Kolonie Portugalii w różnych epokach

Kolonie Portugalii byłypołączenie dużej liczby terytoriów zamorskich, znajdujących się w różnych częściach świata - w Afryce, Azji i Ameryce Łacińskiej. Zniewolenie tych ziem i zamieszkujących je ludów trwało przez pięć stuleci, poczynając od XV i do połowy XX wieku.

Edukacja:

Historycznie Portugalia byłaprawie ze wszystkich stron otoczona silnymi hiszpańskimi królestwami i nie miała możliwości rozszerzenia swojego terytorium lądowego kosztem innych europejskich krajów. Ten stan rzeczy doprowadził do tego, że pod koniec XV wieku zaczęły się wielkie odkrycia geograficzne, dzięki aktywnej działalności portugalskich szlachciców i licznych elit handlowych. W rezultacie powstała jedna z największych potęg kolonialnych, która istniała w następnych kilku stuleciach.

Założyciel Imperium uważa Infantę Heinrich(Henrique) Żeglarz, który jest obsługiwany przez portugalskich żeglarzy zaczął odkryć dotychczas nieznane lądy, starając się dotrzeć do wybrzeży Indii, pokonując po Afryce. Jednak w chwili jego śmierci w 1460 roku jego ludzie nie dotarła nawet do równika, popłynął tylko do Sierra Leone i otworzył kilka wysp na Atlantyku.

Dalsza ekspansja

Następnie ekspedycje morskie odbyły się tymczasowozostały przerwane, ale nowy król zrozumiał doskonale, że jego państwo musi nadal otwierać inne ziemie. Wkrótce portugalscy żeglarze dotarli na wyspy Principe i Sao Tome, przekroczyli równik, aw 1486 dotarli do afrykańskiego wybrzeża. Jednocześnie ekspansja miała miejsce w Maroku, a fortece i nowe punkty handlowe zostały szybko wzniesione w Gwinei. Tak zaczęły powstawać liczne kolonie Portugalii.

W tym samym czasie inny sławnynawigator Bartolomeu Diash osiągnął Przylądek Dobrej Nadziei i okrążył Afrykę, udał się na Ocean Indyjski. W ten sposób był w stanie udowodnić, że ten kontynent nie był rozciągnięty do samego bieguna, jak wierzyli starożytni naukowcy. Jednak Dias nigdy nie widział Indii, ponieważ jego ludzie nie chcieli pójść dalej. Nieco później, uczyni to kolejny słynny badacz, który w końcu wypełnił zadanie ustawić więcej niż 80 lat temu Enrique Infante.

Tworzenie imperium

W 1500 roku inny marynarz pojechał do Indii - Pedro Alvarez Cabral, którego statki silnie zboczyły na zachód. Odkryli więc Brazylię - kolonię Portugalii, która natychmiast podlegała roszczeniom terytorialnym. Kolejni odkrywcy, João da Nova i Tristan da Cunha, zaanektowali świętą Helenę i Wniebowstąpienie dla imperium, a także cały archipelag nazwany imieniem tego drugiego. Ponadto w Afryce Wschodniej wiele małych nadmorskich muzułmańskich księstw zostało albo zniesionych, albo stało się wasalami Portugalii.

Odkrycia dokonano jeden po drugim w IndianinieOcean: w 1501 znalazł Madagaskar, a w 1507 - Mauritius. Następnie ścieżka portugalskich statków przeszła przez Morze Arabskie i Zatokę Perską. Socotra i Cejlon byli zajęci. Mniej więcej w tym samym czasie ówczesny władca Portugalii, Manuel I, ustanowił nowe stanowisko państwowe wicekróla Indii, w którego administracji znajdowały się kolonie w Afryce Wschodniej i Azji. Stali się Francisco de Almeida.

W 1517 Fernand Peres de Andrade odwiedził Kanton i nawiązał współpracę z Chinami, a po 40 latach Portugalczycy mogli zająć Makau. W 1542 r. Kupcy przypadkowo otworzyli drogę morską do japońskiego archipelagu. W 1575 rozpoczęła się kolonizacja Angoli. Tak więc w czasach rozkwitu imperium kolonie Portugalii znajdowały się w Indiach, w Azji Południowo-Wschodniej i na kontynencie afrykańskim.

Wielka monarchia

W 1580 zgodnie z tzw. Unią Iberyjską Portugalia połączyła się z sąsiednią Hiszpanią. Dopiero 60 lat później udało jej się przywrócić jej państwowość. Tutaj pojawia się uzasadnione pytanie: czy w tych latach Portugalia była kolonią Hiszpanii? Niektórzy historycy dają pozytywną odpowiedź. Faktem jest, że związek przez całe swoje istnienie prowadził upartą walkę z tak dynamicznie rozwijającą się potęgą morską jak Holandia, która zdobyła coraz więcej terytoriów w Afryce, Ameryce Łacińskiej i Azji. Hiszpańscy monarchowie bronili i rozszerzali tylko swoje posiadłości, nie martwiąc się o sprzymierzone ziemie. Dlatego historycy sformułowali opinię, że Portugalia jest kolonią Hiszpanii od 1580 do 1640 roku.

Pod koniec XVI wieku zdobywcy nadal trwająjego ekspansja w głąb Azji. Teraz ich działania zostały skoordynowane z Goa. Udało im się zdobyć Dolną Birmę i planowali podbić Jaffnę, ale zajęli tylko niewielką wyspę Mannar. Wiadomo, że Brazylia była własnością Portugalii, której kolonia przyniosła jej znaczne dochody. Jednak książę Moritz, który działał w interesie firmy z Indii Zachodnich, należącej do Holendrów, zadał Portugalczykom kilka dość upokarzających porażek. Z tego powodu w Brazylii pojawiła się ogromna grupa obcych terytoriów, obecnie należących do Holandii.

Po rozwiązaniu związku i nabyciu Portugaliipaństwowość, w 1654 roku przywróciła swoją władzę nad Luandą i Brazylią, ale Holendrzy podbili nowe ziemie w Azji Południowo-Wschodniej. Z całego terytorium Indonezji opuściła tylko Timor Wschodni, który stał się przedmiotem traktatu lizbońskiego, podpisanego w 1859 roku.

Podbój Czarnego Kontynentu

Pojawiły się pierwsze kolonie Portugalii w Afrycepoczątek XV wieku. Znani marynarze i ich zespoły, docierając na stały ląd, dokładnie badali lokalne rynki, a także zwracali szczególną uwagę na dostępność zasobów naturalnych. Ceuta, położona w północnej Afryce, prowadziła ożywioną wymianę handlową między Europejczykami i Arabami, której głównym surowcem są złoto, kość słoniowa, przyprawy i niewolnicy. Mieszkańcy zrozumieli, że mogą znacznie wzbogacić się, jeśli wzięli to wszystko pod swoją kontrolą. Nawet w czasach Heinricha Nawigatora wiadomo było, że w Zachodniej Afryce istnieją bogate rezerwy złota. To nie mogło nie zainteresować Portugalczyków, którzy planowali przejęcie kolonii na Czarnym Lądzie.

Ze względu na złoża metali szlachetnych w 1433 r Zorganizowano wyprawę do ujścia Senegalu. Tam natychmiast uformował osadę Argim. Już po ośmiu latach tych miejsc dostarczono pierwszy statek, który przewoził ładunek złota i niewolników do kraju.

Muszę powiedzieć, że Portugalia z jej ekspansjąwspierał Kościół katolicki, kierowany przez Papieża, który dał jej wszystkie prawa do przejęcia i posiadania wszystkich afrykańskich terytoriów. Nic więc dziwnego, że przez prawie sto lat żaden z okrętów należących do innych krajów europejskich nie zacumował na tych wybrzeżach. W tym czasie Portugalczycy zdobyli nową wiedzę, sporządzili dokładne mapy obszaru, a także opracowali najlepsze dokumenty nawigacyjne. Początkowo chętnie współpracowali z Arabami i dzielili się z nimi swoimi doświadczeniami z podróży, a w dużej mierze z tego powodu Benin był zaliczany do kolonii w 1484 r., A później Liberia i Sierra Leone.

Kurs państwowy

Jak wiadomo z historii Czarnego Lądu,tutaj najeźdźcy prowadzili dobrze przemyślaną tajną i agresywną politykę. Po otwarciu szlaku morskiego na subkontynent indyjski, który biegnie wzdłuż wybrzeża Afryki, portugalski starannie ukrył dane nie tylko na temat wszystkich wypraw wyposażonych, ale także na ziemi chwycił. Ponadto kontynent został zalany tłumami szpiegów pracujących dla nich, którzy gromadzili informacje o lokalnych stanach. W szczególności byli zainteresowani wielkością krajów, ludności i armii. Wszystkie uzyskane w ten sposób dane były przechowywane w ścisłej tajemnicy, tak aby konkurenci, tacy jak Wielka Brytania, Francja i Holandia, nie mogli ich przejąć.

W XVI wieku imperium portugalskie osiągnęło swojekwitnące, podczas gdy inne europejskie mocarstwa często doświadczały trudnych czasów wojennych i dlatego nie mogły ingerować w swoją politykę kolonialną Nie jest tajemnicą, że afrykańskie plemiona praktycznie nie przestały walczyć między sobą. Ta sytuacja była pod ręką dla Portugalczyków, ponieważ tubylcy łatwo wpadli pod wpływ Europejczyków.

Dziedzictwo

Dominacja kolonialna w Afryce, która trwaław ciągu pięciu wieków praktycznie nie przynosiły korzyści podbitym słabo rozwiniętym krajom, z wyjątkiem, być może, nowych upraw, takich jak maniok, ananas i kukurydza. Nawet kultura i religia Portugalczyków nie zakorzeniły się tutaj z powodu ich niezwykle agresywnej, a więc nienawistnej polityki.

Na tych ziemiach nie ma technicznych innowacji.wprowadzone celowo, ponieważ nie było to korzystne dla kolonistów. Na tej podstawie można wywnioskować, że dawne kolonie Portugalii i ich zniewolone ludy otrzymały więcej szkód niż pożytku z ekspansji. Dotyczy to szczególnie sfery duchowej i społecznej zarówno na Zachodzie, jak iw Afryce Wschodniej.

Indie - kolonia Portugalii

Rozpoczęto żeglugę morską na subkontynent indyjskiświatowej sławy portugalski nawigator Vasco da Gama. Po długiej podróży on i jego statki, okrążając kontynent afrykański, weszli wreszcie do portu w mieście Calicut (obecnie Kozhikode). Stało się to w 1498 roku, a po 13 latach staje się kolonią portugalską.

W 1510 Książę Alfonso de Albuquerque gruntownie ufortyfikowany w Goa. Od tego momentu rozpoczęła się historia portugalskiej kolonizacji Indii. Od samego początku książę zamierzał przekształcić tę ziemię w twierdzę, aby dalej penetrować swój lud w głąb półwyspu. Nieco później konsekwentnie zaczął nawracać miejscową ludność na chrześcijan. Warto zauważyć, że wiara się zakorzeniła, ponieważ jak dotąd odsetek katolików na Goa jest znacznie wyższy niż w pozostałych Indiach i stanowi około 27% ogółu ludności.

Koloniści prawie natychmiast przystąpili do budowaniaOsiedla w stylu europejskim - Old Goa, ale miasto w obecnej formie zostało wzniesione już w XVI wieku. Od tego czasu stała się stolicą portugalskich Indii. W ciągu następnych dwóch stuleci, z powodu szalejących w tych miejscach epidemii malarii, ludność stopniowo przeniosła się na przedmieścia Panaji, które później stało się stolicą kolonii i przemianowano ją na New Goa.

Utrata terytorium Indii

W 17 wieku, więcej niżpotężna flota angielska i holenderska. W rezultacie Portugalia utraciła część swego niegdyś rozległego terytorium położonego na zachodzie kraju, a na początku ubiegłego stulecia mogła kontrolować tylko niewielką część swoich ziem kolonialnych. Trzy regiony przybrzeżne pozostały pod jej rządami: wyspy na wybrzeżu Malabar, odpowiednio Daman i Diu, dołączyły w roku 1531 i 1535, i Goa. Ponadto Portugalczycy skolonizowali wyspę Salset i Bombaj (obecny Mumbaj jest obecnie jednym z największych miast Indii). W 1661 r. Stał się własnością brytyjskiej korony jako posag księżniczki Katarzyny de Bragans do króla angielskiego Karola II.

Miasto Madras (pierwotnie nazywane portemSao Tome) również zbudowali Portugalczycy w XVI wieku. Później to terytorium zostało przejęte przez Holendrów, którzy zbudowali niezawodne fortyfikacje w Pulicata na północ od dzisiejszego Chennai.

Tutaj kolonie Portugalii istniały dodo połowy ubiegłego wieku. W 1954 r. Indie zdobyły najpierw Nagara Haveli i Dadrę, aw 1961 r. Goa ostatecznie stała się częścią tego kraju. Portugalski rząd uznał niepodległość tych ziem dopiero w 1974 r. Nieco później, cztery regiony zostały połączone w dwa terytoria, zwane Dadrą i Nagar Haveli, a także Daman i Diu. Teraz te dawne kolonie Portugalii znajdują się na liście najbardziej popularnych ośrodków turystycznych w Indiach.

Początek rozkładu

Do XVIII wieku Portugalia traci swoją dawnąpotęga imperium kolonialnego. Wojny napoleońskie w znacznym stopniu przyczyniły się do utraty Brazylii, po której nastąpił spadek gospodarczy. Potem nastąpiła eliminacja samej monarchii, która nieuchronnie doprowadziła do zaprzestania ekspansjonizmu i późniejszego odrzucenia pozostałych kolonii.

Wielu badaczy wierzy w porażkęwersja, którą Portugalia jest kolonią Francji podczas wojen napoleońskich. Najprawdopodobniej była to jedna z republik wasalnych. Pod koniec XIX wieku Portugalia próbowała ocalić resztki swoich dóbr, opracowując specjalny plan zjednoczenia Mozambiku i Angoli, przedstawiony na konferencji imperiów kolonialnych w Berlinie. Nie udało mu się jednak napotkać opozycji i ultimatum Wielkiej Brytanii, które ujawniła w 1890 roku.

Walcz o niepodległość

Na początku i połowie ubiegłego wieku z długiegoDawniej lista kolonii Portugalii, tylko Wyspy Zielonego Przylądka, Indian Diu, Daman i Goa, chińskie Makau i Mozambik, Gwinea Bissau, Angola, Principe, Sao Tome i Wschód Timor

Ustanowiono faszystowski reżim w krajudyktatorzy Caetana i Salazar również nie przyczynili się do procesu dekolonizacji, który do tego czasu obejmował posiadanie innych europejskich imperiów. Jednak na okupowanych terytoriach wciąż działały lewicowe organizacje rebeliantów, które walczyły o niepodległość swoich ziem. Na to rząd centralny odpowiedział niezmienionym przerażeniem i specjalnie zaprojektowanymi działaniami wojskowymi.

Wniosek

Portugalia jako imperium kolonialne zniknęładopiero w 1975 r., kiedy zasady demokratyczne zostały przyjęte w kraju. W 1999 r. ONZ oficjalnie odnotowało utratę terytorium zamorskiego - Timoru Wschodniego po tak zwanej rewolucji goździków. W tym samym roku zwrócono byłą kolonię Portugalii w Chinach, Makau (Makau). Teraz jedynymi pozostałymi terytoriami zamorskimi są Azory i Madera, które są częścią tego kraju jako autonomiczne.