Co to jest bilans? Pozycje bilansowe, struktura bilansu

Każda jednostka gospodarcza tworzy finansowąraportowanie z jego działalności. Jednym z jego integralnych elementów jest bilans. Pozycje bilansowe charakteryzują stan finansowy i majątkowy jednostki gospodarczej na dzień sprawozdawczy. Rozważ bardziej szczegółowo dokument.

Sekcje bilansu

Artykuły sekcji odzwierciedlają ruch własności iśrodki pieniężne na rachunkach. Wprowadzanie danych do dokumentacji odbywa się zgodnie z międzynarodowymi zasadami. Obowiązkowe elementy to bilans aktywów i zobowiązań. Pozycje bilansowe odzwierciedlają, jakie środki są wykorzystywane przez przedsiębiorstwo, jakie są jego zobowiązania. Dokument pokazuje także zasoby własne organizacji. Wszystkie zasoby, które przedsiębiorstwo ma do dyspozycji, mogą być dostarczane na koszt kapitału właścicieli lub z pożyczonych środków. Pozycje aktywów bilansu powinny odzwierciedlać sumę równą zbiorowi roszczeń właścicieli i wierzycieli w ujęciu pieniężnym.

Metoda formowania

Istnieją różne rodzaje bilansów. Różnią się one w zależności od kolejności kompilacji, oznaczenia i innych kryteriów. Przez metodę formowania,

1. Bilans płatniczy. Pozycje bilansu charakteryzują majątek podmiotu i źródła jego powstawania w kategoriach pieniężnych na określony dzień. Dokument ten jest opracowywany poprzez zliczanie sald (sald) kont.
2. Zbywalny bilans. Pozycje bilansowe, oprócz sald i źródeł majątku na początku i na końcu okresu, odzwierciedlają informacje o ich przemieszczeniu przez określony czas. Ten dokument uważa się za tymczasowy.

Częstotliwość kompilacji

Na podstawie tego kryterium wyróżnij:

1. Wstępny (wstępny) bilans. Pozycje bilansowe są tworzone na pierwszych etapach przedsiębiorstwa. Pokazują skład własności organizacji. Z reguły jest on przedstawiony w formie wkładów. Wpisy bilansu pokazują źródła nieruchomości.
2. Ostateczny dokument. Odzwierciedla on wyniki działalności produkcyjnej i finansowej przedsiębiorstwa w danym okresie.
3. Bilans roczny. Jest również uważany za ostateczny. Jednak, w przeciwieństwie do poprzedniego, jest on opracowywany zgodnie z wynikami roku sprawozdawczego i stanowi uzasadnienie otwarcia rachunków w nowym okresie.
4. Bilans śródroczny. Powstaje w okresie krótszym niż rok sprawozdawczy. Z reguły pełni on rolę skróconej formy zwykłego dokumentu. Tymczasem większość norm nie zabrania pełnego bilansu pośredniego.
5. Dokument do dezynfekcji. Powstaje w przypadkach, gdy podejmuje się decyzję o uznaniu przedsiębiorstwa za niewypłacalnego (bankrutującego).
6. Bilans likwidacyjny. Dokument ten jest tworzony w celu odzwierciedlenia pozycji majątkowej organizacji, gdy przestaje ona funkcjonować jako podmiot prawny.

Stopień gotowości

Klasyfikacja według tego kryterium jest następująca:

1. Wstępne saldo. Jest również nazywany prowizorycznym. Bilans ten tworzy się z góry na koniec okresu, biorąc pod uwagę spodziewane zmiany w stanie majątkowym przedsiębiorstwa.
2. Ostateczny dokument. Powstaje na koniec określonego okresu i odzwierciedla wyniki działalności produkcyjnej i finansowej przedsiębiorstwa.

Stopień konsolidacji

W zależności od tego kryterium rozróżnij:

1. Pojedynczy dokument. Pokazuje informacje o działaniach jednego przedsiębiorstwa.
2. Skonsolidowany dokument. Treść pozycji bilansowych w tym przypadku składa się z wyników działalności jednostki dominującej i spółek zależnych w ogóle. Niniejszy raport wyklucza wzajemne obroty tego ostatniego.
3. Saldo podziału. Powstaje, gdy przedsiębiorstwo dzieli się na kilka podmiotów prawnych lub gdy pewien procent całkowitego kapitału przeznacza się na utworzenie nowej firmy. Bilans rozdziału powinien zawierać zapis dotyczący następstwa wszystkich zobowiązań reorganizowanego podmiotu prawnego.

Inne typy

W zależności od źródła identyfikuje się następujące salda:

1. Zapasy. Są one opracowywane zgodnie z wykazami inwentaryzacyjnymi dla nieruchomości, funduszy rozliczeniowych, zobowiązań.
2. Zarezerwuj. Są one tworzone zgodnie z informacjami z ksiąg rachunkowych bez przeprowadzania inwentaryzacji.

Jeśli dokument zawiera przepisy prawneartykuł, nazywa się to saldem brutto, jeśli są one nieobecne, odpowiednio, saldo netto. Istnieje również klasyfikacja zgodnie z formami własności firm. Istnieją zatem dokumenty księgowe dla publicznych, prywatnych, publicznych, wspólnych, komunalnych organizacji mieszanych.

Kluczowe pojęcia

Przed uwzględnieniem projektu artykułówbilansu konieczne jest wyjaśnienie ogólnych zasad sporządzania dokumentu. Raport jest przedstawiony jako dwustronna tabela. W każdym wierszu wyświetlana jest nazwa obiektu rozliczeniowego, którego wartość jest pokazywana na dzień kompilacji dokumentu. Główne pozycje bilansu są rozdzielane zgodnie z określonymi zasadami. Zobowiązania i kapitał własny przedsiębiorstwa są brane na prawo. Aktywa, odpowiednio, są wskazane po lewej stronie. W publikacjach ekonomicznych wyjaśniono te kategorie:

1. Zobowiązania. Reprezentują one zadłużenie spółki, które istnieje na dzień bilansowy. Powstaje w związku z realizacją działań spółki, których wyliczenie może spowodować odpływ kapitału.
2. Aktywa - środki ekonomiczne. Przedsiębiorstwo otrzymało kontrolę nad nimi w związku z zakończonymi operacjami gospodarczymi. Fundusze te mogą przynieść przyszłe zyski firmy.
3. Stolica. Przedstawia się ją w postaci inwestycji właścicieli i dochodów zgromadzonych w całym okresie pracy firmy.

Niuanse

Z reguły dokument jest sporządzany do celów raportowaniadata (na koniec miesiąca, roku, kwartału). Należy jednak rozumieć, że w planie metodologicznym saldo, działając jako uogólnienie informacji o wartości majątku przedsiębiorstwa, może być tworzone na dowolną liczbę i okres, tak często, jak jest to uważane za konieczne. Można to zrobić nawet na końcu każdej transakcji biznesowej. Konieczne jest również wzięcie pod uwagę zasady zachowania zasad przy tworzeniu raportów. Oznacza to, że żaden artykuł nie może powstać z "nigdzie". Wskaźniki bilansu są wynikiem konkretnych działań organizacji. Synchronicznie z funduszami w jednej części tabeli odzwierciedlane są źródła ich występowania w drugiej. Wynik składnika aktywów jest zawsze równy wynikowi zobowiązania. Często część funduszy jest wnoszona przez osobę nie będącą właścicielem. W tym przypadku równość przyjmuje następującą formę:

Aktywa = pasywa + kapitał.

Sumy obu części równania pokrywają się, ponieważ opisują pewne obiekty z różnych stron. Ostateczny wynik nazywany jest "walutą" lub "cyfrą" dokumentu.

Skład

Aktywa obejmują wszystkie rodzaje funduszy:

1. Sprzęt.
2. Budynek.
3. Zapasy materiałów i towarów.
4. Transport.
5. Zadłużenie klienta.
6. Pieniądze na r / c itp.

Zobowiązania powstają z tego finansowaniafirma musi płacić za kredyty, usług, towarów i tak dalej. Obowiązek równych ilości dwóch kolumnach tabeli nie zależy od liczby przeprowadzonych transakcji. Zasada podwójnego zapisu służy jako podstawa korespondencji. Polega ona na odzwierciedleniu informacji o operacji na co najmniej dwóch kontach. Co do zasady aktywa i zobowiązania dzielą się na długoterminowe i bieżące. W międzynarodowej praktyce są one wykazywane według stopnia płynności.

Pozycje bilansowe: transkrypcja

Wyniki są tworzone przez przetwarzanie dużychwielkość operacji biznesowych. Strukturalnie łączą się w określone grupy, w zależności od ich funkcji i natury. Prezentowane są oddzielne istotne pozycje bilansu. Dekodowanie nieistotnych informacji odbywa się w sposób złożony. Prawidłowa kompilacja raportu wymaga:

1. Właściwe grupowanie procesów zgodnie z ich naturą.
2. Pełne pokrycie wyników i wyników przedsiębiorstwa.
3. Prawidłowe odzwierciedlenie operacji. By the way, są one wyświetlane, powinno być jasne nie tylko stan finansów firmy, ale także wynik jest widoczny.

Główne pozycje bilansu są następujące:

1. OS.
2. Nieruchomości inwestycyjne.
3. Aktywa finansowe.
4. Zapasy.
5. Aktywa biologiczne.
6. Inwestycje.
7. Zobowiązania handlowe i pozostałe zobowiązania / należności.
8. Aktywa i pasywa przeznaczone do sprzedaży.
9. Środki pieniężne i ich ekwiwalenty.
10. Aktywa i zobowiązania z tytułu odliczeń podatkowych (odroczone i bieżące).
11. Rezerwy i kapitał, odsetki mniejszości.
12. Zobowiązania finansowe i szacunkowe.
13. NMA.

Wymienione w pozycji 1 listy księgowejBilans odzwierciedla majątek trwały firmy. Obejmują wszystko, co przedsiębiorstwo wykorzystuje bezpośrednio w swojej produkcji lub w innym gospodarstwie domowym. działania. Dodatkowe pozycje są przedstawiane w bilansie w przypadku, gdy jest to niezbędne do rzetelnego i pełnego odzwierciedlenia sytuacji finansowej firmy. Aby rozwiązać ten problem, badanych jest wiele danych. W szczególności wycena pozycji bilansowych dla:

1. Płynność funduszy.
2. Treść aktywów.
3. Funkcje funduszy w przedsiębiorstwie.
4. Rozmiar, treść, warunki zobowiązań.

Funkcje badania informacji

Analizę pozycji bilansu można przeprowadzić na różne sposoby:

1. Bezpośrednio w dokumencie. Jednak skład artykułów nie podlega zmianom.
2. Badanie zagęszczonej analizy porównawczej poprzez agregację niektórych pierwiastków, jednorodne pod względem składu.
3. Badanie poprawionego dokumentu na wskaźniku inflacji. Następnie artykuły są agregowane w odpowiednich sekcjach analitycznych.

Pierwsza metoda jest uważana za dość pracochłonną inieskuteczne. W takim przypadku wycena pozycji bilansowych zakłada wyliczenie zbioru wyników. W związku z tym nie zawsze można określić główne tendencje w sytuacji finansowej firmy. Bilans analityczny podsumowuje i systematyzuje obliczenia, które zwykle są wykonywane przy zapoznaniu się z dokumentem. Ta metoda obejmuje ogromną liczbę wyników. Charakteryzują statystyki i dynamikę finansów firmy. W rzeczywistości saldo to obejmuje zarówno wskaźniki poziome, jak i pionowe.

Podstawowe etapy

Istnieje 6 etapów analizy równowagi. Obejmują one badanie:

1. Dynamika i struktury.
2. Stabilność finansowa firmy.
3. Płynność bilansu, wypłacalność przedsiębiorstwa.
4. Stan środków.
5. Działalność gospodarcza.
6. Kondycja finansowa firmy.

Badanie struktury i dynamiki

Jednym z kluczowych obszarów analizy jestBadanie wyników poziomych i pionowych. W ramach tych procedur badana jest dynamika strukturalna i ciężar właściwy określonych grup obiektów. Analizy pionowe i poziome uzupełniają się wzajemnie. W praktyce z reguły tworzone są specjalne tabele. Analizują strukturę całego raportu i dynamikę jego poszczególnych cyfr. Badanie pionowe obejmuje wykorzystanie względnych ilości. Pokazuje on wagę pojedynczego artykułu w wyniku bilansu. Jako element obowiązkowy należy podać dynamiczne serie wielkości. Za ich pomocą można śledzić i prognozować niektóre lub inne zmiany strukturalne w środkach i źródłach ich zasięgu. W wyniku tego następuje przejście do wartości względnych. Umożliwia to analizę porównawczą przedsiębiorstw zgodnie z ich specyfiką branżową i innymi cechami. Wartości poziome są tworzone przez konstruowanie tabel bezwzględnych wyników zmian kwot i względnych wartości ich spadku / wzrostu.

Stabilność finansowa

Jego bezwzględne wskaźniki określa obecność:

1. Własny kapitał. Jest prezentowany jako aktywa netto.
2. Kapitał obrotowy i rzeczywisty kapitał obrotowy.

Wartości względne są współczynnikami stabilności.

Płynność i wypłacalność

Środki obrotowe muszą znajdować się w przedsiębiorstwie wtaki wolumen, który potencjalnie wystarcza na spłatę zobowiązań w krótkim okresie. W takim przypadku mówić o płynności bilansu. Działa jako podstawa wypłacalności przedsiębiorstwa. Oszacowanie płynności można przeprowadzić na wiele sposobów, w tym obliczenia jej głównych współczynników.

Status funduszy

Przeprowadzając analizę bilansu, konieczne jest zbadanieskład, efektywność, struktura wykorzystania aktywów trwałych i trwałych. W tej pracy wykorzystywane są specjalne ilości. W szczególności obejmują wskaźniki obrotu i rentowności.

Intensywność prowadzenia działalności

Jego ocena może być przeprowadzona:

1. Według stopnia efektywności wykorzystania zasobów (dynamika i poziom produktywności kapitału, rentowność, produktywność itp.). Najważniejsze wielkości to obrót kapitałem i aktywami.
2. Określając stopę spadku lub wzrost zysku, obrotów itp.
3. Za pomocą specjalnych wskaźników odzwierciedlających działalność gospodarczą. Należą do nich na przykład współczynnik stabilności wzrostu, aktywność inwestycyjna, zdolność do samofinansowania.

Diagnozę stanu finansów przeprowadza się za pomocąObliczając różne współczynniki, analizę dyskryminacyjną. Można to zrobić na przykład za pomocą modelu Altmana lub innych matematycznych / ekonomicznych modeli lub formuł.

Wniosek

W Rosji forma równowagi i zasady jej kompilacjipodmioty prawne (z wyjątkiem przedsiębiorstw budżetowych i kredytowych) są regulowane w PBU 4/99. Kolejność tworzenia dokumentu przez banki reguluje rozporządzenie Banku Centralnego. Aktywa i pasywa powinny być wykazywane z podziałem w zależności od okresu obiegu (zapadalności) dla długo i krótkoterminowych. Chociaż nie ma takiej klasyfikacji w raportowaniu płynności (dla banków). Zobowiązania i aktywa wykazywane są jako krótkoterminowe, jeżeli ich okres spłaty jest krótszy niż 12 miesięcy. po dniu sprawozdawczym lub okresie cyklu operacyjnego, jeżeli jest dłuższy niż rok. Wszystkie inne wartości są wyświetlane jako długoterminowe. Prezentacja dokumentu podlega międzynarodowym standardom MSSF-1. Wymagania są wystarczająco elastyczne i można je zastosować do różnych przedsiębiorstw, niezależnie od ich wielkości i specyfiki działań. Odbicie aktualnych informacji o nieruchomości zarządzanej przez podmiot gospodarczy w formie bilansu stanowi jedną z podstawowych metod rachunkowości. Dokument nie pokazuje przepływu środków i faktów związanych z realizacją konkretnych operacji. Odzwierciedla stan finansów przedsiębiorstwa przez pewien okres. Istotą bilansu jest to, że informacje o wartości majątku spółki w konkretnym dniu są grupowane w specjalny sposób, dzięki czemu możliwe jest analizowanie i prognozowanie stanu rzeczy w przyszłości.