"Los człowieka" to historia Szołochowa. "Los człowieka": analiza

Michaił Aleksandrowicz Szołochow - autor słynnegoopowieści o Kozakach, Wojnie Domowej, Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. W swoich pracach autor opowiada nie tylko o wydarzeniach, które miały miejsce w kraju, ale także o ludziach, bardzo trafnie je opisując. Taka jest słynna opowieść Szołochowa "The Fate of Man". Analiza pracy pomoże czytelnikowi poczuć szacunek dla głównego bohatera książki, poznać głębię jego duszy.

Trochę o pisarzu

MA Sholokhov jest sowieckim pisarzem, który żył w latach 1905-1984. Był świadkiem wielu wydarzeń historycznych, które miały miejsce w tym czasie w kraju.

Pisarz rozpoczął swoją twórczą działalnośćfeuilletons, autor tworzy bardziej poważne utwory: "Quiet Don", "Virgin Soil Repturned". Wśród jego prac dotyczących wojny można zidentyfikować: "Walczyli o swój kraj", "Światło i ciemność", "Walka trwa". Na ten sam temat i historia Szołochowa "The Fate of Man". Analiza pierwszych linii pomoże czytelnikowi przejść mentalnie do tej sytuacji.

Zapoznanie się z Andrzejem Sokołowem, który miał prawdziwy prototyp

Prace rozpoczynają się od wstępu donarrator. Podróżował bryczką do wsi Bukhanovsky. Razem z kierowcą przekroczyłem rzekę. Narrator musiał czekać 2 godziny, aż wrócił kierowca. Nie był daleko od samochodu Willysa i chciał palić, ale papierosy były wilgotne.

Narrator zobaczył mężczyznę z dzieckiem i poszedł doon. To był główny bohater narracji - Andrei Sokolov. Myślał, że mężczyzna próbuje palić, ponieważ jest kierowcą, więc poszedł porozmawiać z kolegą.

To zaczyna małą historię Szołochow"Los człowieka." Analiza sceny randkowej powie czytelnikowi, że historia oparta jest na prawdziwych wydarzeniach. Michaił Aleksandrowicz był na polowaniu w 1946 r. I tam zaczął rozmawiać z człowiekiem, który opowiedział mu o swoim losie. Po 10 latach, pamiętając o tym spotkaniu, Szołoszow napisał historię przez tydzień. Teraz jest jasne, że narracja jest prowadzona w imieniu autora.

Biografia Sokołowa

Po tym, jak Andrew dał kontuar suchypapierosy, rozmawiali. Zamiast tego Sokolov zaczął mówić o sobie. Urodził się w 1900 roku w prowincji Woroneż. Podczas wojny secesyjnej walczył w Armii Czerwonej.

W 1922 roku jakoś udał się do Kubańczykówkarmić się w tym głodnym czasie. Ale cała jego rodzina zginęła - jego ojciec, siostra i matka zmarli z głodu. Kiedy Andrzej wrócił z Kubania do swojej ojczyzny, sprzedał dom i udał się do miasta Woroneż. Początkowo pracował tutaj jako stolarz, a następnie jako mechanik.

Następnie opowiada o ważnym wydarzeniu wżycie jego bohatera MA Sholokhov. "Los człowieka" kontynuuje fakt, że młody mężczyzna poślubia dobrą dziewczynę. Nie miała Rodneya i została wychowana w sierocińcu. Jak sam Andrzej mówi, Irina nie była wyjątkową pięknością, ale wydawało mu się, że jest lepsza niż wszystkie dziewczęta na świecie.

Małżeństwo i dzieci

Postać Iriny była piękna. Kiedy młoda para wyszła za mąż, czasami mąż wracał do domu z powodu złości i zmęczenia, więc włamał się do żony. Ale inteligentna dziewczyna nie odpowiedziała na obraźliwe słowa, ale była z mężem uprzejmym i czułym. Irina próbowała nakarmić go lepiej, dobrze się spotkać. Będąc w tak sprzyjającej sytuacji, Andrei zrozumiał swoje zło, poprosił żonę o przebaczenie za nietrzymanie moczu.

Kobieta była bardzo posłuszna, nie skarżyła mężaże czasami pił za dużo ze swoimi przyjaciółmi. Ale wkrótce przestał nawet czasami nadużywać alkoholu, ponieważ młodzi ludzie mieli dzieci. Najpierw urodził się syn, a rok później pojawiły się dwie bliźniaczki. Mój mąż zaczął sprowadzać całą pensję do domu, tylko od czasu do czasu pozwalał sobie na butelkę piwa.

Andrei nauczył się być szoferem, zaczął prowadzić ciężarówkę, dobrze zarabiał - życie rodziny było wygodne.

Wojna

Minęło 10 lat. Sokolov postawił sobie nowy dom, Irina kupiła dwie kozy. Wszystko było w porządku, ale wojna się zaczęła. To ona przyniesie rodzinę wiele cierpienia, sprawi, że samotny bohater znów będzie. Zostało to opisane w jego prawie dokumentalnym dziele MA Sholokhova. "Los człowieka" kontynuuje smutną chwilę - Andrew został powołany na front. Irina wydawała się czuć, że będą duże kłopoty. Kiedy zobaczyła swoją ukochaną, zawołała na piersi męża i powiedziała, że ​​już go nie zobaczą.

Dalej Sokołow opowiada, jak w jednej z bitew dobrowolnie wziął amunicję do swoich towarzyszy, ale pocisk wroga, który eksplodował blisko niego, zagrażał żołnierzowi. Od uderzenia staw na ramieniu został uszkodzony.

W niewoli

Po pewnym czasie sześciu Niemcówstrzelcy maszynowi, schwytani, ale nie jego. Najpierw więźniowie poprowadzono na zachód, a następnie kazano im nocować w kościele. Tutaj Andrey miał szczęście - jego ręka została skierowana przez lekarza. Chodził wśród żołnierzy, zapytał, czy są ranni i pomógł im. Tacy szlachetni ludzie należeli do sowieckich żołnierzy i oficerów. Ale byli też inni. Sokołow usłyszał, jak jedna osoba o imieniu Kryzhow groził kolejnemu, mówiąc, że da ją Niemcom. Zdrajca powiedział, że rano opowiadał przeciwnikom, że wśród więźniów byli komuniści i rozstrzeliwali członków KPZR. Co dalej powiedział Mikhail Sholokhov? "Los człowieka" pomaga zrozumieć, jak obojętnym wobec czyjegoś nieszczęścia był Andriej Sokołow.

Taka niesprawiedliwość, której protagonista nie mógł znieść, powiedział komunistowi, który był plutonem, że zachował stopy Kryzhneva i udusił zdrajcę.

Ale następnego ranka, kiedy Niemcy zbudowali więźniów izapytano, czy wśród nich byli komandosi, komuniści, komisarze, nikt nikogo nie zdradził, bo nie było już więcej zdrajców. Ale faszyści zastrzelili cztery, bardzo podobne do Żydów. Ludzie tego narodu bezlitośnie eksterminowali w tych trudnych czasach. O tym wiedział Mikhail Szołochow. "Los człowieka" kontynuuje opowieści o dwóch niewolniczych latach Sokołowa. W tym czasie główny bohater był w wielu obszarach Niemiec, musiał pracować dla Niemców. Pracował w kopalni, w elektrowni krzemianowej i gdzie indziej.

Szołochow, "Los człowieka". Fragment ukazujący bohaterstwo żołnierza

Kiedy koło Drezna, wraz z innymi więźniami, Sokolov wydobywano kamienie na kamieniołomu przyszedł do swoich koszar, powiedział, że rozwój jest trzy kostki i na każdej dostatecznie jednym grobie.

Ktoś dał te słowa Niemcom i postanowilistrzelać do żołnierza. Został wezwany do dowodzenia, ale nawet tutaj Sokołow pokazał, że jest prawdziwym bohaterem. Widać to wyraźnie, gdy czyta się o napiętym momencie opowiadania Szołochowa "Los człowieka". Analiza następnego odcinka pokazuje nieustraszoność prostej rosyjskiej osoby.

Kiedy komendant obozu Mueller powiedział to osobiściestrzelił Sokołow, nie bał się. Müller zasugerował, że Andrei pije dla zwycięstwa niemieckiej broni, nie stał się człowiekiem Armii Czerwonej, ale zgodził się na swoją śmierć. Więzień wypił szklankę wódki na dwa łyki, nie gryzł, co zaskoczyło Niemców. Drugie kieliszek wypił w ten sam sposób, trzeci - wolniej i odrobinę chleba.

Zdziwiony Mueller powiedział, że daje tak odważnemu żołnierzowi życie i nagradza go bochenkiem i bekonem. Andriej wziął jedzenie do koszar, aby posiłek został podzielony równo. Szoloszow napisał o tym szczegółowo.

"The Fate of Man": wyczyn żołnierza i niezastąpiona strata

Od 1944 r. Sokołow zaczął pracować jako kierowca - kierował niemieckim majorem. Gdy nadarzyła się okazja, Andrei rzucił się do swoich samochodów i przyniósł jako trofeum nagrodę za cenne dokumenty.

Bohater został wysłany na leczenie w szpitalu. Stamtąd napisał list do żony, ale otrzymał odpowiedź od sąsiada, że ​​Irina i jej córki zostały zabite już w 1942 r. - bomba uderzyła w dom.

Teraz tylko ociepliła głowę rodziny -jego syn Anatolij. Ukończył z wyróżnieniem szkołę artyleryjską i walczył w randze kapitana. Ale los mógł zostać zabrany żołnierzowi i synowi, Anatolij zmarł w dniu zwycięstwa - 9 maja 1945 roku.

Nazwany syn

Po wojnie Andriej Sokołow wyjechałUryupinsk - jego przyjaciel mieszkał tutaj. Przypadkowo w herbaciarni spotkałem chorego głodnego sierotę Wanię, którego matka nie żyła. Po chwili zastanowienia Sokolov powiedział dziecku, że jest jego ojcem. Bardzo wzruszająco o tym w swojej pracy Szołochow ("Los człowieka").

Autor opowiedział o heroizmie prostego żołnierzao swoich wojskowych wyczynach, o nieustraszoności, odwadze, z którymi poznał wieści o śmierci rodaków. Z pewnością wzbudzi i przybranego syna tak nieelastycznego jak on sam, tak że Iwan mógł znieść i pokonać wszystko na swojej drodze.