W którym roku sprzedali Alaskę do Ameryki? Alaska: historia
Historia sprzedaży Alaski nadal jest powszechnie uważanajedna z najbardziej tajemniczych transakcji w Rosji. Niektórzy uważają, że ta ziemia została sprzedana przez cesarzową Katarzynę II. Inni uważają, że Alaska nie została sprzedana Stanom Zjednoczonym, ale została wydana dekretem tej panującej osoby przez dziewięćdziesiąt dziewięć lat. Czas się skończył, ale Rosjanie nigdy nie wrócili. W czasach Związku Radzieckiego sekretarz generalny Breżniew nie chciał jej odzyskać.
Ale jeśli pamiętasz, w którym roku sprzedali AlaskęAmeryka, staje się jasne, że Catherine nie ma z tym nic wspólnego. Zasady Rosja w tym okresie, cesarz Aleksander II. I to on odegrał w historii kluczową rolę, jaką niektórzy przypisują innym władcom. Ten rosyjski car jest oskarżony o to, że praktycznie ofiarował ogromne terytorium. Ale w oficjalnej historii istniała tylko jedna wersja oficjalnej historii tego, jak faktycznie powstała sytuacja, w jaki sposób powstał pierwotny trójkąt terytorialny Alaski-Rosja-USA, którego niektóre szczegóły są wciąż nieznane wielu.
Geografia
Nawet uczeń wie, że ten półwysep -Zimna i surowa ziemia, gdzie królują arktyczne i subarktyczne strefy klimatyczne. Poważne, mroźne zimy z wiatrem i pokrytymi śniegiem śnieżycami w tym regionie są normą. I nie jest to zaskakujące: wystarczy tylko wyobrazić sobie, gdzie jest Alaska. Jedynym wyjątkiem jest niewielka część wybrzeża Pacyfiku, gdzie klimat jest umiarkowany i całkiem odpowiedni dla ludzkiego życia. Obejmuje stan Alaska, kontynentalne terytorium Ameryki Północnej do granicy z Kanadą. Ponadto obejmuje Aleutian, Fox, Trójcy i wyspy archipelagu Aleksandra. Półwysep ten to wąski pas lądu rozciągający się wzdłuż wybrzeża Pacyfiku, połączony z Cieśniną Dixon-Wejście. To tutaj znajduje się jedna z najbardziej oryginalnych stolic na świecie - Juneau.
Alaska - Rosja
Stany Zjednoczone nazwały ten region jedynie "rosyjskimAmeryka. " W drugiej połowie XVIII wieku handlarze futrami zaczęli wykazywać coraz większe zainteresowanie Alaską. Już na początku lat sześćdziesiątych tutaj, na wyspie Unalashka, Rosjanie założyli osadę i oczywiście port, przez który prowadzony był handel wydobywa- nym futrem. W 1784 roku kupiec i badacz Grigorij Szmelow zorganizował wyprawę na własne zasoby, podczas której zbudował osadę na wyspie Kodiak.
Pod koniec wieku europejskimarynarzy, którzy nawet próbowali ogłosić suwerenność Hiszpanii nad niektórymi obszarami Alaski. Jednak nie osiągnęli żadnych wyników. A dziś, w tych częściach, przypominają tylko niektóre nielokalne nazwy geograficzne, na przykład port Valdez.
Ten sam Szelichow zrobił kilka lat późniejinicjator organizacji komercyjnej firmy zajmującej się rozwojem Alaski, której stworzenie miało być typu brytyjsko-wschodnioindyjskiego. Powstał w 1799 r., A pierwszym jego szefem był ponownie Alexander Andreevich Baranov, który od końca lat osiemdziesiątych reprezentował interesy rosyjskich przemysłowców w Ameryce. To on założył kilka osad na Alasce, w tym nowoczesną Sitka, którą wówczas nazwano miastem Novoarkhangelsky.
Działalność firmy jako całości miała charakter dualnypostać. Z jednej strony był zaangażowany w drapieżne zbiory futer, ale jednocześnie przyczynił się do rozwoju w niektórych obszarach rolnictwa i hodowli bydła. Od początku lat 800. działalność tę komplikowała walka z amerykańskimi i brytyjskimi biznesmenami, którzy zbroili miejscowych Aborygenów w celu walki z Rosjanami.
Trudna sytuacja
W 1861 roku, w Rosji, jak wiadomo, został zniesionypoddaństwo. Aby wypłacić odszkodowanie swoim właścicielom, a także pokryć koszty firmy, suwerenny Aleksander II został zmuszony w 1862 roku do pożyczenia piętnastu milionów funtów szterlingów od Rothschildów za pięć procent rocznie. Jednak magnaci finansowi wkrótce musieli coś zwrócić, a skarb królewski był pusty.
Najpierw z inicjatywą sugerującąsprzedaż, a raczej przyłączenie Alaski do Ameryki, dokonał N. Muravyov-Amursky - gubernator generalny Syberii Wschodniej. Stało się to w 1853 roku. Jego zdaniem umowa była po prostu nieunikniona. Ale potem nikt go nie słuchał. Cztery lata później wielki książę Konstantyn, młodszy brat Sovereign'a, zaproponował Aleksandrowi sprzedanie "czegoś niepotrzebnego". Najbardziej niepotrzebną rzeczą były północne, niezbadane krainy, których w rzeczywistości Rosjanie nie opanowali.
Sam fakt alienacji, jak historia sprzedażyRosja Alaska dziś wielu postrzega się na swój własny sposób. Ale wtedy powody były bardziej niż oczywiste: to rozległe terytorium nigdy nie przyniosło Rosjanom żadnych specjalnych dochodów, a żyto, lwy morskie i inni właściciele najcenniejszych skór, które w tamtym czasie były popytem na rynku światowym, zostali w większości zabici przez przemysłowców. Ogólnie rzecz biorąc, kolonia w zasadzie przetrwała tylko z powodu dużej podaży lodu w miastach Kalifornii. Nie było wtedy nic, co pozwoliłoby utrzymać tu garnizony wojskowe i urzędników, aby opanować kolosalne ziemie. Rosja, która niedawno przeżyła wojnę krymską, przeżyła trudności finansowe po klęsce.
Prehistoria
Naturalnie, historia przeniesienia Alaski AmerykiOn ma prekursora, zresztą taki ruch realizował pewne cele i miał dobre powody. Wiadomo, że na początku dziewiętnastego wieku ziemia ta przyniosła znaczne dochody w handlu futrami, ale w latach sześćdziesiątych tego samego wieku stało się jasne, że koszty będą znacznie większe w przyszłości niż potencjalny zysk. Będziemy musieli stale wydawać nie tylko na banalne treści tego terytorium, ale także na jego obronę, a jeśli pamiętasz, gdzie Alaska znajduje się na mapie, możesz sobie wyobrazić, ile pieniędzy kosztowałoby to zbankrutowane imperium rosyjskie.
Wymagania wstępne
Oficjalnie historia sprzedaży Alaski przez Rosję państwże propozycja umowy pochodzi od słynnego rosyjskiego dyplomaty Edwarda Glassa. Ale negocjacje rozpoczęły się dokładnie w okresie, w którym Wielka Brytania zaczęła wysuwać roszczenia do tego terytorium.
I to był kolejny powód, dla którego Rosji bardzo opłacało się pozbyć północnej ziemi.
Kwestia roku, w którym Rosjanie sprzedawali Alaskę Ameryce, jest dziś przedmiotem wielu kontrowersji. Niektórzy nazywają rok 1866., inni - 1867. Muszę powiedzieć, że obie te daty odpowiadają rzeczywistości.
Tajne rozmowy
16 grudnia 1866 roku w pochmurny dzieńponury zimowy dzień, cesarz Aleksander II zwołał spotkanie. Brał w nim udział jego brat książę Konstantyn, ministrowie resortów morskich i finansowych, a także baron Edward Stekl - ambasador Rosji w Waszyngtonie. Muszę powiedzieć, że pomysł sprzedaży przez uczestników został zatwierdzony i wspierany. Właściwie od tego momentu Alaska zaczęła dołączać do Stanów Zjednoczonych. Początkowo czekali na koniec okresu przywilejów rosyjsko-amerykańskiej firmy, a następnie - amerykańskiej wojny domowej. Niemniej jednak, 18 marca 1867 roku, po długich naradach, amerykański prezydent Johnson podpisał ostatecznie dekret o przekazaniu specjalnych uprawnień Williamowi Sewardowi. Zgodnie z sugestią Ministra Finansów ustalono minimalną cenę progową dla Alaski: pięć milionów rubli. Tydzień później cesarz rosyjski, zatwierdziwszy granice swojego państwa, wysłał Glassa do Ameryki z oficjalnym adresem Sekretarza Stanu Sewarda. Potem dosłownie natychmiast zaczęły się negocjacje, podczas których udało się uzgodnić porozumienie w sprawie zakupu Alaski od państwa rosyjskiego za siedem milionów dolarów.
USA i carska Rosja
Na początku procesu sprzedaży, stosunki Rosji zAmeryka osiągnęła apogeum. W latach wojny krymskiej Stany Zjednoczone wielokrotnie podkreślały: jeśli granice konfliktu rozwiną się, nie przyjmą antyrosyjskiego stanowiska. Intencja sprzedaży Alaski została utrzymana w głębokiej tajemnicy. Niespodziewanie, z już wystarczającym poziomem wywiadu zagranicznego w tym czasie, informacje nie wyciekły do krajów trzecich. Londyńska gazeta "The Times" bardzo chciała napisać o tajemniczej wzajemnej sympatii między Stanami Zjednoczonymi a Rosją. Co więcej, pieniądze zapłacone za te ziemie północne opłaciły się w krótkim czasie i nie ma potrzeby rozmawiać o strategicznej przewadze tej transakcji, wystarczy wyobrazić sobie, gdzie Alaska znajduje się na mapie.
Niezadowolenie Wielkiej Brytanii było uzasadnione: Traktat z 1867 r. Nie tylko uczynił te dwa stany najbliższymi sąsiadami, ale także umożliwił Amerykanom otaczanie brytyjskich posiadłości na północy ze wszystkich stron. Wypowiedź amerykańskiego generała Welbridge'a na przyjęciu na cześć delegacji rosyjskiej dodała paliwa do ognia. Jego znaczenie było następujące: na planecie znajdują się dwie znaczące półkule, zachodnia i wschodnia, a jedna powinna być personifikowana przez Stany Zjednoczone, a druga przez Rosję. Oczywiście była to tylko subtelna gra dyplomatyczna, ale faktem jest, że Rosjanie poważnie wsparli Amerykanów w ich elewacji.
Bezpośredni transfer
Podpisanie umowy nastąpiło trzydziestego marca1867 rok w Waszyngtonie. Został sporządzony w języku francuskim i angielskim, które w tym czasie były językami dyplomatycznymi. Co ciekawe, żaden oficjalny tekst w języku rosyjskim po prostu nie istnieje. Zgodnie z warunkami traktatu, Alaska przejechała cały półwysep do Ameryki, a także linię brzegową dziesięć mil na południe.
Senat amerykański, choć wątpił w celowość takiego zakupu, ale większość jego członków poparła umowę.
18 października 1867 roku Alaska już jestoficjalnie przekazane Amerykanom. Ze strony Rosji A. A. Peshchurov, specjalny komisarz rządowy, kapitan drugiego stopnia, podpisał protokół o przeniesieniu tego terytorium. Co ciekawe, ale tego dnia wprowadzono kalendarz gregoriański. Dlatego mieszkańcy Alaski obudzili się osiemnastego października, chociaż poszli spać piątego października. Dlatego jeśli odpowiedź na pytanie o rok, w którym Alaska została sprzedana Ameryce, odpowiedź jest jednoznaczna, to nie jest dzień podpisania umowy.
Mistycyzm
W dniu 18 października 1867 r. W połowieCzwartego dnia zmieniono flagę na maszcie flagowym przed domem władcy Alaski. Rosyjskie i amerykańskie wojska ustawiły się w rzędzie, a na sygnał jeden z podoficerów z każdej strony zaczął obniżać pręt podniesiony podczas kampanii rosyjsko-amerykańskiej. Sama ceremonia odbyła się jednak w atmosferze wielkiej powagi, dopóki flaga uwikłana na samym szczycie lin nie spowodowała zerwania falina.
Z rozkazu kilku marynarzy rzuciło sięwdrapuj się, by rozplątać pozostałą tkaninę ze sztandaru, który wisiał w strzępach na maszcie. Jednak nikt nie zdawał sobie sprawy, że marynarz, pierwszy przed nim, nie powinien krzyczeć z dołu, aby nie rzucił sztandaru, ale miałby z nim łzy. A kiedy spadł na wierzch, flaga spadła na rosyjskie bagnety. Ten incydent wydawałby się tajemnicą być znakiem, ale w tej chwili nikt nie wpadł na pomysł, by o tym pomyśleć. Ogólnie historia przeniesienia Alaski do Ameryki jest owiana tysiącami mitów, ale wiele z nich nie jest prawdą.
Szkło i jego misja
Znaczącą rolę w sprzedaży Alaska grałdyplomata Glass. Od 1850 r. Był Chargé d'affaires ambasady rosyjskiej w Stanach Zjednoczonych, a od 1854 r. Objął stanowisko rosyjskiego wysłannika. Jego żona była Amerykanką, więc był dość zintegrowany z najwyższymi kręgami społeczeństwa amerykańskiego. Tak szerokie kontakty pomogły mu, przyczyniły się do realizacji transakcji. Rosyjski dyplomata aktywnie lobbował na rzecz interesów rosyjskiego cesarza. Aby przekonać Senat do podjęcia decyzji o zakupie Alaski, Glass podał łapówki, wykorzystując wszystkie swoje powiązania. Aleksander II wyznaczył mu wynagrodzenie w wysokości dwudziestu pięciu tysięcy dolarów, a także emeryturę w wysokości sześciu tysięcy rubli.
Edward Andreevich zaraz po sprzedaży Alaskikrótko przybył do Petersburga, ale wkrótce pojechał do Paryża. Do końca życia ten dyplomata unikał rosyjskiego społeczeństwa, ale to także jego. Po historii Alaski za szkłem zachowano rozgłos. I miał swoje własne powody.
Gdzie są pieniądze?
Głównym pytaniem historycznym nie jest to, jaki rok sprzedano Alasce Ameryce, ale o tym, skąd pochodzą pieniądze uzyskane z tej transakcji.
Barc Orkney, na pokładzie, który takdługo oczekiwany ładunek dla państwa rosyjskiego, 16 lipca 1868 r., zatonął już w drodze do Petersburga. Nadal nie wiadomo, czy było na nim złoto, czy nie opuściło Albionu. Co więcej, firma ubezpieczeniowa ogłosiła się całkowicie bankrutem, a zatem Rosjanie tylko częściowo zrekompensowali szkody. Rothschildowie nie mogli spłacić długu, ale carska Rosja straciła jednak ogromny kawałek ziemi.
Błędy i przypuszczenia
Historia sprzedaży Alaski przez Rosję do tej poryrodzi różnego rodzaju osądy i domysły. Ponieważ negocjacje prowadzone były w ścisłej tajemnicy, podpisanie umowy było długo ukryte. I dopiero rok później w "Roczniku dyplomatycznym" ogłoszono konwencję w języku francuskim. Tajemnica ta dała początek spekulacjom, że Alaska została wydzierżawiona Stanom Zjednoczonym przez okres dziewięćdziesięciu dziewięciu lat, a po wygaśnięciu tego okresu ponownie zostanie zwrócona Rosji. Taka błędna wersja stała się tak uporczywa, że gdy minął ten okres, w połowie ubiegłego stulecia zaczęto wysłuchiwać żądań, by ją odesłać. Ale niestety było to tylko złudzenie. Alaska nie została wynajęta i została sprzedana na zawsze.
Fakty
Co ciekawe, USA aktywnie działałyzwiększyło ich terytorium. Niewiele osób wie, że w 1803 roku Ameryka kupiła Francję Luizjanie z Francji za piętnaście milionów dolarów, a trzy razy później Hiszpania z powodzeniem przeniosła Florydę z Hiszpanii. I już dziesięć lat później, w 1818 roku, podczas procesu podziału "dziedzictwa", większość terytorium przeszła ze Stanów Zjednoczonych do Meksyku.
Nie mniej godne uwagi jest to, że oficjalnie Alaska stała się kolejnym państwem dopiero w 1959 r., A nie w ogóle w 1867 r., Kiedy została sprzedana.
