Sztuka konceptualna: jej celem jest przeniesienie idei artysty

Sztuka konceptualna to modernistyczna formaekspresja artystyczna, w której określone pojęcia lub idee (zwykle osobiste (występujące w umyśle artysty) i złożone) przyjmują postać abstrakcyjnych, nieodpowiednich obrazów opartych na odrzuceniu zasad estetycznych. Zgodnie z definicją pioniera tego trendu, amerykański artysta Sol Le Witte, w konceptualizmie, idei lub koncepcji (koncepcji) jest najważniejszym aspektem pracy. Oznacza to, że decyzja jest podejmowana wcześniej, a jej wdrożenie jest tylko formalnością. Pomysł zamienia się w mechanizm.

Ogólnie mówiąc, sztuka konceptualnajest połączeniem różnych trendów, a nie ściśle powiązanych ruchów. I ma wiele form (w tym: instalacje, performance, happeningi, efemerydy). Powstała w pierwszej połowie XX wieku, nie jako kierunek artystyczny, ale jako specyficzna filozofia, która rzuca cień na sens samej sztuki. Dadaist Maurice Duchamp, który wprowadził nową praktykę artystyczną, argumentował, że idea dzieła jest ważniejsza niż jego fizyczna reprezentacja. Od połowy lat sześćdziesiątych do połowy lat 70. artyści konceptualni tworzyli prace całkowicie odrzucające tradycyjne idee artystyczne: estetykę, ekspresyjność, opanowanie (w tym zgodność z wymogami rynku).

Niemniej ważne jest, aby zrozumieć, że koncepcyjnesztuka opracowany w sekwencji ruchów awangardowych (Kubizm, ekspresjonizm abstrakcyjny i tym podobne), które udało się znacznie rozszerzył granice pojęcia sztuki. Konceptualiści (w ścisłym tego słowa znaczeniu) są finalistami awangardowej tradycji. Prawdę mówiąc, to nie ma znaczenia, czy odpowiada to niezwykle skomplikowanej naturze intelektualnej subiektywnych poglądów na temat tego, co sztuka powinna być, ponieważ pozostaje faktem. Niektóre prace koncepcyjne postrzeganych muzeów, kolekcjonerów, marszandów jak arcydzieł sztuki światowej.

Pożyczając różne metody (na przykładminimalizm) koncepcyjne artyści starali się zastanowić nie opierają się na teoretycznych podstawach sztuki pop formy sztuki. Był pod silnym wpływem wspomnianego minimalistycznym (prostota), są one jednocześnie kategorycznie odrzucił koncepcję, która zawarta jest w rzeźbie i malarstwie, charakterystykę percepcyjne lub „czuć” sztuki (jest on stworzony głównie dla percepcji wzrokowej). W związku z tym "pojęciowy" realizuje zupełnie inne cele. Starożytna sztuka Egiptu, wyrażająca idee bardzo subiektywnie i niezwykle symbolicznie, może służyć w pewnym stopniu jako stowarzyszenie z nią. Pomysł, według artystów, może przybrać kształt w dowolnej formie fizycznej. Relacja między artystą, który wykorzystuje wszystkie dostępne elementy ekspresji, jego twórczość i publiczność jest absolutnie przekształcona.

Sztuka konceptualna to nie tylko opisnatura w całej jej różnorodności. Artysta wyraża swój stosunek do spraw społecznych, politycznych, technologicznych i procesów. W wielu przypadkach widz i sam artysta stają się integralną częścią tej sztuki i jej podstawowych pojęć. Co zaczęło się jako ruch Wśród licznych trendów artystycznych z lat sześćdziesiątych, przewidzianym w celu wykazania pierwszeństwo idei artysty, dzisiaj uważa się w agregacie (jako estetycznego punktu widzenia konceptualizmu), wywierając ogromny wpływ na współczesnych form artystycznej ekspresji.