Witch Candle on the Hand - Główny Znak Czarodziejki

Czy wiesz, że znak czarownicy na jego ręce jestgłówny znak, dzięki któremu możesz znaleźć czarownicę? Na słowa "czarownica" lub "czarodziejka" najczęściej przywołujemy słynne procesy czarownic, które miały miejsce w średniowiecznej Europie. W naszych głowach pojawia się natychmiast stara wiedźma o kuli, której głównym celem - aby małe i wielkie zgorszenie do swoich sąsiadów. Uważano, że od zwykłych kobiet czarownica wyróżnia się specjalnym znakiem czarownicy na ciele lub na dłoniach. Niewiele osób wie, że dziś oryginalne wiedźmy zwane mądre kobiety uzdrowicieli, tradycyjnych uzdrowicieli i czarowników, i tworzą nazwę od starożytnego słowa „Veda” - wiedzy.

Czarownica została uznana za pośrednika między naszym światem aświat duchów. Jego głównym celem było uzdrawianie ludzi i udzielanie mądrych rad. W czasach starożytnych kobiety te musiały mieć własną boginię-patronkę. W Rosji, po tym jak Rosjanie przyjęli wiarę grecką, czarownice zaczęły być traktowane z obawą, ale nadal nie odmawiały pomocy mądrych przewodników. W zupełnie inny sposób rzeczy były w Europie XVI-XVII wieku. Do dziś zachowały się rejestry sądowe polowań na czarownice, które wpływają na wyobraźnię swoim okrucieństwem i krwiożerczością. W wyniku prześladowania niewinnych kobiet pojawiła się książka, rodzaj instrukcji, w której ojcowie inkwizytorzy opisali, jak odróżnić wiedźmę od kobiety bogobojnej.

Zgodnie z tą książką znak wiedźmy na ramieniu -dalekie od bycia jedyną wyróżniającą cechą czarownicy. Ten znak był uważany za niezwykły ślad na ciele. Profesjonalni łowcy czarownic wierzyli, że tak właśnie diabeł piętnuje swoich wspólników. Znakiem rozpoznawczym była duża brodawka. Ojcowie święci wierzyli, że jest to sutek, przez który czarownica karmi diabła. W tej samej książce opisano kolejność procesu i tortury, które powinny zostać poddane śledztwu.

Kobieta oskarżona o czary została rozebrana,związana, starannie zdjęta z włosów na ciele i sprawdzona. Uważano, że znak czarownicy nie może być widoczny, więc szukał najbardziej intymnych części ciała. Każda rodinka podejrzanej postaci była nakłuta specjalnymi igłami - jeśli kobieta nie odczuwała bólu, była czarownicą. Z reguły skóra na takich obszarach traci wrażliwość, więc prawie każda nieszczęsna wiedźma, która wpadła w ręce świętej Inkwizycji, okazała się wiedźmą. Jeśli na ciele oskarżonego nie było żadnych znaków, tortury na tym się nie kończyły. Trwały tak długo, aż igła inkwizytora znalazła kawałek skóry o niskiej czułości. Nawet doskonałe ciało nie uratowało nieszczęśnika, gdyż Diabeł mógł obdarzyć ją tą doskonałością. Gdy wina kobiety została uznana za udowodnioną, została spalona na stosie. Te cholerne auto-da-fofs odbyły się w Europie przez dwa stulecia. Na pożary paliły się najlepsi przedstawiciele słabszej płci tamtej ery.

Zniknęły niektóre przesądy z mroku średniowieczai do tej pory, ale stosunek do kobiet obdarowanych uzdrawianiem zmienił się na lepsze. Znak czarownicy na dłoniach przez długi czas nikogo nie przerażał. Palmists twierdzą, że ten znak składa się z małych linii, które tworzą obraz w postaci oka. Nazywa się "The Eye of the Witch". Możesz znaleźć ten znak u podstawy dłoni, w pobliżu Wzgórza Księżyca. Uważa się, że znak "Oko Czarownicy" oznacza osobę obdarzoną szczególnym talentem. Wśród tych, którzy są naznaczeni tym znakiem, często są uzdrowiciele, wyrocznie i wróżbici, czyli ludzie, którzy mają połączenie z innym światem. Tacy ludzie, obdarzeni bardzo silną energią i darem złego przeczucia, rodzą się albo na początku, albo na końcu tysiąclecia. Z reguły zarówno znak czarownicy na ręce, jak i towarzyszące im talenty, są dziedziczone, często przez linię kobiecą i przez pokolenie. To właśnie na tym znaku można odróżnić prawdziwego czarnoksiężnika lub przywódcę od szarlatana i zwodziciela.