Dzień zniesienia oblężenia Leningradu

Wielka Wojna Ojczyźniana ... Nie, to nie tylko fakthistoria, to część nas, to my sami. Każdy obywatel przestrzeni postsowieckiej, bez względu na wiek i płeć, narodowość i religię - rozumie, czym jest "ta sama wojna" i nie mamy prawa o niej zapomnieć.

Jedno z centralnych i najstraszniejszych wydarzeń II wojny światowejnależy uznać za blokadę Leningradu, obecnie wielkiego i kwitnącego w Petersburgu. 900 (lub bardziej precyzyjnie, 871) dni, a tak wiele nocy - to jest czas trwania blokady Leningradu, krótka, które można powiedzieć w jednym zdaniu: wielki smutek ludzi. Dzień złamanie blokady Leningradu, dzisiaj jest oficjalnie dni chwały wojskowej.

Okropne statystyki: ponad 700 tysięcy. ludzie zmarli w tych strasznych latach, 650 tysięcy z nich umarło z głodu. I tylko z małym 3% były ofiarami bombardowania i ostrzału. Ale najgorsze było to, że dzieci umierały, dzieci pozostawały zupełnie same i musiały (niektóre, jeśli mogły) i jakoś chować dorosłych ...

Krwawe oblężenie rozpoczęło się 8 września 1941 r. Historia tej tragedii pochodzi jednak znacznie wcześniej, począwszy od lata 41., kiedy wojska niemieckie zaczęły ostrzeliwać i bombardować miasto, a także przecinały żelazne ślady - wątek, który łączył Leningrad z całym krajem. Zgodnie z planem "Barbarossa", Leningrad, wszyscy jego mieszkańcy, a także żołnierze broniący go, muszą zostać całkowicie zniszczeni. Plan się nie powiódł, wojska Reichstagu nie zdołały się przebić. Następnie zdecydowano się na krnąbrny gradobicie. Jedynym ratunkiem było jezioro Ładoga na lodowej skorupie, z której 22 listopada 1941 r. Powstała słynna "Droga Życia". Zgodnie z tym, pod nieskończoną armatą faszystowskich dział, samochody z produktami żywnościowymi przeniosły się - tam i ewakuowano mieszkańców - z powrotem. Jezioro uratowało życie prawie 1,5 miliona ludzi. Ale jak daleko minął dzień zniesienia blokady miasta Leningradu ...

Pierścień wroga był w stanie przebić się przez 18Styczeń 1943 Operacja Iskra zakończyła się przywróceniem zaopatrzenia miasta. Ale dopiero rok później, 27 stycznia 1944 r., Przyszedł najprawdopodobniej niezapomniany dzień dla dzisiejszych Petersburgowców - dnia zniesienia blokady Leningradu. Operacja o nazwie "January Thunder" wyrzuciła wroga na wiele kilometrów od granicy miasta.

Historia blokady Leningradu nie byłaby kompletna bezopisy i trwałość wykorzystać zwykłych ludzi, konwencjonalny Leningrad. Nic dziwnego, że wielki poeta kazachski Dzhambul Dzhabayev podnieceniu napisał: „Ludzie z Leningradu, moje dzieci! Leningraders, moja duma! ". Rzeczywiście, duma, duma całego kraju ...

Podczas oblężenia, wydanie nie ustało na jeden dzieńprodukty wojskowe w fabrykach. Pracowali wszyscy - mężczyźni, kobiety, starzy ludzie, nastolatkowie, dzieci - w omdlonym stanie głodu. Nie stawaj się przeszkodą i ciągłym bombardowaniem zakładu w Kirowie. Jeśli we wrześniu i październiku alarm powietrzny, podczas którego wszyscy opuścili swoje miejsca pracy i ukryli się w schronach, ogłoszono dowolną liczbą samolotów wroga, wkrótce postanowiono nie opuszczać pracy z nalotem 1-2 lotników. Ojczyzna potrzebowała broni, wszyscy doskonale to rozumieli ...

Aż do momentu, gdy nadszedł dzieńzniesienie blokady Leningradu, nie pozostanie na uboczu i jego elity kulturalnej. Teatry, biblioteki, muzea pozwoliły poczuć przynajmniej trochę Leningraderów, w których żyją. Na scenie ustawione nowych dramatów, audycji radiowych, w których ludzie są nie tylko najnowsze wiadomości, ale również otrzymał wsparcie od pisarzy, poetów, mówców. Prawie miasto nie przetrwa bez tego wszystkiego ...

Ta data, dzień zniesienia oblężenia Leningradu, nigdy nie zapomnimy. Po prostu niemożliwe jest zapomnieć!