Mesadenitis - co to jest? Mesadenitis: objawy, przyczyny, diagnoza, leczenie

Mezadenitis (co to jest, zostanie omówione później)może być spowodowane przez różne czynniki zakaźne. Dokładne czynniki wywołujące patologię nie zostały ustalone. Dalej zrozumiemy, jak pokazuje się mezadenitis, co to jest, jakie działania terapeutyczne są wydawane.

Informacje ogólne

Tak, mezadenit. Co to jest? W jaki sposób objawia się choroba? Patologia to zapalenie gruczołu lub węzłów chłonnych krezki jelita. Ta ostatnia stanowi poważną przeszkodę na drodze zakażenia z narządów wewnętrznych lub jelit. Ogółem jama brzuszna węzłów chłonnych wynosi około 600. Patogeny z reguły przenikają bezpośrednio ze światła jelita (droga enterogenna) lub z limfą i przepływem krwi z różnych ognisk infekcyjnych (szlak limfohematogenny). Ten ostatni może na przykład znajdować się w wyrostku, jelicie, płucach, górnej części dróg oddechowych. Mówiąc o tym, jak manifestuje się mesadenitis (co to jest, jak powiedziano powyżej), należy zwrócić uwagę na dwa najczęściej występujące oznaki. Patologii towarzyszą bolesne odczucia w zespole brzucha i zatrucia.

Zapalenie mezadenitis: przyczyny

Jak już powiedziano, nie ustalono dokładnych czynników rozwoju na dziś. Mimo to eksperci nazywają najczęstsze przyczyny choroby. Wśród nich:

Adenowirus i enterowirus. Prowokują do pojawienia się infekcji o ostrym typie układu oddechowego.
Yersinia. Są to czynniki wywołujące pseudotuberculosis i jersiniozy jelitowe. Są jedną z najczęstszych przyczyn pojawienia się mesadenitis w wielu częściach świata.
Wirus Epstein-Barr. Prowokuje mononukleozę zakaźną.
Wirus cytomegalii.
Streptococci (zielony i beta-hemolityczny), staphylococcus i inne.
Mycobacterium tuberculosis.
Campylobacter i inne patogeny zakażeń jelitowych (salmonella, rod i inne).

Jak pokazuje praktyka, w większości przypadkówpatologia przebiega niezależnie, bez żadnej interwencji terapeutycznej. Jednak w niektórych przypadkach leczenie jest nadal konieczne. W szczególności terapia jest zalecana w przypadku wyraźnego procesu zapalnego w węzłach chłonnych z możliwym ropieniem i późniejszym rozprzestrzenianiem się zakażenia. Co do zasady, patologię najczęściej wykrywa się w dzieciństwie i okresie dojrzewania. Dziewczyny są mniej podatne na choroby niż chłopcy.

Obraz kliniczny

Dość często symptomatologia jest podobna do objawówzapalenie wyrostka robaczkowego. Patologia zaczyna się wraz z pojawieniem napadowy (rzadziej trwały), bóle brzucha w projekcji krezkowych węzłów chłonnych. Równocześnie warto zauważyć, że mimo dość ostrych objawów ogólny stan pacjenta jako całości jest zadowalający. Ostremu zapaleniu mezadenitis mogą towarzyszyć nudności lub wymioty, gorączka, zaburzenia stolca (biegunka lub zaparcie). Czas trwania rozwoju zespołu bólowego na tle patologii wynosi zwykle od kilku godzin do 2-3 dni (rzadko więcej niż trzy). W niektórych przypadkach wraz z powyższych objawów pacjentka nie wykazuje objawów uszkodzenia górnych dróg oddechowych, w postaci na przeziębienie, kaszel, ból gardła.

Mycobacterium tuberculosis

Objawy kliniczne w tym przypadkuniektóre różnice od opisanych powyżej. W przypadku zapalenia mesadenitis, wywoływanego przez prątki gruźlicy, obserwuje się krótkotrwały ból bez widocznej lokalizacji. W tym przypadku odnotowuje się temperaturę podgorączkową, utratę masy ciała, ogólne osłabienie. Węzły chłonne stają się gęstsze i wyczuwalne podczas dotykania brzucha. Ogólnie, obraz kliniczny w dużej mierze zależy od istniejących zmian innych narządów. Istnieje możliwość powikłań patologicznych. Mogą to być różne przewlekłe choroby jelit (np. Niedrożność), zespół adhezyjny, sepsa, zapalenie otrzewnej, martwica i ropienie z rozwojem ropni.

Środki diagnostyczne

Badania są przypisywane biorąc pod uwagę dostępneobraz kliniczny patologii. W trudnych przypadkach (jeśli obecne są przewlekłe choroby narządów jamy brzusznej lub jelitowej) może być wymagana ultrasonografia i diagnostyczna laparoskopia w celu ustalenia dokładnej diagnozy. W niektórych przypadkach specjalista może wyznaczyć skan CT. Powyższe metody pozwalają nie tylko ustalić brak lub obecność mesadenitis, ale także określić lub wykluczyć prawdopodobne powikłania. Podczas badania pacjent otrzymuje również laboratoryjne badania krwi. Analiza pozwala odgadnąć przyczynę choroby i wdrożyć diagnostykę różnicową. Na korzyść gruźliczej postaci patologii można mówić o anamnestycznej informacji o wcześniej przenoszonej gruźlicy, a także o pozytywnych skutkach gruźlicy. Bardzo często ostre zapalenie mezoidalne dla lekarzy musi różnicować się z wieloma patologiami narządów w otrzewnej i przestrzeni zaotrzewnowej. Wśród nich, w szczególności, obejmują zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ciążę ektopową (ektopową), zapalenie jajowodów. Diagnozę różnicową należy przeprowadzić z takimi patologiami jak zapalenie naczyń, chłoniaki, odmiedniczkowe zapalenie nerek i choroba Leśniowskiego-Crohna, niedokrwienie krezkowe (przewlekłe) i inne.

Zapobieganie i terapia

Leczenie zapalenia mesadenitis (niespecyficzne)jest przeprowadzane przy użyciu metod konserwatywnych. Zwykle terapia odbywa się w szpitalu chirurgicznym. Głównym elementem leczenia są antybiotyki o szerokim spektrum działania. W szczególności obejmują one fluorochinolony drugiego i cefalosporyny trzeciej generacji. Ich aktywność ma na celu tłumienie aktywności patogenów. Aby wyeliminować ból, stosuje się leki przeciwskurczowe. To w szczególności oznacza takie, jak "Drotaverin", "Papaverin". Przepisano również leki przeciwbólowe ("Ketorolac" i inne). W szczególnie ciężkich przypadkach stosuje się blokady zatokowe. W celu detoksykacji organizmu przeprowadza się niespecyficzną terapię patogenetyczną, polegającą na wprowadzeniu różnych roztworów do infuzji. Procedury fizjoterapii są również dość skuteczne.

Informacje specjalne

W przypadku podejrzenia mesadenitis,zaleca się przyjmowanie leków bez konsultacji ze specjalistą. Niektóre leki, w szczególności leki przeciwbólowe i przeciwskurczowe, mogą znacznie zniekształcić obraz kliniczny, przez co trudno je zdiagnozować. Szczególna uwaga zasługuje na dietę dla mesenenitu. Zalecane przez pacjentów tabeli numer 5. Można spożywać rośliny strączkowe, sałatki, owoce (niekwaśne), kruche kaszki. Możesz dodać chudą wołowinę, kurczaka, zupy warzywne, beztłuszczowy twaróg, herbatę (nie mocną), kompot, chleb pszenny do diety. Zalecane częste posiłki ułamkowe. Zabrania się spożywania czarnej kawy, pieprzu, musztardy, tłustych ryb, szpinaku, szczawiu, smalcu, świeżych babeczek, półproduktów, smażonego mięsa.

Podsumowując

Ogólnie patologia może być dobrze leczona. Komplikacje są rzadkie w praktyce. Są typowe dla zakażenia gruźlicą. Terminowe odwoływanie się do specjalisty pozwala szybko pozbyć się choroby w prawie wszystkich przypadkach.