Diecezja Syktywkar i Workuta. Oddzielenie diecezji Syktyvkar

Przed podziałem diecezji Syktywarskiej zajętyterytorium Republiki Komi. Znajduje się w północno-wschodniej części Rosji. Na północy i północnym wschodzie Komi graniczy z regionem Archangielskim, na wschodzie - z Tiumenem, na południowym wschodzie - ze Swierdłowskiem, na południu z Permem, a na południowym zachodzie z regionem Kirowskim. Większość terytorium republiki to tajga. Tutaj jest tylko kilka miast: stolica Republiki Syktywkar, Workuta, Ukhta, Peczora, Vuktyl, Inta, Sosnogorsk, Usinsk, Emva, Mikun.

St Stephen

Diecezja Syktywkar narodziła się około 650 lat temuz powrotem. W XIV wieku na ziemi Komi znajdowały się osady pogan - western Perm lub Zyryans. W jednym z sąsiednich miast - Ustyug - urodził się przyszły św. Szczepan. Już w dzieciństwie zaznajomił się z językiem i zwyczajami ludzi, wśród których później poprowadził dzieło misyjne. Święci nie chcieli popierać rusyfikacji razem z chrztem Zyrian. Dlatego stworzył scenariusz Zyryana na podstawie lokalnych run i przetłumaczył książki i księgi liturgiczne na Zyryjczyków. To znaczy, St Stephen stał się dla Komi tym samym, co Cyryl i Metody dla Rosji.

Święci głosili Ewangelię z Ust-Vymi -główna osada Zyryans. Wygrał miejscowego czarnoksiężnika w sporze i zaczął głosić chrześcijaństwo na ziemi Komi z wielkim sukcesem. Wspaniała świątynia, zbudowana przez Stefana w Ust-Vymi, stała się rodzajem głoszenia kazań. Poganie przyszli, by podziwiać kościół i jego dekorację. W całym kraju Zyryan, święty zaczął budować świątynie i pisać dla nich ikony. Poza pracami apostolskimi Stefan martwił się także chlebem powszednim dla ludzi oświeconych, dzięki którym Zyryjczycy zasłużyli na miłość i zaufanie.

Edukacja diecezji Perm

W 1383 roku kościółdekret wspierany przez wielkiego księcia Dimitry Donskoya, na bazie diecezji Komi Perm na ziemi, z biskupem świętym Szczepanem wzniesionym w biskupstwie. Ta biskupia stała się pierwszą rosyjską diecezją wśród nierosyjskich narodów. W XV w. Żydzi otrzymali trzech biskupów - biskupów Gerasima, Pitirima i Jona. Czterej święci stali się patronami ziemi Komi. Diecezja w tym czasie nazywa się Perm-Vologda. W 1564 r. Kierownictwo diecezji przeniosło się do Wołogdy i stało się znane jako Wołogda-Velikopermskaja. Następnie stado zyryjskie było częścią Vyatki, a następnie eparchii Tobolsku.

Pojawienie się diecezji Syktywkar i Workuty

Prawie do końca XX wieku ziemia Komi była częściąDiecezja Archangielsku i Murmańsku. Dekretem patriarchy Moskwy i Wszechrusi Aleksego II w dniu 6 października 1995 roku w Republice Komi została przywrócona niezależnej diecezji Syktywkaru i Workuty, oddzielona od Archangielska i Murmańska.

Diecezję powierzono biskupowiPitirimu (Pavel Pavlovich Volochkov). Jego nowe imię otrzymał 1 stycznia 1984 r. Na cześć św. Pitirima, cudotwórcy Ust-Vymskogo, podczas przyjmowania ślubów zakonnych. Poświęcenie biskupa (święcenia) zostało wykonane na nim 19 grudnia 1995 r. W Moskiewskiej Katedrze Objawienia Pańskiego.

Podstawy separacji

Jak widać z historii, proces rozdrobnienia dużychepizody dla mniejszych są niemal ciągłe, od samego początku istnienia prawosławia w Rosji i podbitych przez nią terytoriów. 16 kwietnia 2016 r. Odbyło się spotkanie Świętego Synodu rosyjskiego Kościoła prawosławnego, w którym zawarto propozycję biskupa Pitirima, by przydzielił nową diecezję Workuty z Syktywkar.

Podstawa do złożenia takiej propozycjimożemy rozważyć następujące. Diecezja Syktyvkarskaya zajmuje cały obszar Republiki Komi. Populacja Komi liczy około 856,831 osób, w gęstości 2,06 na 1 plac. km. Powierzchnia republiki to 416 774 kilometrów kwadratowych. km. Z południowego zachodu na północny wschód rozciąga się na 1275 km. Wszystko to stanowi poważny powód do separacji terytorium ze względu na fizyczną niemożliwością jednego biskupa regularnie chodzą tym rozległym terytorium oraz w pełni wspiera parafie.

Kolejny ważny aspekt separacji izmiana nazwy diecezji polega na tym, że nazwa ludu Komi powinna brzmieć w jej nazwie. Podkreśla się zatem, że rosyjskie prawosławie oświeca serca i nie-Rosjan. Jako nową nazwę, zamiast nazwy Diecezja Syktyvkar, zaproponowano Syktywkar i Diecezję Komi-Żyrzyńska.

Wynik rozpatrzenia wniosku

Na podstawie wyników rozpatrzenia propozycji biskupa Pitirima wydano dekret o utworzeniu diecezji Workuta. Zdecydowano, że w jej składzie znajdzie się izolacja od diecezji Syktyvkar:

• Obszar Ust-Tsilimsky;
• Rejon Izhemski;
• Powiat Peczorski;
• Dzielnica miejska Vuktyl;
• Intsky dzielnica miejska;
• Dzielnica miasta Workuta;
• Usińsk - dzielnica miejska.

Administracja diecezji Syktyvkar została powierzonaVladyka Pitirim otrzymała tytuł arcybiskupa Syktywkar i Komi-Żyryckiego. Hegumen Ioann (Rudenko), jeden z duchownych diecezji Shijysk, został przywódcą diecezji Workuty, nadając mu tytuł biskupa Workuty i Usinsky'ego.

Diecezja przed separacją

Diecezja Syktywkar w momencie separacjiW jej skład weszło 258 parafii rosyjskiego Kościoła prawosławnego, znajdujących się na terenie Republiki Komi. Na jego terytorium znajdują się 4 klasztory żeńskie i 3 męskie. Oprócz licznych świątyń w diecezji jest kilka sal modlitewnych. Są w więzieniach, szpitalach, placówkach oświatowych, domach dziecka, domach dla osób niepełnosprawnych i szpitalach weteranów. Diecezja obejmuje specjalny Deanery District.

Skutki separacji

Konsekwencją powinno być oddzielenie diecezji Syktyvkarza znaczny wzrost liczby parafii. Jednym z pytań, które niepokoiły opinię publiczną w związku z podziałem, było wskazanie, aby wyznaczyć duchownego z regionu Iwanowo na stanowisko naczelnika eparchii Workuta. Decyzja ta wynika z faktu, że kierownik tego poziomu musi mieć odpowiednie przeszkolenie. Niestety wśród duchownych z diecezji Syktyvkar nie było odpowiedniego kandydata. Dlatego Hegumen John (Rudenko), kapłan diecezji Shuisk, został nowym biskupem.

Dlaczego więc konieczne było podzielenie diecezji?

Wszelkie wiadomości o działalności rosyjskiego prawosławnegoKościół tradycyjnie i nieuchronnie wywołał wiele negatywnych ocen i komentarzy, a przede wszystkim ludzi, którzy nie są spokrewnieni z kościołem. Pytanie, dlaczego diecezja Syktyvkar wymagała podziału, pojawiło się w mediach. Odpowiedź może wyglądać następująco. Ze względu na rosnącą liczbę odrestaurowanych kościołów w 2011 r. Rosyjska Cerkiew Prawosławna rozpoczęła proces dzielenia dużych diecezji regionalnych na mniejsze. Wynikało to z faktu, że istniała potrzeba zmniejszenia liczby parafii na jednego biskupa, aby więcej uwagi poświęcono każdemu. Rezultatem tego oddzielenia powinna być bliższa komunia archipastorów z parafianami, otwarcie nowych kościołów, tworzenie nowych wspólnot i ordynacja nowych kapłanów. Bez wyjątku i byłej diecezji Syktywkar i Workuty.