Art. 330 Kodeksu karnego: charakter zbrodni i kary

Samorządy (art. 330 kodeksu karnego) uważa się za jedną z najczęstszych metod podejmowania decyzji w sprawach karnych dotyczących sporu dotyczącego nieruchomości. Jako aktorzy aktu z reguły menedżerowie i odpowiedzialni pracownicy przedsiębiorstw o ​​różnych formach własności. Nielegalne zachowanie jest często charakterystyczne dla urzędników państwowych. Przyjrzyjmy się szczegółowo takiemu zjawisku jak arbitralność.

Art. 330 Kodeksu karnego

Normalnie definiuje się charakter niewłaściwego postępowaniai ustanowiona kara. Kwalifikacje do tego artykułu są wykonywane, jeżeli nie jest nieuprawnione, niezgodne z ustawowego lub innej regulacyjnej celu przejmowania, popełnienie jakiegokolwiek działania, które ze względu na niezgodność z prawem zaskarżonej obywatela lub organizacji, jeśli znaczna szkoda następuje. Zgodnie z art. 330 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej dla tego zachowania przewidziano kilka rodzajów kar.

1. Grzywna w wysokości do 80 tysięcy rubli. lub w wysokości równej s / n (inne dochody) przez sześć miesięcy.
2. Obowiązkowa praca do 480 godzin.
3. Aresztowanie do sześciu miesięcy.
4. Do 2 lat pracy korekcyjnej.

W odniesieniu do aktów określonych w części 1 art. 330 kodeksu karnego, wyrok jest stosunkowo łagodny. W szczególności sankcje nie obejmują uwięzienia ani pracy przymusowej. Kara jest zahartowana w obecności kwalifikujących się znaków.

Okoliczności obciążające

W drugiej części art. 330 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, przestępstwo jest uzupełnione znakami kwalifikującymi. Na przykład wspomniana wyżej czynność może zostać popełniona przy użyciu działań przemocy lub pod ich groźbą. W takim przypadku przewiduje się następujące rodzaje kar:

1. Praca przymusowa do 5 lat.
2. Aresztowanie do sześciu miesięcy.
3. Do 5 lat więzienia.

Wygląda na to, że lista kar została usunięta z listy sankcji, a także z prac korygujących i obowiązkowych.

Komentarz do sztuki. 330 Kodeksu karnego

Obiektywna część czynu polega na nieautoryzowanym,niezgodne z ustaloną procedurą wykonywania działań. Ich legitymacja jest kwestionowana przez osobę prawną lub obywatela. Nielegalne zachowanie zawsze wyraża się w aktywnym działaniu. Może to być sprzeczne z dekretem rządowym, ustawą federalną, aktem normatywnym agencji samorządowej i tak dalej. Zakwestionowanie postępowania sprawcy może być przeprowadzone w porządku dyscyplinarnym, sądowym lub administracyjnym. To prawo może być realizowane zarówno bezpośrednio w działaniu, jak i po nim.

Niebezpieczeństwo publiczne

Polega na tym, że czyn ten naruszakolejność implementacji podmiotów ich interesów i praw ustanowionych przez reguły. Jednocześnie zachowanie sprawcy przynosi znaczne szkody ofiarom. Jest to spowodowane niemożnością realizacji własnych praw i interesów. Korpus delicti jest sformułowany jako materiał. Obowiązkowym kryterium kwalifikacji jest zadawanie znacznych szkód. Może być stosowany do organizacji lub obywateli. Wyraża się to w szkodach moralnych, szkodach majątkowych, naruszeniach interesów i tak dalej. Jego znaczenie jest oceniane przez sąd w momencie popełnienia nielegalnych działań.

Część subiektywna

Ta strona aktu sztuki. 330 Kodeksu karnego charakteryzuje się świadomym poczuciem winy. Podmiot rozumie stopień niebezpieczeństwa swojego zachowania wobec społeczeństwa. Ma świadomość, że jego działania nie są zgodne z prawem lub przepisami innego aktu prawnego. W ten sposób arbitralnie popełnia coś, co później może zostać podważone przez obywatela lub organizację. Winny oznacza nieuchronność lub możliwość znacznego uszkodzenia. Ale on świadomie dopuszcza lub chce awansować lub odnosi się do takiej możliwości z obojętnością. Odpowiedzialnością (art. 330 Kodeksu karnego) obywatel zdrowy może być zaangażowany, który osiągnął 16 lat. Jeśli nielegalne działania popełnione przez urzędnika lub pracownika w prywatnej służby detektyw / bezpieczeństwa, jego zachowanie jest oceniane na podstawie art 203, 201, 285 lub 286 Kodeksu.

Kwalifikujące się znaki

Ich instalacja stanowi część 2 art. 330 Kodeksu karnego. Te znaki to: użycie przemocy, zagrożenie jej użycia. W przypadku spowodowania lekkomyślnej śmierci, a także poważnego uszczerbku na zdrowiu, z arbitralnością, czyn jest kwalifikowany dodatkowo zgodnie z odpowiednimi artykułami. Jako zagrożenie użycia przemocy rozumieją ostrzeżenia o morderstwie lub biciu o różnym nasileniu. Faktyczne zadawanie poważnych szkód jest kwalifikowane dodatkowo w ramach art. 111 Kodeksu karnego.

Delimitacja z innych aktów

Niektóre działania kwalifikujące się na podstawie art. 330 kodeksu karnego, stanowią niezależne przestępstwo karne. Na przykład są one przewidziane w artykułach 260, 140, 139, 137, 166 Kodeksu. W tym przypadku zachowanie objęte zakresem art. 330 kodeksu karnego, konieczne jest odróżnienie, odróżnienie od przewinienia administracyjnego z powodu braku znacznych szkód, a także okoliczności obciążających (użycie przemocy lub jej groźby).

Cechy działania

W tym procesie może nastąpić poczucie własnej wartości.wykonywanie praw przysługujących obywatelowi, jeżeli procedura jego wykonania została naruszona. Na przykład, gdy do odzyskania długu pożyczkodawca wycofuje majątek pożyczkobiorcy bez jego zgody i bez decyzji sądu. Poczucie własnej wartości ma miejsce nawet wtedy, gdy osoba winna błędnie uważa, że ​​ma prawo wykonywać pewne czynności. Takie zachowania powinny być uznane za niezgodne z prawem, gdy przy pobieraniu długu pożyczkodawca lub wynajmowane przez niego podmioty stosują przemoc wobec kredytobiorcy. Obiektywnie działania te są podobne do rabunku, wymuszenia lub rabunku. Ale ponieważ użycie przemocy jest sposobem na realizację praw własności należących do sprawcy, jego zachowanie powinno być rozważane pod komentowanym artykułem. Jak wspomniano powyżej, w przypadku poważnych szkód zdrowotnych czynność jest dodatkowo kwalifikowana na podstawie odpowiednich artykułów karnych.

Ważna uwaga

Osoba może podejmować arbitralne działaniawykorzystanie oficjalnego stanowiska. W takim przypadku jest on odpowiedzialny za nadużywanie lub nadużycie władzy na podstawie art. 286, 285 kodeksu karnego. Podmiot wykonujący pracę zarządczą w strukturze komercyjnej lub publicznej, która popełniła arbitralność, zostaje postawiony przed sądem zgodnie z art. 201 Kodeksu.

Wniosek

W kontekście kryzysu gospodarczego i finansowegonastąpił wzrost liczby przestępstw przeciwko mieniu lub własności związanych z arbitralnością. Niektórzy analitycy uważają, że sytuacja ta będzie się utrzymywać po opuszczeniu państwa niestabilnego. Eksperci tłumaczą to faktem, że przyczyną arbitralności są osłabienie władzy państwowej, niedoskonałość prawodawstwa i systemu sądownictwa oraz inne negatywne zjawiska współczesnego życia. Należy jednak powiedzieć, że takie zachowanie było powszechne w przeszłości. Na przykład, w trakcie przemian społeczno-gospodarczych w latach 90., arbitralność przejawiała się dość często w rozwiązywaniu sporów majątkowych. Rodzaje takich działań są różnorodne i przenikają do różnych obiektów. Wśród nich, oprócz stosunków majątkowych, warto zwrócić uwagę na godność i honor, zdrowie i życie osoby, porządek zarządzania i tak dalej.