Nomenklatura związków organicznych

W literaturze chemicznej i życiu codziennymużywaj nazw biologicznych związków organicznych opartych na różnych systemach nazewnictwa. Istnieje potrzeba zapoznania się z ich podstawowymi zasadami.

Nomenklatura związków organicznych.

W naszych czasach na nazwę tego samegoSubstancje organiczne często wykorzystują trzy nomenklaturę: historyczne, albo trywialne (w języku francuskim oznacza przypadkowy, nieoryginalny) racjonalne (smart, nadaje) i naukowe lub systematyczne naukowej opracowanej IUPAC.

Trywialna nomenklatura związków organicznychpowstały przypadkowo, gdy odkryto substancję organiczną. Nazwy często odzwierciedlają ze źródeł naturalnych, z których pierwsze pochodzą związek organiczny (etanol, mocznik, cukier trzcinowy, mleczan, octan, cytrynian, kwas mrówkowy), sposoby wytwarzania substancji (ester osłony wosk), rodziny naukowcy odkryli związek (kwas Lewisa węglowodoru Chichibabina, ketony Michlera). Czasami takie nazwy były przypadkowe (metan, aceton, asparagina, węglowodany).

Racjonalna nomenklatura związków organicznych

Opiera się na trywialnych nazwachproste substancje typowe dla tej klasy związków organicznych w cząsteczce jedno albo kilka atomów wodoru, podstawiony jest przez inny atom lub grupy atomów. Na przykład etan w racjonalnej nomenklaturze nazywa się metanem metanu; Alkohol etylowy (pochodna najprostszego alkoholu karbinolu) - metylokarbinol; kwas propionowy - octan metylu, itp. Jednak w przypadku bardziej złożonych biostruktur ta nomenklatura substancji organicznych jest nieodpowiednia. Dlatego też konieczne utworzenie nowej nomenklaturze naukowej, która biosoedineniya nazwa i jej struktura powinna pasować do siebie.

Naukowa nomenklatura związków organicznych,Utworzony IUPAC jest najdokładniejszy z powyższych. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, każda substancja organiczna lub otwarte wcześniej syntetyzowany i syntetyzowane w naszych czasach, jest przypisany do nazwy naukowej, która jest używana przez chemików na całym świecie.

Podstawy nomenklatury zostały zatwierdzone z inicjatywyNiemiecki chemik organiczny A. Hoffmann (1818-1892) w 1892 roku na Międzynarodowym Kongresie Chemików w Genewie (tej nomenklatury związków organicznych nazywany Genewa). Wraz z rozwojem chemii organicznej został on udoskonalony i uzupełniony. Na Kongresie IUPAC w Londynie (1947) zostały opracowane i zatwierdzone przez obecną sytuację jako „nomenklaturą IUPAC Regulaminem” nazwach związków organicznych.

Z IUPAC (Genewa), stałyKomisja, otwarte i syntezowane nowe związki organiczne podają dokładne nazwy naukowe. W byłym ZSRR opublikował trzy tomy „reguł nomenklatury IUPAC” (1 i 2 tomach 1979, trzeci - t .. 1983). Zgodnie z tych związków tytułowych reguły składa się z konstrukcji słownej oznaczenie i fragmentów opatrzone sposobu komunikacji fragmenty.

Istnieją cztery sposoby na tworzenie nazwIUPAC: 1) zastępcze - jako podstawa do podejmowania jeden tytuł z blachy, a drugi jest uważany jako podstawnik atom wodoru, na przykład, (C6H5) 2CH - difenylometanu, 2) sprzęgu, przy czym nazwa związku zbudowany z kilku jednakowych cząsteczek, takich jak C6H5-C6H5 - bifenyl; 3) funkcyjne rodniki, w którym podstawa tutaj ma nazwę grupy funkcyjnej i rodników nazwy, takie jak CH = CHC1 - chlorek winylu, 4) nomenklatury zastępczej odmianą stosuje się nazewnictwo wodoru, organiczne związki składają się z cząsteczek, które zawierają atomy nekarbonovye.

W codziennej pracy często korzystają z zasad radykalnej metody funkcjonalne i zastępcze nomenklatury IUPAC.