Odpust to pozwolenie na grzech?

Przeanalizujmy, czym jest pobłażliwość. Jego definicja jest następująca: całkowite lub częściowe zwolnienie z kary za popełnione grzechy, które Kościół daje wierzącemu. Pokuta (jest to najbardziej rozgrzeszenie grzechu) została udzielona zazwyczaj podczas spowiedzi. Dlaczego trzeba wprowadzić tak złożoną koncepcję? Do tego przyjdzie wierzący

do kapłana. Żałować. Kapłan wyznaczy mu karę. Wierzący to zrobi. I wszystkie grzechy będą mu odpuszczone. Tak było w normalnych warunkach. Ale coraz częściej zdarzały się takie sytuacje, kiedy cotygodniowa wizyta w Świątyni stała się niemożliwa. Na przykład wszędzie byli wierzący, którzy pragnęli pielgrzymować do świętych miejsc. Co robić w tym przypadku? Nie do pomyślenia jest nie do odpokutowania. Ale w pielgrzymce nie ma niczego, co podoba się Bogu.

Pojęcie "pobłażliwości" zostało wymyślone

Jest to pierwotne umorzenie grzechów z góry. Oznacza to, że osoba, która uiściła pewną kwotę, przekazała Kościołowi swój obowiązek odpokutowania za grzechy. Dla niego było to już zrobione przez kapłanów i mnichów, spełniających jego "karę". W tym samym czasie wierzący został zwolniony z obowiązkowej wizyty w Kościele, ponieważ nie miał takich możliwości w drodze. Wydaje się to całkiem logiczne. Osoba zapłacona za wypełnienie swoich duchowych zobowiązań przez Kościół

sługi, podczas gdy on sam będzie zajmował się innymi dobroczynnymi czynami.

Znaczenie słowa odpust

Łacina indulgentia tłumaczy się jako "miłosierdzie"lub "przebaczenie". Ten przywilej nie został przyznany bez powodu. W celu uzyskania zwój (i odpust był dokument pisemny), konieczne było, aby mieć wystarczająco dobry powód. Jeśli we wczesnym stadium z uzasadnieniem, w którym wierzący jest zadawane do „miłosierdzia” bardzo poważnie rozumie (wśród nich pielgrzymki, udział w wyprawach krzyżowych, i inni), to z biegiem czasu stało się możliwe do uzyskania odpustu zupełnego dla każdego, kto chce za łapówkę. Pieniądze zostały przekazane na potrzeby kościoła. Tak więc w czasie, możliwe stało się Parafrazując pewne pojęcia: Odpust - jest dostać wykup nie popełnił grzechu za nagrodę pieniężną. Ale ta koncepcja nie została natychmiast nabyta.

Okres rozkwitu odpustów

Od czasu wprowadzenia koncepcji jegoużywane bardzo rzadko, wierząc, że skrucha musi być nadal popełniona osobiście. Pozwólcie na przeniesienie tego odpowiedzialnego czynu na ramiona innych ludzi, których Kościół nie chciał. Tylko w bardzo rzadkich przypadkach dana osoba mogła otrzymać odpust.

Zostało to uznane za dowódprawa niedoskonałości. Jest słaby i grzeszny. Nieczęste przypadki używania odpustów, Kościół tylko podkreślał ten fakt. Ale w czasie wypraw krzyżowych wszystko zmieniło się dramatycznie. Wielu wojowników Kościoła przybyło do odległych krajów z misją charytatywną. Nie tylko dlatego, że pozbawiono ich możliwości odpokutowania, tak wiele niezliczonych nagromadzeń nagromadzonych podczas kampanii. Tak więc każdy, kto wyruszył na kampanię w imię Chrystusa, otrzymał od Kościoła przebaczenie wszystkich grzechów, które popełni podczas podróży.

Rozszerzenie koncepcji

W średniowieczu "pokuta" już jest wydana nie tylkopodróżnicy. Ponieważ w szerokim tego słowa znaczeniu "odpust" jest "miłosierdziem", używa się go w mniej fundamentalnych przypadkach. Istnieje więc możliwość "kupienia" sobie prawa do jedzenia jajek na czczo. Specjalne "miłosierdzie" otrzymało zakony monastyczne. Z biegiem czasu sama koncepcja odpustu bardzo się zmieniła. Było postrzegane nie jako skrucha, ale jako pozwolenie Kościoła na popełnienie jakiegokolwiek grzechu. Zaczęli wierzyć, że dokument uwalnia nie tylko od odkupienia, ale także od najbardziej niekorzystnego działania Boga. Ta pozycja wywołała wielką krytykę ze strony oświeconych umysłów.