Tajny komitet

Wkraczając na tron, krótko po śmierci ojca,Alexander the First z najbliższymi przyjaciółmi i współpracownikami tworzy tzw. Tajny Komitet. Członkowie tajnej organizacji, oprócz cesarza, hrabia Stroganov zaangażować się w Rewolucji Francuskiej i członek klubu jakobinów, a także członków różnych organizacji masońskich Earl B. Kochubei Polak Czartoryskich i Nikołaja Nowosilcowa.

Niewypowiedziany komitet skomponował program,mające na celu reformy. Na posiedzeniach wielokrotnie dyskutowano nad wprowadzeniem w Rosji konstytucji, która mówiła o prawach obywateli rosyjskich i wydarzeniach w duchu rewolucji francuskiej. Projekt konstytucji został napisany przez hrabiego Stroganowa, który nazwał to "prawowitym uznaniem praw narodu, a także formami, za pomocą których ma prawo je wykonywać".

Sekret komitet był zaangażowany, a ostatnio powrócił do mistrza Rosji Aleksander I, członkiem loży masońskiej La Harpe.

Historycy uważają jednak, że był to Lagarpwezwał Aleksandra, aspirującego do monarchii konstytucyjnej, by trochę poczekał z przyjęciem konstytucji, wierząc, że tak duże państwo, jak Rosja, potrzebuje po prostu niewzruszonej i mocnej władzy.

Takie masoni jak Zavadovsky hrabia AR Varentsov i Troschinsky, późniejszy ministrów też zawarła tajny komitet, wspólnotą ludzi, którzy są zaniepokojeni losem Rosji.

Już latem 1801 r. Rozpoczęła się dyskusja nad Kartąnaród rosyjski, w którego powstaniu "ojca" rosyjskiej inteligencji A. Radiszcewa, uważanego za niepoprawnego wroga monarchii, jego patrona hr. Woroncowa, a także mason Sperański.

Cesarz Aleksander Pawłowicz, który jest dusząorganizacja, najbardziej żarliwy i najsilniej potępił rosyjskie rozkazy, wprowadzając wszystkie nowe projekty zreformowania Rosji. Na głębokim przekonaniu o autokrata jak opowiada w swoich wspomnieniach Stroganov, w centrum wszystkich reform miały być indywidualna wolność i swoboda mienia, ochrona osoby za pomocą przepisów prawa „nie dając szansę zmienić w dowolnym istniejącym zakładzie.”

Traktowany radykalnie, Komitet ds. Poprawy życia w Rosji również badał problemy związane z pańszczyzną, rozumiejąc ekonomiczną potrzebę jej eliminacji.

Opracowano także dekret zakazujący sprzedażytylko chłopi bez ziemi. Jednak wysocy urzędnicy dowiedzieli się o nim, zaczął wyrażać głębokie niezadowolenie, wierząc, że w ten sposób podważy fundamenty pańszczyzny. Cesarz nie odważył się nalegać na własną rękę.

Członkowie Komitetu Milczącego doskonale to rozumieliogromna odległość między ich planami a istniejącą rzeczywistością. Nie mieli wątpliwości, że każda próba ich części do prawdziwego systemu wartości, a przede wszystkim w kwestii chłopskiej, podnieść falę niezadowolenia wśród ziemian, co może prowadzić i moc, i samego cesarza do starcia z interesami klasy wyższej w kraju. A potem może rozpocząć się wojna domowa, niebezpieczna dla wszystkich.

I tak cesarz Aleksander I działał ostrożnie i bardzo ostrożnie. Chociaż nawet takie nieśmiałe kroki zareagowały publicznie niezadowoleniem.

W kręgach arystokratycznych i dworskich tajny komitet nazywany był "gangiem jakobińskim".

Wszyscy jego założyciele, dowodzeni przez samego cesarzaAleksander, byli młodzi, pełni witalności i dobrej woli, ale byli też bardzo niedoświadczeni, co było powodem nieporozumień.

Tajny Komitet rozwijał swoją działalność, prowadząc dyskusje na temat różnych reform, przez cały 1801 rok, do maja 1802 roku.

Ale z jakiegoś powodu nie zamierzał tego rokui pół. I choć w 1803 członków „gangu jakobińskiego” zebrało się kilka razy, tajny komitet stopniowo rozpadła się i przestała istnieć. Trzeba powiedzieć, że w tamtym czasie zapotrzebowanie na nią w jakiś sposób zniknęło.