Hieroglify to co? Chińskie i japońskie hieroglify i ich znaczenie

Niektóre systemy pisania mają specjalne znaczenieznak, na którym się opierają, hieroglif. W niektórych językach może oznaczać sylabę lub dźwięk, w innych - słowa, pojęcia i morfemy. W tym drugim przypadku nazwa "ideogram" jest bardziej powszechna.

Poniższy rysunek pokazuje starożytne hieroglify.

Historia hieroglifów

W tłumaczeniu z języka greckiego nazwa "hieroglif"oznacza "święty list". Po raz pierwszy rysunki takiego planu pojawiły się w Egipcie jeszcze przed naszą erą. Po pierwsze, hieroglify oznaczały litery, to znaczy ideogramy, a nieco później były znaki, które oznaczały słowa i sylaby. Jednocześnie interesujące jest, że tylko litery spółgłoskowe były reprezentowane przez znaki. Nazwa pochodziła z języka greckiego, ponieważ jako pierwsi widzieli na kamieniu niezrozumiałe listy do nich. Sądząc po kronikach egipskich i niektórych mitach, hieroglify zostały wymyślone przez boga Tota. Uformował je, aby zachować na piśmie część wiedzy zdobytej przez Atlantów.

Ciekawe, że w Egipcie, punkt orientacyjnypisanie wydawało się już w pełni ukształtowane. Wszystko, co naukowcy i rząd robili, to uprościć. Przez długi czas hieroglify i ich znaczenie były niezrozumiałe dla Europejczyków. Dopiero w 1822 roku Chapollon zdołał w pełni przestudiować egipskie znaki na kamieniu z Rosetty i znaleźć ich dekodowanie.

W latach pięćdziesiątych XIX wieku niektórzy artyścipracując w stylu ekspresjonizmu i tashizmu, byli głęboko zaangażowani na Wschodzie. Dzięki temu powstał przepływ związany z azjatyckim systemem znaków i kaligrafią. Oprócz starożytnego Egiptu, chińskie znaki i japoński były powszechne.

Sztuka hieroglificzna

Dzięki pędzelkowi (tematowi, który zwykle się pisze)znaki), można ozdobić hieroglify i nadać im bardziej elegancką lub formalną formę. Sztuka posiadania pięknego pisma nazywa się kaligrafią. Występuje powszechnie w Japonii, Malezji, Korei Południowej i Północnej, Chinach i Wietnamie. Mieszkańcy tych krajów taką sztukę nazywali pieszczotliwie "muzyką dla oczu". Równocześnie często odbywają się wystawy i konkursy poświęcone pięknemu pisaniu.

Hieroglify - to nie tylko napisany system niektórych krajów, ale także sposób na wyrażenie siebie.

List ideograficzny

Pisanie ideograficzne w tej chwilijest szeroko rozpowszechniony tylko w Chinach. Początkowo powstało, aby uprościć pisanie, zwiększyć jego dokładność. Ale w ten sposób zauważa się jeden minus: taki system pisania nie był połączony. Z tego powodu stopniowo zaczęła opuszczać codzienne życie ludzi. Teraz litera ideograficzna charakteryzuje chińskie znaki. A ich znaczenie przypomina starożytne. Jedyna różnica polega na sposobie pisania.

Chińskie pismo

Pisane jest chińskie pisaniehieroglify, które oznaczają poszczególne sylaby i słowa, jak już wspomniano powyżej. Powstał w II wieku pne. Obecnie jest ich ponad 50 tysięcy, ale używa się tylko 5 tysięcy, w starożytności takie pisma były używane nie tylko w Chinach, ale także w Japonii, Korei, Wietnamie, co miało ogromny wpływ na kształtowanie ich kultur. Chińskie hieroglify stały się podstawą krajowych systemów znaków. A do tej pory są one szeroko stosowane.

Pochodzenie chińskich znaków

Rozwój chińskiego pisania jest nie tylkoodbił się na całym narodzie, ale miał też ogromny wpływ na sztukę światową. W XVI wieku pne powstały hieroglify. W tym czasie ludzie pisali o kościach i skorupach żółwi. Dzięki wykopaliskom archeologów i dobrze zachowanym szczątkom naukowcom łatwiej było zdemontować starą literę. Znaleziono ponad 3 tysiące znaków, ale komentarze dano tylko około 1.000 Współczesna forma tego pisma została nabyta dopiero po pełnym sformułowaniu mowy ustnej. Chińskie znaki to ideogram, który oznacza słowo lub sylabę.

Japoński list

Pisanie Japonii oparte jest na sylabach ilitery alfabetu. Około 2 tysięcy hieroglifów zostało pożyczonych od ludów chińskich, aby używać tych części słów, które się nie zmieniają. Resztę zapisuje się za pomocą kanału (sylabicznego alfabetu). Jest on podzielony na dwie wersje: katakana i hiragana. Pierwszy używany jest do słów pochodzących z innych języków, a drugi do czysto japońskiego. Ta technika wydawała się najbardziej odpowiednia.

Zasadą jest, że japońskie znaki na liście są czytane od lewej do prawej, w przypadku pisania poziomego. Czasami istnieje kierunek od góry do dołu, a także od prawej do lewej.

Pochodzenie japońskich znaków

Japoński pismo zostało utworzone przez próbki,błędy i uproszczenie. W dokumentach trudno było ludziom używać wyłącznie chińskiego. Teraz formacja języka - pytanie, które powoduje ciągłą debatę. Niektórzy naukowcy przypisują to czasowi podboju japońskich wysp, a inni - epoce Yayoy. Po wprowadzeniu chińskiego skryptu przemówienie ustne narodu uległo wielkiej zmianie.

W latach 90. XIX wieku rząd poprawiłwszystkie hieroglify, które łączyły kombinację kilku rodzajów naraz i pozwalały na użycie tylko 1800 sztuk, podczas gdy w rzeczywistości było ich znacznie więcej. Teraz, dzięki wpływom kultury amerykańskiej i innych kultur zachodnich, oficjalna mowa praktycznie zniknęła, slang staje się bardziej znaczący. Z tego powodu zmniejszyła się różnica między dialektami.

Pojawienie się systemu pisma w Japonii

Kiedy japoński rząd zdecydował się stworzyćSystem język, pierwsze znaki (to jest jej podstawowym środkiem) zostały zaczerpnięte z chińskim piśmie. Impreza była ze względu na fakt, że w dawnych czasach na wyspach japońskich często mieszkają Chińczycy, którzy przynieśli różne rzeczy, przedmioty i książki. Nie wiadomo, w jaki sposób rozwinęły się w tym czasie japońskie hieroglify. Niestety nie ma prawie żadnych danych na ten temat.

Rozwój buddyzmu w kraju mocno dotkniętypisanie. Ta religia przyszła dzięki koreańskiej ambasadzie, która przybyła do stanu i przyniosła różne rzeźby i teksty Buddy. Pierwszy raz po pełnym wprowadzeniu chińskiej litery do życia w Japonii ludzie używali podczas pisania obcych słów. Jednak po kilku latach pojawił się dyskomfort, ponieważ rodzimy język narodu był nieco inny i był prostszy. Problemy pojawiły się również podczas pisania własnych nazw, w których będą używane chińskie znaki. To przez długi czas martwiło Japończyków. Problem polegał na tym, że w języku chińskim nie było słów i dźwięków, które należałoby uwzględnić w dokumencie.

Pomysł rozbicia specjalnych japońskich słów nakilka części, które mają sens, całkowicie się nie powiodło. W tym przypadku trzeba było zapomnieć o poprawnym czytaniu. Jeśli nie rozprasza cię znaczenie, to te części słowa powinny zostać przydzielone, aby czytelnik zrozumiał, że ma do czynienia ze słowami, których znaczenia można zaniedbać. Problem ten istniał wystarczająco długo i trzeba go było rozwiązać, nie wychodząc poza granice chińskiego pisma.

Niektórzy naukowcy ostatecznie zaczęli wymyślaćspecjalne znaki, za pomocą których można by przeczytać tekst napisany po chińsku po japońsku. Kaligrafia oznaczało, że każdy znak musi być umieszczony w klimatyzowanej placu, aby nie naruszać granic całego listu. Japończycy postanowili podzielić go na kilka części, z których każda pełniła swoją funkcję funkcjonalną. Od tego czasu hieroglify (chiński) i ich znaczenie dla Japonii zaczęły powoli znikać w zapomnieniu.

Kukai to osoba, która (jeśli wierzysz w legendę)stworzony hiragana (pierwszy japoński skrypt). Ze względu na rozwój w sferze hieroglifów stworzono specjalne systemy pisania oparte na fonetyce. Nieco później, dzięki uproszczeniu kształtu hieroglifów, pojawiła się katakana, która stała się mocno używana.

Japonia już wtedy pożyczałauporządkowane pisanie w Chinach ze względu na ich sąsiedztwo terytorialne. Ale rozwijając i zmieniając symbole znaków dla siebie, ludzie zaczęli wymyślać pierwsze japońskie hieroglify. Japończycy nie mogli używać chińskiego listu w jego oryginalnej formie, choćby dlatego, że nie było w nim żadnej zmiany. To rozwinięcie języka nie ustało. Kiedy naród zapoznał się z innymi systemami (opartymi na hieroglifach), przyjmując ich elementy piśmienne, uczyniła swój język bardziej unikalnym.

Komunikacja hieroglifów z językiem rosyjskim

Teraz bardzo popularny tatuaż w formie japońskiej iChińskie znaki. Dlatego musisz znać znaczenie hieroglifów po rosyjsku, zanim wprowadzisz je do swojego ciała. Najlepiej używać tych, które oznaczają "dobre samopoczucie", "szczęście", "miłość" i tak dalej. Przed wizytą u tatuatora najlepiej sprawdzić znaczenie w kilku źródłach naraz.

Parodia jest również popularna w krajach rosyjskojęzycznychna azjatyckich postaciach. Rosyjskie hieroglify nie istnieją oficjalnie, ale pojawiają się tylko na stronach sieci społecznościowych. Powstają dzięki ogromnej wyobraźni internautów. Zasadniczo te znaki nie noszą specjalnego ładunku semantycznego i istnieją tylko dla rozrywki. Wynalazł także gry oparte na odgadywaniu, które słowo jest zaszyfrowane w tej lub innej postaci.