Gitara akustyczna dreadnought: historia tworzenia, funkcje, analogi

Na koncertach rockowych muzycy słynnie wydedukująsolo-party na gitarach elektrycznych, a na podwórku młodzi ludzie budzą sąsiadów późnym wieczorem z akordami "Gwiazd zwanych" Słońcem "przy akompaniamencie akustyki. Taka klasyfikacja ulubionego przez wielu instrumentu muzycznego jest najczęstsza wśród niewtajemniczonych. Jednak wszystko nie jest takie proste. Jeśli ktoś chce połączyć się ze światem muzyki lub po prostu chce poszerzyć swoje horyzonty, dobrze byłoby zacząć rozumieć rodzaje gitar. W tym przypadku mówimy o akustyce, a najbardziej znanym jest gitarowy dreadnought.

Pierwszy tego rodzaju

Klasyka i różnorodność są dwiema najważniejszymipodgatunki gitar akustycznych. Czym się różnią? Przede wszystkim - szyja i sznurki. "Classic" jest również nazywane "Hiszpan", ponieważ jego ojczyzną jest południowo-ten sam kraj o tej samej nazwie. Już w XVIII wieku miał swój rozpoznawalny wygląd i formę. "Classic" to gitara o szerokiej szyi, wykonana w całości z drewna, co jest jedną z głównych różnic. Drugi to struny - są one nylonowe. To właśnie z nią powinieneś zacząć muzyk, który dopiero zaczyna poznawać instrument. Gitara klasyczna preferuje palce, a nie mediatora.

Materiały źródłowe

Do produkcji "klasyków" to samogatunki drewna, tak jak w przypadku innych gitar akustycznych. Dla niektórych, silniejszy i cięższy, dla innych - lżejszy. I nie tylko nawykowy, ale także egzotyczny. A w ostatnich latach zyskuje na popularności i wszystkie gitary z syntetycznego ciała, w oparciu o włókna węglowego, epoksydowych i innych żywic. Jednak drewno jest nadal bardziej znanym materiałem dla tego narzędzia. Na przykład, górny pokład jest wykonany ze świerku, co daje głośny, ostry, jasny dźwięk, ale z kolei cedr jest używany do wytwarzania bardziej delikatnego, miękkiego, otaczającego dźwięku. Palisander, mahoń lub klon nadają się zarówno do tylnej ściany, jak i boków, które dają odpowiednio głęboki, miękki lub ostry dźwięk. Do szyi można zastosować kilka rodzajów drewna w kilku warstwach.

Musisz zrobić to głośniej

Na początku ubiegłego wieku, w szczególności wW Stanach Zjednoczonych zaczęły pojawiać się nowe muzyczne kierunki, takie jak jazz, country i inne. W związku z tym konieczne było, aby dźwięk gitary był bardziej widoczny, tak aby wyróżniał się na tle innych instrumentów. Dla jednego wykonawcy gitara klasyczna może pozostać idealną opcją, ale w zespole potrzebowała czegoś więcej. Scena wymagała głośnego dźwięku. Tak więc wymyślono odmianę lub ludową gitarę. Ale ponieważ w muzyce było wiele wskazówek, dla każdego z nich stopniowo wybierano wersję instrumentu. Czym się różnią?

Jak wykorzystała pierwsza gitara?

Człowiek, który wymyślił, jak zrobić gitaręgłośniej, zwany Christopher Frederick Martin. Myślał o tym w 1883 roku. Jego ideą były metalowe struny do gitary, ale standardowa drewniana szyja "klasycznego" po prostu nie mogła wytrzymać ich napięcia. Martin zaczął od sprężyn gitarowych i ustawiał je poprzecznie. Ten ruch znacznie wzmocnił górny pokład, stał się bardziej sztywny. Ale najważniejszym osiągnięciem, które zostało pokonane przez silne napięcie strun metalowych, był rygiel, za pomocą którego szyję przymocowano do powiększonego ciała. Christopher byłby pierwszym, który wymyślił ten rodzaj gitary i założył znaną na całym świecie firmę Martin.

Charakterystyczne cechy

Najpopularniejsze od lat 20-tych i po dzień dzisiejszygitara pozostaje pancernikiem, który wyróżnia się masywnym i ciężkim ciałem, bardziej "prostokątnym" z powodu szerokiej "talii". Ta forma zapewnia głośny dźwięk i wyraźny bas. Szyja jest węższa, jest cieńsza niż "klasyka". Jest często nazywany zachodnią gitarą. Celem jego powstania było akompaniament w grupach ludowych i jazzowych, później najczęściej brzmiał na koncertach muzyki country i popularnej popowej, a już w połowie stulecia wykonywano akustyczny blues. A jeszcze później gitara Dreadnought stała się ulubieńcem bardów i zaaklimatyzowała się w domowym towarzystwie i kvartirnikach. W produkcji tej gitary nacisk kładzie się przede wszystkim na siłę i niezawodność, ponieważ napięcie w nich strun jest bardzo silne. Z tego samego powodu grają na tym instrumencie tylko z mediatorem, a górny pokład jest chroniony specjalną nakładką - kroplą.

Analogs: podobieństwa i różnice

Muzycy są wymagającymi i pomysłowymi ludźmi, nie przestają doskonalić swojego instrumentu, aby uzyskać ten lub inny dźwięk. Więc były inne gatunki.

Gitara akustyczna struny Dreadnought 12 -opcja dla prawdziwych profesjonalistów i wirtuozów. Struny są ułożone parami, dostrojone do jednej nuty, a pierwsze dwie pary brzmią w jednej oktawie, a reszta różni się o jedną oktawę. Ten typ ma bardzo bogatą barwę.

Aby muzyk mógł osiągnąć wyższą skalę, wymyślono inną wersję - z wycięciem. Taki dreadnought gitarowy traci nieco na niskich częstotliwościach z powodu zmniejszenia głośności.

Inną opcją dla zachodnich gitar jest Jumbo i Superjambo (od słowa "ogromny"). W rzeczywistości różnią się one od pancerników jedynie swoją węższą talią.

Ale salon jest znacznie mniejszy.poprzedniego gatunku, ma szerszą szyjkę i woli palce od mediatora, jak "klasyczny", chociaż struny na gitarę są raczej metaliczne niż syntetyczne, jak te z "hiszpańskiego fletu". Nazwa "salon" pochodzi od słowa "salon", co samo w sobie mówi o celu tego narzędzia, które jest bardziej odpowiednie dla małych pomieszczeń. Jego zbalansowany dźwięk nie jest zagłuszany przez niepotrzebny bas w wygodnym środowisku domowym.