydarzyło, to tylko pierwszy etap," teza kwietniowa Lenina "stwierdza:" z wyprzedzeniem jest przekazanie władzy proletariatowi i najbiedniejszemu chłopstwu ".
• Trzeci określa stosunek do istniejącej władzy parlamentarnej - Rząd Tymczasowy: nie ma wsparcia, a także konsekwentną ekspozycję jego nastawienia pro-burżuazyjnego.
• Czwarty pokazuje proces tworzenia nowegowładze. Bolszewicy z jednej strony deklarują swoją przyszłą funkcję jako organ władzy, az drugiej strony Sowieci, "od wewnątrz" postrzegając idee bolszewickie, sami stają się agentami kursu partyjnego.
• "Tezy kwietniowe Lenina" w piątym akapicie ogłaszają wyjątkową, zasadniczo nową strukturę polityczną Rosji - Republiki Sowieckiej.
• Szósty problem rozwiązuje podwójny problem ekonomicznypolitycy. Po pierwsze wyznacza priorytety polityki ziemi: konfiskatę, nacjonalizację i administrację ziemi przez Sowietów. Po drugie - całkowita reorganizacja całej władzy wykonawczej, a także policji i wojska.
• Siódma dotyczy nacjonalizacji instytucji finansowych, fuzji banków.
• Ósmy podsumowuje funkcję kontrolną Sowietów jakopodstawowa zasada dalszej budowy socjalizmu. (Czy nie jest to prawda, głębokość teoretycznych studiów jest zaskakująca: Sowieci są nadal mieńszewikami, a tezy kwietniowe Lenina obejmują już nową politykę gospodarczą?)
• Dziewiąty definiuje wewnętrzne zadania organizacyjne, w tym zmianę nazwy partii. Jej istota jest teraz "komunistyczna".
• Dziesiąty bierze pod uwagę interakcję z międzynarodowym ruchem robotniczym, dla którego proponuje się stworzyć nową Międzynarodówkę.

Trudno napisać bardziej sensownie, a także zwięźle.

Oczywiście ta praca jest poza esencjąskraj dominującej teorii socjaldemokracji. Pojedynczej osobie udało się wyczuć dynamikę rozwoju pośród politycznego, gospodarczego i społecznego załamania się praktycznie niekontrolowanego kraju "podobnego do człowieka pobitego na miazgę". Warto zauważyć, że początek powstania partii komunistycznych na świecie został określony dokładnie przez tezy kwietniowe Lenina. Ten teoretyczny rozwój określa unikalny sposób rozwoju, niezrozumiały na początku nawet dla najbliższych współpracowników Lenina, socjaldemokratów.

Chciałbym również zwrócić uwagę na oczywistość: Teoretyk Lenina jest jednocześnie wybitnym organizatorem, przekonującym i inspirującym. W końcu byli też pryncypialni, wpływowi, autorytatywni przeciwnicy idei "Tez": Kamieniew, Plechanow. Pozostawiony niezrozumiany przez Wszechrosyjski Kongres Sowietów, a następnie przez wspólny kongres RSDLP, Władimir Iljicz potroił swoją energię, wyjaśniając, przekonując. W rezultacie, dokładnie 10 dni później, konferencja RSDLP (B) zawierała w swoim programie koncepcje leninowskie.