Strukturalny funkcjonalizm T.Parsonsa i R.Mertona

Funkcjonalizm strukturalny jest wiodącym trendem w socjologii. Został bardzo starannie opracowany w pracach T. Parsonsa i R. Mertona. Rozważmy bardziej szczegółowo ich koncepcje.

T. Parsons - czołowy profesor wydziału socjologii Harvardu wkroczył w historię nauki jako twórca nowego kierunku. Strukturalny funkcjonalizm w jego pracach jest bardzo starannie i dokładnie opracowany. Główne punkty, które sformułował, były następujące.

1. Funkcjonalizm strukturalny tego potwierdzadziałania społeczne są jednością trzech podsystemów: podmiotem działania, konkretną sytuacją i normami wartościowymi jako warunkiem działania. W rezultacie powstaje samoorganizujący się kompleks, który charakteryzuje się woluntaryzmem, normatywnym i symbolicznym.
2. W jego ramach opracowano specjalny systemanaliza systemu działań. Rezultatem jest obwód czterofunkcyjny która jest zdolna do analitycznie społeczeństwie podzielonym na cztery podsystemy: Zachowanie tożsamości organizmu, kultury i systemu społecznego.
3. T. Parsons zwrócił szczególną uwagę na problem stabilności i stabilności kompleksu. Dla normalnego rozwoju i istnienia systemu społecznego konieczne będzie wykonywanie określonych funkcji. Chodzi o adaptację do środowiska; cel; integracja, koordynacja działań wszystkich elementów; utrzymanie norm, reguł i projektów.
4. Utrzymuje strukturalny funkcjonalizm Parsonsa,że podsystem ekonomiczny jest niezbędny do adaptacji. Jego funkcje to wyznaczanie celów, integracja z innymi ciałami i utrzymywanie systemu norm. Ponadto duże znaczenie mają organy socjalizacyjne.
5. Istniejące w czasach współczesnych, licznespołeczeństwa nie są przypadkowymi gatunkami. Jest to cały system, jego części różnią się od siebie, ale jednocześnie są zintegrowane w oparciu o współzależność.
6. Nowoczesny typ społeczeństwa może powstać jedynie w strefie ewolucyjnej. Obecnie jest to Zachód.

Structuralism R. Merton ma na celu analizę systemów społecznych na średnim poziomie. Opiera się na nieco odmiennych podstawach niż na koncepcji T. Parsonsa. Ponieważ te ostatnie skupiały się tylko na ich funkcjach i funkcjonalności systemów i struktur zapewniających porządek społeczny. Merton zwrócił także uwagę na dysfunkcje i dysfunkcje, które prowadzą do zwiększonych napięć, sprzeczności, zakłóceń w społeczeństwie. W tym przypadku chodzi o słabą adaptację jego podstawowych struktur.

Centralne miejsce jego koncepcji jestnauka o formach wyglądu funkcji - tajnych i jawnych. Pierwszy pojawia się, gdy chodzi o nieświadome i niezamierzone konsekwencje działań społecznych, a drugi - celowe i obiektywne.

Szczególna uwaga R. Merton poświęcony rozwojowi teorii anomalii i zachowań dewiacyjnych. Ich pojawienie się przez naukowców jest postrzegane jako wynik manifestacji kryzysu, zaburzenia, zaburzenia i dysfunkcji w systemie społecznym. Czynnikami determinującymi są dekompozycja wartości moralnych i zniekształcenie ideałów w świadomości indywidualnej i publicznej. Studiował szczegółowo socjologię zawodów, medycyny i nauki.

Funkcjonalna teoria R. Mertona rozróżnia pięć rodzajów adaptacji:

• konformizm, gdy publiczne cele i sposoby osiągnięcia osoby są w pełni akceptowane;
• Innowacja, gdy tylko zrozumiane są cele społeczne;
• rytuał, gdy uznaje się metody osiągania;
• Retreatism odmawia obu;
• bunt zakłada istnienie protestu.
</ ul </ p>