Beta-adrenolityki
Leki należące do tej grupySubstancje te są stosowane w leczeniu głównej choroby serca: choroby niedokrwiennej serca (w tym ostre zawały mięśnia sercowego, profilaktyki dusznicy bolesnej), nadciśnienia tętniczego, tachyarytmii, przewlekłej niewydolności serca.
Beta-adrenoblockery pełnią funkcję konkurencyjnych antagonistów noradrenaliny, adrenaliny i innych substancji, które mają właściwości beta-adrenomimetyki na adrenoreceptorach.
Skuteczność stosowania substancji z tej grupybezpośrednio zależy od stanu współczulnego układu nerwowego. Wraz ze wzrostem pracy tego systemu substancje działają bardziej efektywnie na organizm ludzki. I odwrotnie. W szczególności ich skuteczność wzrasta z różnych patologii serca, którym towarzyszy stresujących warunkach, nadczynności tarczycy, palących (nikotyny wzrasta sympatyczny ton).
Leki tego farmakologicznegogrupy są podzielone na trzy typy: mieszane, nieselektywne i selektywne. Adrenoblkery beta: atenolol, metoprolol, acetafutolol, bisoprolol, esmolol - są trzeciego typu. Nieselektywne leki są reprezentowane przez propranolol, nadolol, pindolol, penbutalol, tymolol, oxprenolol, sotalol. Mieszane adrenoblockery: labetalol, karwedilol.
Aplikacja
Główna patologia serca, w którejstosuje beta-blokery, choroba niedokrwienna serca. Mechanizm działania substancji polega na blokowaniu beta adrenoreceptorów, co prowadzi do zmniejszenia wszystkich funkcji serca: kurczliwości, przewodzenia, pobudliwości, automatyzmu. Rezultatem jest zmniejszenie czynności serca, objawiające się zmniejszeniem częstotliwości skurczów serca, objętości wyrzutowej i pojemności minutowej serca. Zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen znacznie się zmniejsza, a tym samym zapewnia skuteczne zapobieganie atakom dławicy piersiowej. Leki w tej grupie zmniejszają ryzyko nagłej śmierci u pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego.
W celu złagodzenia ataków tachyarytmii równieżstosuje się beta-blokery. Zmniejszenie częstotliwości skurczów mięśnia sercowego, opóźnienie przewodzenia przedsionkowo-komorowego wyjaśnia ten efekt terapeutyczny. Bardziej widoczne działanie leków obserwuje się w przypadku arytmii przedsionkowych.
Substancje lecznicze, które mają betadziałanie blokujące, odnoszą się do jednej z pięciu klas substancji przeciwnadciśnieniowych. Są stosowane w leczeniu każdego stadium nadciśnienia tętniczego, a także w leczeniu objawowego typu choroby. Mechanizm działania beta-adrenolityków składa się z czterech komponentów: zmniejszenia czynności serca, zahamowania układu renina-angiotensyna, zmniejszenia napięcia w centrum naczynioruchowym, zmniejszenia całkowitej obwodowej oporności krwi.
Do leczenia przewlekłej niewydolności sercastosowane są adrenoblockery. Preparaty z tej grupy usuwają nadmierny wpływ współczulnego układu nerwowego na serce. Zmniejsza to niekorzystny wpływ adrenaliny i norepinefryny na serce, zmniejsza aktywność beta-adrenoreceptorów, spowalnia częstotliwość skurczów serca. Jednak stosowanie nadmiernych dawek tych leków może pogorszyć niewydolność serca.
Beta-adrenolityki są również skutecznie stosowanedo leczenia jaskry otwartego kąta. Przyczyniają się one do zmniejszenia wydzielania płynów w ciele rzęskowym. W związku z tym ciśnienie wewnątrzgałkowe maleje, a objawy znikają.
Do leczenia ataków migreny stosuje sięmetoprolol, atenolol, tymolol i nadolol. Ich działanie tłumaczy się skurczem naczyń mózgowych, agonistyczną aktywnością leków do receptorów serotoninowych w ośrodkowym układzie nerwowym.
