Roślina zielna z roślin motylkowych: najbardziej rozpowszechniony gatunek

Roślina zielna z roślin strączkowych z zielonekRosja jest reprezentowana przez kilka opcji. Przede wszystkim jest to biała, różowa lub czerwona koniczyna. Ma niezwykłe właściwości paszowe, jest bogaty w białko i jest z powodzeniem stosowany jako pasza dla zwierząt gospodarskich (stąd nazwa - zakład paszowy).

Najpowszechniejsza kultura to właśniekoniczyna czerwona, która w naszym kraju uprawiana jest od ponad 200 lat. Roślina ta lubi gleby wilgotne, nawożone mieszaninami organicznymi i mineralnymi, dobrze rozwija się na glebach neutralnych lub lekko kwaśnych. Różowa odmiana jest bardziej wymagająca i ma lekko gorzki smak, dlatego jest gorzej zjedzona przez zwierzęta.

Jest jeszcze jedna cenna zielna paszaroślina z rodziny motylkowatych. To jest lucerna. Kultura jest powszechna ze względu na wysoką strawność paszy i rekordową płodność w regionach południowych. Zapewniając ciepło i wilgoć, można uzyskać do 7 sadzonek (około 250 centów siana) na hektar. Na poletkach bez dodatkowego podlewania można zebrać około 90 centów na hektar za 2-3 koszenia w ciągu jednego sezonu.

Taka roślina paszowa z rodziny motylkowatych, jakesparcety, rośnie dobrze w czarnej ziemi, w lesie i stepie. Może z powodzeniem rozwijać się na kamienistych glebach bogatych w wapno, jest medonem. Esparcety uprawiany głównie na Północnym Kaukazie, znosi suszę, co daje około 22 jednostek na kwintal pasza upraw, zużywając przy tym swoje zwierzęta.

Kolejna rodzina roślin zielnychRośliny strączkowe znane są od czasów starożytnego Rzymu i nazywa się je "Vic". Uprawia się na Kaukazie, w niektórych centralnych regionach Rosji, a także na Białorusi. Zboża, kiszonki, siano i zielonkę otrzymuje się z uprawy. Ta ostatnia zawiera 22 jednostki paszy na centner masy. Z jednego hektara, z zastrzeżeniem techników rolniczych można zebrać do 20 centners ziarna lub 250 centners zielonej masy roślinnej, co sprawia, że ​​kultura bardzo atrakcyjne do udziału w seveooborotah w gospodarstwach hodowlanych.

Gdzie rośnie najbardziej bezpretensjonalna trawarodzina roślin strączkowych z roślin pastewnych? Pod względem odporności na wpływy zewnętrzne ranga jest na czele. Wysoka odporność na mrozy (wytrzymuje temperatury minus siedem stopni Celsjusza), niskie zapotrzebowanie na glebę i odporność na suszę, umożliwiają rozszerzenie obszaru uprawy na zachodnią Syberię. Okres wegetacyjny (około 112 dni) umożliwia uzyskanie w centralnej strefie Rosji około 230 kwintali roślin w postaci zielonej lub około 17 kwintali ziarna na hektar. Kultura jest chętnie spożywana przez konie i owce, mniej chętnie spożywane przez bydło.

Roślina zielna z rodziny łubinu motylkowego byłaznany w starożytnym Egipcie. Był używany do karmienia zarówno zwierząt, jak i ludzi (fasoli). Dziś służy do pozyskiwania zielonych nawozów, a także upraw paszowych. Z jednego hektara łubinu żółtego można zbierać do 400 centów zielonki lub około 15 kwintali zboża. W tym przypadku roślina nie zawiera niebezpiecznych alkaloidów, ponieważ w połowie lat 30. XX w. Wprowadzono do ZSRR nowe odmiany, które spełniają wymogi bezpieczeństwa żywności.

Ponadto w zachodnich regionach Rosji i na Białorusimożna znaleźć kulturę taką jak seradella, która doskonale nadaje się do ubogich piaszczystych gliniastych i piaszczystych gleb. Przy stosowaniu obornika z jednego hektara można uzyskać do 298 centów zielonej masy, która trafia do bydła. Ponadto, kultura szybko rośnie po koszeniu, co zapewnia doskonałe możliwości wypasania zwierząt.